Ποιος είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος αυτή τη στιγμή στον πλανήτη;

Ποιος είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος αυτή τη στιγμή στον πλανήτη; 

Αν όχι εγώ, τότε ποιος;

Ίσως κάποιος που ανάβει δυο τσιγάρα. Ένα για τον ίδιο, το άλλο για την ερωμένη του, που γουργουρίζει γυμνή στο κρεβάτι.

Ίσως να “ναι η γυναίκα, που μέσα στα αίματα αγκαλιάζει για πρώτη φορά το κορίτσι που είχε στα σπλάχνα της.

Ή μήπως ο οπαδός που η ομάδα του προκρίνεται στο τελευταίο δευτερόλεπτο;

Μια παρέα νεαρών που ..

τραγουδάει σε κάποιο καπηλειό, στις τρεις το πρωί; Θα μπορούσε.

Ή το ζευγάρι απ” τη Γεωργία που επιτέλους βρήκε μια δουλειά στην Ιταλία;

Ο μαθητής που διαβάζει τα αποτελέσματα των εξετάσεων κι ανακαλύπτει ότι έχει περάσει στη σχολή που ήθελε;

Ο ακροατής που κλείνει τα μάτια κι ακούει το αγαπημένο του τραγούδι ζωντανά.

Ο έφηβος που περπατά μες στη βροχή έχοντας φιλήσει για πρώτη φορά το κορίτσι του.
– Θες να τα φτιάξουμε;
– Ναι.

Ο ηθοποιός που ακούει το χειροκρότημα και γνωρίζει ότι έπαιξε τον καλύτερο ρόλο της ζωής του.

Ο μαγαζάτορας που, υπολογίζοντας τα κέρδη της χρονιάς, αντιλαμβάνεται πως θα μπορέσει να επεκταθεί.

Ή ο αγρότης που νιώθει τη βροχή στο πρόσωπο του, μετά από δυο μήνες ανομβρίας;

Το παιδί που νιώθει την ανάσα στο πρόσωπο του, τη ζεστή ανάσα της μητέρας του.

Ο φαντάρος που παίρνει άδεια και γνωρίζει ότι στην πύλη τον περιμένουν οι φίλοι του.

Η γερόντισσα που βλέπει στο αγαπημένο της σίριαλ τον πρωταγωνιστή να παντρεύεται, μετά από χίλιες περιπέτειες, την καλή του.

~~{}~~

Ευτυχία. Ποια είναι τα όρια της; Ποιες οι προϋποθέσεις; Υπάρχει ευτυχία κάλπικη; Υπάρχει ευτυχία αιώνια;

Θυμάσαι την τελευταία φορά που γέλασες δυνατά;

Τότε που σε πήρε τηλέφωνο ένας παλιός καλός φιλος. Τότε που πήρες στα χέρια σου το πρώτο σου μηνιάτικο. Τότε που αντίκρισες το Αιγαίο να λαμπυρίζει ως το απόλυτο μπλε πετράδι. Τότε που η γυναίκα σου σ” άγγιξε και δισταχτικά είπε: Είμαι έγκυος.

Ευτυχία.

Να “ναι αργά το βράδυ, να σου “χουν τελειώσει τα τσιγάρα, και να βρίσκεις αναπάντεχα ένα πακέτο στην τσάντα σου.

Να σου λέει ένας φίλος, στις πέντε το πρωί: «Πάμε να φύγουμε; Να πάμε σ” ένα νησί;» Και να του δίνεις το χέρι: «Συμφωνία. Θα φύγουμε.»

Να πιάνεις στο ραδιόφωνο ένα τραγουδι που έχεις ν” ακούσεις από τότε που μοίραζες προκηρύξεις.

Να βλέπεις το ουράνιο τόξο.

Να νιώθεις το κρύο νερό της θάλασσας, μετά από δυο ώρες πεζοπορίας κάτω απ” τον καυτό ήλιο.

Να ξαπλώνεις μετά από μια κουραστική μέρα.

Να ζεις.

Απόσπασμα από...εδώ