Αν θες να πας μπροστά, υποχώρησε και μετά πάρε φόρα.

12 η ώρα μεσάνυχτα ξεκίνησε η μαρτυρική συνεδρίαση της βουλής. Καθισμένοι στα έδρανα τους ως σύγχρονες Σταχτομπούτες, οι βουλευτές, περιέφεραν το γοβάκι του Γιούνκερ  για να βρουνε σε ποιο ποδάρι χωράει.

Χώρεσε σε πολλά ποδαρια είναι η αλήθεια.

Ο Πρωθυπουργός με όσα αποθέματα δύναμης ειχε ακόμα, από τα ξενύχτια και τις αγρυπνίες, που εκοβαν βόλτα κάτω από τα μάτια του, ορατά σημάδια στον καθένα μας, μίλησε αληθινά, αλλά όχι επιθετικά.

Τον δρόμο αυτόν τον επέλεξε η Ζωη. Μίλησε για εγκλήματα πολέμου. Συμφωνώ απόλυτα μαζί της. Όλοι ξέρουμε πως αυτό που ζούμε δεν είναι Ευρώπη, δεν είναι πολιτισμός, είναι ένα πρωτοφανές σύγχρονο μαρτύριο, ένας ανοιχτός ιδεολογικός πόλεμος, μια ξεδιάντροπη παραβίαση όλων των κανόνων ανθρώπινης ζωής και σεβασμού διαδικασιών δημοκρατικών.

Μας βασανίζουν εδώ και πέντε χρόνια. Μπορούν να βρουν λύση και δεν το θέλουν.

Έχουν μίσος για μας και το εισπράττουμε, το νιώθουμε δεν μπορούν να μας κοροϊδέψουν με τα λόγια τους.

Είναι καθαροί εγκληματίες πολέμου. Πλην των Γάλλων που κρατούν μια ανθρώπινη πολιτισμένη στάση. Υπάρχουν και άλλες φωνές, όπως  αυτη των Ιταλών, όπως και κάποιων αλλων. Το κυρίαρχο αίσθημα όμως, είναι ένας ανοιχτός πόλεμος με αρχηγό τον Σόιμπλε και υπαρχηγό την Μέρκελ .

Αυτή είναι η αλήθεια. Όμως η αλήθεια δεν βοηθάει το περπάτημα σ” ένα ναρκοπέδιο. Στο ναρκοπέδιο πρέπει να αποφύγεις τις νάρκες, πρέπει να παραμείνεις ζωντανός.

Το πρώτο που θέλουν είναι να ανατρέψουν την κυβέρνηση και να τοποθετήσουν μία δοτή. Έτσι θα μείνει στην ιστορία ως το πρώτο ευρωπαϊκό πραξικόπημα της γραβάτας.

Τι πρέπει να κάνει ο Τσίπρας ;

Ή λες την αλήθεια, παραιτείσαι, αποχωρεις από την ιστορία ή εγκαταλείπεις τον ρόλο που σου ανέθεσε ο λαός και παρακολουθείς ως αλλος Καραμανλής από κάποια Ραφήνα ή Λαγονήσι την συνέχεια των εγκληματικών πράξεων σε βάρος του λαού μας;

Ή;

Ή περνάς με προσοχή τις νάρκες, γλιτώνεις και επιτίθεσαι όταν θα έχεις πια τις δυνάμεις.

Στα χωριά το λένε αυτό.

Αν θες να πας μπροστά, υποχώρησε και μετά πάρε φόρα.

Μπροστά μας έχουμε ένα μνημόνιο. Έχουμε μια βάρβαρη συμφωνία, που μόνο η διευθετηση του μη βιώσιμου χρέους, μπορεί να ανοίξει δρόμο σταδιακού απεγκλωβισμού.

Οι ξένοι επιδιώκουν στην παρούσα φάση να πατήσουμε την νάρκη.

Να κλείσουν οριστικά οι τράπεζες, να χαθούν όλα τα χρήματα των ανθρώπων, να οδηγηθούμε σε άμεση και άτακτη χρεοκοπία εντός ευρώ και με συνοπτικές διαδικασίες να οδηγηθούμε στη δραχμή, με άμεση πτώση της κυβέρνησης και αντικατάστασή της από τα Θεοδωράκια που περίμενουν.

Η χώρα δεν μπορεί να πάει στη δραχμή. Και μάλιστα με τις εντολές τους. Αν υπήρχε τέτοια απόφαση αυτή θα έπρεπε να την πάρουν οι Έλληνες μόνοι τους.

Το ΚΚΕ είναι σταθερό σε αυτή του την άποψη. Χρεοκοπία και δραχμή. Το ίδιο και η Χρυσή Αυγή. Δεν ταυτίζονται ασφαλώς σε καμία περίπτωση. Απλά σ” αυτές τις συγκυρίες μπορούν να βρεθούν ετερόκλητα κόμματα να συμπίπτουν σε κάποιες απόψεις. Είναι παντελώς διαφορετικός ο τρόπος προσεγγισης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ σ” αυτή την δραματική συνεδρίαση της βουλής βρέθηκε να έχει τις ευλογίες και την αγάπη του ΠΑ.ΣΟ.Κ., του Ποταμιού, και της Νέας Δημοκρατίας. Αναγκάστηκαν βέβαια να το κάνουν, αλλά την επόμενη του 62%, είχαν ήδη  δεσμευτεί στην συνάντηση των πολιτικών αρχηγών .

Αριστεροι και δεξιοι αυτη τη στιγμη θέλουν ένα.

Να μην πατήσουμε την νάρκη της δραχμής.

Ένα, ένα τα βήματα. Στο ναρκοπέδιο δεν τρέχεις.

Είναι μια πολύ καλά στημένη παγίδα από το διεθνές αληταριό, από το εγχώριο, αλλά και μέσα από το ΣυΡιζΑ κάποιοι έπαιξαν το ρόλο τους άθελα φαίνεται να είναι. Αλλα είναι;

Ο Μεϊμαράκης μίλησε μετρημένα, δεν έκανε τσαμπουκάδες δε σήκωσε τη φωνή. Διάλεξε εναν πολιτισμένο δρόμο, κεντρώας λογικής. Δεν έβγαλε μιζέρια. Επίσης, ο Άδωνις δεν ήταν μπροστά μπροστά μούρη. Τον είχαν στείλει παραπίσω. Ήταν προφανές, ότι επιδίωκαν να εκπέμψουν ένα διαφορετικό σήμα .

Ο Θεοδωράκης είχε ντυθεί για event. Κλασικός η Eventακιας. Καλό κουστούμι, στενή γραβάτα μοντέρνα, ώρες στον καθρέφτη, γκομενοφάτσα μ αυτη την  υποβοσκουσα λίγδα στο μάτι.

Η Γεννηματά, σαν κοριτσάκι τρίτης δημοτικού, απήγγειλε το ποίημα της περί υπευθυνότητας, σοβαρότητας των στιγμών, και προσπάθησε να μας πει ότι το τέσσερα τοις 100 του λαού που τους ψηφίσε, είναι το κόστος τους για τις σωστές αποφάσεις τους.

Το ενδεχόμενο μην εχει κάνει λαθος ο λαός,ο ύτε  τους περνάει από το μυαλό. Εδώ έχουν κατακλέψει τη χώρα και ψάχνουν να βρουν ποιος την έχει κλέψει.

Ποιος ποιοοος θέλω να ξέρω ποιοοος, όπως λέει και το τραγούδι.

Συνεχίζουν να παριστάνουν τους αθώους και οτι μονο ο Τσοχατζόπουλος ήταν ο βρωμερός της ιστορίας .

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν ο Αλί Μπαμπά και οι 40 κλέφτες. Καθαρά πράγματα!

Η χώρα έπεσε στην παγίδα που της έστησαν ο Γιούνκερ, η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, ο Ντράγκι, ο Στουρνάρας, ο Ντάισελμπλουμ.

Τους εδώ τους ξέρουμε όλοι. Αυτοί διαλύθηκαν από το 62%. Οι έξω όμως, θέλουν άλλο χειρισμό.

Πρέπει κάτι να χάσεις. Η μαφια δεν αστειεύεται.

Το πρώτο βήμα όχι δραχμη. Το δεύτερο βήμα τίποτα δεν χάθηκε ακόμα.

Αν δούμε ότι τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει, ότι καμιά διέξοδος δεν μπορεί να φανεί, τότε πρέπει να δούμε την επόμενη κίνηση.

Παίζουμε σκάκι με τον νου, παίρνουμε αποφάσεις με την ψυχή και προσέχουμε τις νάρκες στα πόδια μας.

Ότι κάνουμε, πρέπει να το κάνουμε ενωμένοι και με ψυχραιμία.

Ο Πρωθυπουργός εμφανίστηκε στη βουλή σαν πολεμιστής που γύρισε από ένα πόλεμο με ανοιχτά τα τραύματά του και τις πληγές του. Τις βλεπαμε.

Μην έχετε αμφιβολία οι απειλές έφτασαν στα έσχατα σημεια.

Ναι, εκεί που σας πάει ο νους.

Όμως ενας πολεμιστής γυμνός με τα τραύματα του απέναντι σε μία κοινωνία ακόμα και όταν χάνει, τυγχάνει σεβασμού.

Δεν γύρισε με σκυμμένο κεφάλι. Όρθιο το κεφάλι να βλέπει τις πληγες.

Έχασε μια μάχη δεν έχασε τον πόλεμο. Το όχι που πήρε από τον λαό , είναι βενζίνη μακράς πνοής . Δεν είναι εντολή “Κάντα λιμπα τώρα“.

Αργά, μεθοδικά, με ήττες και Με νικες, να βγάλει σιγά-σιγά τη χώρα από τη λάσπη .

Αυτο είναι το έργο του.

Οι δικοί του τι έκαναν;

Δηλώνοντας άλλοι παρόν και άλλοι με τις απουσίες τους, προσπάθησαν να του αφαιρέσουν το αριστερό προφίλ.

Του είπαν πάρε τις ψήφους από τον Αδωνι και τον Βορίδη και πήγαινε λοιπόν.

Αλλά χωρίς εμάς.

Εμείς δε λερωνουμε τις ψήφους μας.

Βγήκαν εκτός εθνικής γραμμής.

Μετέφρασαν το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος σαν εντολή εξόδου από την ευρωζώνη χρεοκοπία και δραχμή.

Συμμάχησαν υπόγεια με τη γραμμή του ΚΚΕ.

Είναι προφανές ότι ο ανασχηματισμός είναι αναγκαίος κι οι εκλογές σε μικρό βάθος χρόνου.

Προς το παρόν πρέπει να ηρεμήσει λίγο η κοινωνία. Πρέπει να βρει ξανά τις δυνάμεις της. Πρέπει να ξανακινηθεί η ζωή.

Και ο καθένας μας να κλειστεί σ’ένα δωμάτιο και να σκεφτεί που βρίσκεται η χώρα, που βρίσκεται ο ίδιος, ποιους εμπιστευτήκαμε όλα αυτα τα χρόνια και τι είναι αυτό που πρέπει να κάνουμε όλοι μαζί από δω και πέρα.

Θυμήθηκα τους στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου από την Λυσιστράτη που ανεβάσαμε το 1986.

Ξεχνάτε και ξεχνώ

της ιστορίας το δωμάτιο αδειανό

νοικιάζεται

κι η μνήμη καθενός

σαν μεροκάματο στο τέλος του μηνός

παντού μοιράζετε

ξεχνάτε και ξεχνώ

και αν είμαστε όλοι ένα λάθος χθεσινό

ποιος νοιάζεται.

(ΠΗΓΗ: http://www.altsantiri.gr/)

 http://kafeneio-gr.blogspot.com/2015/07/blog-post_363.html#ixzz3fcXaWg2N