Γίνομαι ιερέας του Βάκχου και ψάχνω για πνευματοκόρες!

Ας το πούμε όσο πιο απλά γίνεται: οι θρησκείες είναι ανθρώπινα δημιουργήματα, προϊόντα της δημιουργικής μας φαντασίας. Σας το βεβαιώνω εγώ που τις έχω φάει όλες με το κουταλάκι του γλυκού!

Ξέρω τι θα μου πείτε: τα βάσανα και τα άγχη της ζωής, οι αρρώστιες κι ο θάνατος είναι καταστάσεις δυσβάσταχτες για τους περισσότερους από μας. Χρειαζόμαστε κάποια παρηγοριά, έναν Θεό να στηρίξουμε τις τελευταίες μας ελπίδες...

Αλλά, βρε αδελφέ, αν είν’ έτσι, ας...
διαλέξουμε επιτέλους μια θρησκεία που θα μας κάνει το κέφι και θα μας αποφορτίζει!

Όλοι θα πεθάνουμε μια μέρα. Δεν βλέπω για ποιο λόγο πρέπει να πεθαίνουμε κάθε μέρα.

Οι Χριστιανοί θέλουν, ντε και καλά, να ζούμε καθημερινά με "δάκρυα μετανοίας" και "μνήμη θανάτου"!

Αμ δεν σφάξανε!

Για να είμαι ειλικρινής, τους λυπάμαι τους καημένους τους Χριστιανούς.

Όχι μόνο γιατί πετάνε τη μικρή ζωούλα τους στα σκουπίδια.

Αλλά και γιατί τον τελευταίο καιρό έχουν φάει πολύ ξύλο από την τεχνολογία και την επιστήμη! Κυρίως απ’ την παλαιοντολογία, τη γενετική και τη νευροβιολογία.

Δεν έμεινε τίποτα όρθιο απ’ τη χριστιανική πίστη. Ούτε ο κόσμος δημιουργήθηκε όπως λέει η Γραφή, ούτε προπατορικό αμάρτημα υπήρξε, ούτε πτώση, ούτε διάβολος, ούτε ψυχή υπάρχει, ούτε πνευματικός κόσμος, ούτε αμαρτία, ούτε τίποτ’ απ’ τα παραμύθια που μας σερβίριζαν οι θεολόγοι εδώ και 2000 χρόνια.

Μεταφυσικός άνθρωπος δεν υπάρχει (δυστυχώς για τους πλατωνιστές και τους χριστιανούς)! 

Μόνο βιολογικός!

Όλα όσα ως τώρα λέγαμε "ψυχή", "συνείδηση", "συναισθήματα", "χαρακτήρα", "νοοτροπία", "συνήθειες και έξεις", όλα μα όλα είναι ανώτερες λειτουργίες του εγκεφάλου.

Το "πνεύμα" πάει! Μας τέλειωσε! Θεός σχωρέστο.

Οι καημένοι οι Χριστιανοί βλέπουν πως στο σύγχρονο κόσμο δεν υπάρχει θέση γι’ αυτούς.

Γι’ αυτό γκετοποιούνται, μιλάνε πλέον μόνο μεταξύ τους, απομονώνονται στο νησάκι τους και χώνουν σαν τη στρουθοκάμηλο το κεφάλι τους στο χώμα, βάζοντας τσιμέντο γύρω-γύρω μην τυχόν κι ακούσουν ή δουν κάτι διαφορετικό!

Οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει και την παραμικρή ρωγμή στην καρακοσμάρα τους είναι επικίνδυνο!

"Για μας είναι όλα τα ζητήματα λυμένα!", σου λένε, και σε διαγράφουν από "φίλο" στο φέις, μην τους μεταδόσεις το μικρόβιο της αμφιβολίας.

Όλα όσα λέω είναι αυτονόητα στις υπόλοιπες δυτικές χώρες, εκτός απ’ το Τέξας, τη Νεβάδα και τη Γιούτα της Αμερικής.

Αλλά η Ελλαδίτσα μας είναι ιδιαίτερη περίπτωση: πέρασε κατ’ ευθείαν απ’ τον μεσαίωνα στη νεότερη εποχή, χωρίς να βιώσει και ν’ αφομοιώσει το πνεύμα της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού.

Γι’ αυτό και ζούμε κάποια γεγονότα απείρου κάλους.

Όπως, λ.χ., κάθε Πάσχα να ’ρχετε στην Αθήνα με πτήση τσάρτερ το Άγιο Φως και στο αεροδρόμιο να το υποδεχόμαστε "με τιμές αρχηγού κράτους": απλώνεται κόκκινο χαλί, μουσική μπάντα παίζει ταρατατζούμ, στρατιωτικό άγημα παρουσιάζει όπλα και υπουργοί της κυβέρνησης στέκονται κλαρίνο!

Είναι αυτοί που την επόμενη μέρα θα πάρουν αποφάσεις για τις ζωές μας...