70 χρόνια σε περίμενα …
Έλα, ρε άτιμε. Έλα να τα πάρεις όλα. Και για όσα πάλεψαν οι πρόγονοί μου και για τα δύο μέτρα κήπο που μου άφησαν προσφατα οι παππούδες μου.
Έλα να πάρεις και τους μισθούς της καταπίσεσης , τα μεροκάματα του του τρόμου, που τα έβαζα στην άκρη δουλευοντας δεκαωρα στο γραφείο και στη συνέχεια αλλο ενα τετράωρο σα μανα μες στο σπίτι, για μια ώρα δύσκολη, εκείνη των σπουδών του παιδιου μου ή της αρρώστιας μου. Έλα να τα πάρεις όλα…
Πάρε και τον ήλιο που τόσο τον γουστάρεις μισέ άνθρωπε για να λιάζουν οι συφιλιδικοί πολίτες σου τα κορμιά τους αποκτώντας το μεσογειακό χρώμα που τόσο επιθυμούν και τόσο απεχθάνονται.
Πάρε ρε, και τις θάλασσές μου να εξάγεις αέριο και τα ποτάμια μου να παράγεις ενέργεια φθηνή μόνο για την πάρτη σου.
Πάρε και το γάλα των προβάτων μας και τα στάρια των κάμπων μας και τα πορτοκάλια από τους κήπους μας αφού στον δικό σου δεν φυτρώνει τίποτα απο το χιόνι.
Το ξέρω που το πας, άτιμε. Το πας εκεί που...