Εμβόλια.... Η μεγάλη αυταπάτη

Ανασκόπηση από το βιβλίο ” Διάλυση των Ψευδαισθήσεων» της Suzanne Humphries , MD και του R. Bystrianyk Adam Smith

« Η πραγματικότητα είναι ότι … η “επιστήμη” των εμβολίων , όπως παρουσιάζεται σήμερα στο κοινό , έχει γίνει θρησκεία βασιζόμενη πάνω στην άγνοια ».

Η σύντομη εκδοχή αυτής της θεώρησης είναι πολύ απλή : το βιβλίο αυτό είναι λαμπρό .
Αν έχετε οποιοδήποτε ενδιαφέρον για δημόσια συζήτηση περί εμβολιασμού – είτε είστε υπέρ είτε κατά –  σας συνιστούμε να επενδύσετε λίγο χρόνο σε αυτό αμέσως .
Ο λόγος του ενθουσιασμού μας, είναι επίσης απλός .
Μέσα από επίπονη έρευνα , οι συγγραφείς έχουν αποκαλύψει ζωτικής σημασίας , συχνά μακροσκελών ξεχασμένων δεδομένων που προσφέρουν ζωτικής σημασίας απαντήσεις ως προς το αν τα εμβόλια είναι , ή ήταν πάντα , “Ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της βιοϊατρικής επιστήμης και της δημόσιας υγείας “ .

Αντί να ξοδέψουμε χιλιάδες λέξεις και να πάρουμε ένα ένα τα κεφάλαια για να διαλύσουμε τις ψευδαισθήσεις και παρανοήσεις , έχουμε επιλέξει να αναδημοσιεύσουμε μερικά από τα βασικά διαγράμματα και τα στοιχεία που παρέχονται από τους συγγραφείς για την υποστήριξη της υπόθεσής τους , με ελάχιστο επεξηγηματικό κείμενο .
Πιστεύουμε ότι θα πάρετε την εικόνα , συγχωρήστε μας για το λογοπαίγνιο .

Ευλογιά : το ” θαύμα του Jenner

” Σύμφωνα με το CDC ,το 1796 , ο Edward Jenner εμβολιάζει ένα 8 χρόνο αγόρι κατά της ευλογιάς και επινοεί τον όρο « εμβολιασμός » για να περιγράψει ό, τι είχε κάνει .

Σήμερα , η ευλογιά είναι παρελθόν, χάρη στον εμβολιασμό …

” Αυτή η άποψη είναι τόσο καθολική που έχει γίνει ο « ιδρυτικός μύθος » του εμβολιασμού .

Και αποδεικνύεται οτι είναι «μύθος», εξ ολοκλήρου.

Σχήμα 1.

Το ποσοστό θνησιμότητας της ευλογιάς στη Βοστώνη απο το 1811-1926.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Διαλύοντας τις ψευδαισθήσεις» της Suzanne Humphries , MD και R. Bystrianyk [http://www.dissolvingillusions.com/graphs/#2]

Όπως δείχνει το Σχήμα 1 , ένα αυστηρό πρόγραμμα εμβολιασμού εφαρμόστηκε κατά της ευλογιάς στη Βοστώνη , Μασαχουσέτη, ΗΠΑ αλλά δεν έκανε τίποτα για την πρόληψη των μελλοντικών επιδημιών.
” Στην πραγματικότητα,περισσότεροι άνθρωποι πέθαιναν από ευλογιά ακόμη και μετά από 20 χρόνια από τον αυστηρό υποχρεωτικό εμβολιασμό με νόμο παρά πριν 20 χρόνια από τον εμβολιασμό”.

Σχήμα 2

Ρυθμός θνησιμότητας από  ευλογιά και οστρακιά στην Αγγλία και την Ουαλία από το        1838 -1922

Η ίδια εικόνα με το σχ.1 εμφανίζεται και στο Ηνωμένο Βασίλειο , όπως δείχνει το Σχήμα2.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς , “ο εμβολιασμός της ευλογιάς πάντα σχετίζεται θετικά με επιδημίες στις χώρες που συλλέγονται τα δεδομένα και συλλέγονται σε αυτές τις χώρες, με τη μάταιη ελπίδα να αποδείχθει η αξία του εμβολίου .”

Σχήμα 3

Ποσοστό θνησιμότητας  στην Αγγλία και την Ουαλία σε σύγκριση με το ποσοστό κάλυψης του εμβολίου της ευλογιάς κατά την περίοδο 1872-1922

Και όπως το Σχήμα 3 καθιστά σαφές, η πτώση και η ενδεχόμενη εξαφάνιση της ευλογιάς στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν είχε τίποτα να κάνει με το ποσοστό εμβολιασμού : η ευλογιά μειώθηκε ακόμη και όταν η εμβολιαστική κάλυψη είχε ελαττωθεί .
Οι ενδείξεις της αναξιότητας του εμβολίου κατά της ευλογιάς δεν θα πρέπει να σας εκπλήσουν, με δεδομένη την ανεπίσημη φύση των αρχικών πειραμάτων του Edward Jenner.
Οι συντάκτες του” Διάλυση των Ψευδαισθήσεων» παραθέτουν την κριτική του Δρ Creighton : ” Το μόνο πραγματικό πείραμα στο έγγραφο για την δαμαλίτιδα , όπως είχε αρχικά προσκομιστεί στη Βασιλική Ακαδημία, ήταν ο εμβολιασμός του James Phipps.
Τα αποτελέσματα … καταγράφηκαν λακωνικά που επέτρεψαν τον Jenner να συγκαλύψει  την αλήθεια και να εισηγηθεί το ψέμα.
Η διεξοδική και κριτική ανάλυση του εμβολιασμού από τον Δρ Creighton καταγράφηκε ολόκληρη στην Encyclopaedia Bri tannica το 1890 . Το κρίσιμο γραφήμα εξαφανίζεται από την Encyclopaedia Britannica το 1903, και αντικαθίσταται το 1922 με ένα νέο πριν τον εμβόλιασμό.

Σχήμα 4.

 Leicester , Αγγλία , ευλογιά, ποσοστό θνησιμότητας έναντι της εμβολιαστικής κάλυψης για την ευλογιά το 1838-1910

Τα διδάγματα από το Leicester

Όπως συμβαίνει και σήμερα , το κοινό άρχισε να κατανοεί τις ατέλειες και τις ελλείψεις του εκτεταμένου εμβολιασμού .
Στις 23 Μαρτίου του 1885 , πραγματοποιήθηκε στη Leicester που έγινε γνωστή ως η Μεγάλη Διαδήλωση κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού..
Το Σχήμα 4 δείχνει ότι η μεγαλύτερη επιδημία ευλογιάς στο Leicester συνέπεσε ακριβώς με την περίοδο του μέγιστου εμβολιασμού , και ότι οι θάνατοι από ευλογιά μειώθηκαν στη συνέχεια , ακόμη και όταν τα ποσοστά του εμβολιασμού έπεσαν κατακόρυφα .

Ένας σημαντικός λόγος για αυτό ήταν η εφαρμογή της “μεθόδου Leicester” :
Αποφεύγουμε τους εμβολιασμούς, απομονώνουμε τους ασθενείς της ευλογιάς και απολυμαίνουμε πλήρως τους χώρους διαβίωσης τους.

“Στο Leicester είχαν μεγαλύτερη επιτυχία κατά της ευλογιάς από ό, τι σε άλλες πόλεις στην Αγγλία, που είχαν υψηλή κάλυψη εμβολιασμού. ” αποκαλύπτουν οι συγγραφείς .

“Στο ξέσπασμα ευλογιάς του 1893, η καλά εμβολιαστμένη περιοχή του Mold στο Flintshire , στην Αγγλία , είχε ένα ποσοστό θνησιμότητας περίπου 32 φορές υψηλότερο από το Leicester . Το  Flintshire είναι μόνο ένα από τα πολλά τέτοια παραδείγματα . Με εξαίσια ειρωνεία , στο ξέσπασμα επιδημίας ευλογιάς το 1972, στη Γιουγκοσλαβία είχε σταματήσει η ευλογιά με τη χρήση της μεθόδου Leicester – παρόλο αυτό οι αρχές εμβολίασαν 18 εκατομμύρια πολίτες με πλήρη γνώση της αναποτελεσματικότητας των εμβολίων.

Πολιομυελίτιδα , Ιλαρά και Κοκκύτης.

Το βιβλίο ” Διάλυση των Ψευδαισθήσεων» αφιερώνει ολόκληρα κεφάλαια σε πολύπλοκες και συναρπαστικές ιστορίες για τους εμβολιασμούς για την ιλαρά πολιομυελίτιδα και τον κοκκύτη .
Στην πολιομυελίτιδας.
« Μέχρι σήμερα , δεν υπάρχουν προγράμματα που να έχουν χρηματοδοτηθεί για να ερευνήσουν ή να επικυρώσουν τα επιστημονικά ευρήματα που εμπλέκουν τις χημικές ουσίες, μεταξύ αυτών των χημικών ουσιών είναι το DDT και το αρσενικό για το σύνδρομο της πολιομυελίτιδας . “

Σχήμα 5

Ηνωμένες Πολιτείες, ποσοστό θνησιμότητας για τον κοκκύτη  από το 1900-1957 .Απόσπασμα από το βιβλίο ”Διαλύοντας τις ψευδαισθήσεις” της Suzanne Humphries , MD και R. Bystrianyk

Σχήμα 6.

Αγγλία και Ουαλία θνησιμότητα από κοκκύτη έναντι κάλυψης από το εμβόλιο της διφθερίτιδας – τετάνου – κοκκύτη ( τριπλό ) το 1901-2008 . Απόσπασμα από το βιβλίο ”Διαλύοντας τις ψευδαισθήσεις” της Suzanne Humphries , MD και R. Bystrianyk

Τα σχήματα 5 και 6 δείχνουν ότι , τόσο στις ΗΠΑ όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο , η εισαγωγή ενός εμβολίου κατά του κοκκύτη, στην καλύτερη περίπτωση, είχε ελάχιστη επίδραση , σχετικά με το ποσοστό θνησιμότητας από την ασθένεια.
Και αν και το ποσοστό , σε αντιδιαστολή με τη θνησιμότητα , αρχικά φάνηκε να μειώνεται , « Το παράδοξο είναι ότι η συχνότητα … έχει αυξηθεί και πάλι παρόλο που οι εμβολιασμοι συνεχίζονται ».

Όσο για την ιλαρά , “ Ποτέ δεν θα το γνωρίζαμε σήμερα , αλλά ο φόβος και ο κίνδυνος για την ιλαρά δεν ήταν πλέον ένα σημαντικό ζήτημα στο δυτικό κόσμο, την εποχή που τα εμβόλια αναπτυσσόντουσαν … 
Υψηλά ποσοστά θανάτου ιλαράς εξακολουθούν να αναφέρονται σε χώρες όπου τα παιδιά υποσιτίζονται και έχουν έλλειψη σε βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για την υποστήριξη του ανοσοποιητικού τουςσυστήματος . “

Σχήμα 7

Ωστόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ  το σχήμα 7  δείχνει την ασήμαντη επίδραση των εμβολίων ιλαράς σχετικά με τα ποσοστά θανάτου .

Στις ΗΠΑ , ένα πρόγραμμα εμβολιασμών που ξεκίνησε το 1963, προέβλεπε την εξάλειψη της ιλαράς από το 1967 μέσω της ευρείας διάδοσης του εμβολιασμού .
Μία δόση πιστεύανε  ότι θα ήταν επαρκής.
Μια δεκαετία αργότερα , η ιλαρά δεν είχε εξαλειφθεί και δύο δόσεις βρέθηκαν να είναι ανεπαρκείς. “Επιπλέον , δεν υπάρχει καμία απόδειξη , ΄τι οι αναμνηστικοι εμβολιασμοί διαρκούν για πάνω από  ένα έτος “ .
Το 1980 , σε καθένα κάτω από την ηλικία των 32 συνιστόταν εμβολιασμός , “Επειδή τα παλιά εμβόλια που είχαν πάρει ήταν ανεπαρκή …
Τα κρούσματα ιλαράς συνεχίστηκαν τη δεκαετία του 1990 … κανένας δεν αναρωτιόταν αν υπήρχε πρόβλημα με με το εμβόλιο ή με τη θεωρία του εμβολιασμού , αλλά η αιτία ήταν οτι οι άνθρωποι  δεν παίρνουν αρκετά εμβόλια .
Καθώς εξακολουθεί να συμβαίνει και σήμερα , η μη εμβολιασμένοι ή οι μερικώς εμβολιασμένοι είχαν κατηγορηθεί άδικα για τα κρούσματα σε εξαιρετικά εμβολιασμένους πληθυσμούς . “

Σχήμα 8

Αγγλία και Ουαλία, τα ποσοστά θνησιμότητας από διάφορες μολυσματικές ασθένειες 1838-1978

Απόσπασμα από το βιβλίο ”Διαλύοντας τις ψευδαισθήσεις” της Suzanne Humphries , MD και R. Bystrianyk

Απολύμανση vs Eμβολιασμού

Έτσι , αν οι εμβολιασμοί δεν ήταν υπεύθυνοι για την “Καταπληκτική μείωση ” τίτλο που οι συγγραφείς βάζουν, των θανάτων από τις μολυσματικές ασθένειες του 19ου και 20ου αιώνα ( Σχήμα 8 ) – και προφανώς δεν ήταν – τότε τι ήταν ;

Η απάντηση είναι η κοινωνική αλλαγή . 

Το 1800 ήταν η εποχή της εκβιομηχάνισης και η έκρηξη αύξησης των αστικών πληθυσμών.Άνδρες, γυναίκες και παιδιά εργαζόντουσαν ατέλειωτες κοπιαστικές ώρες σε ορυχεία εργοστάσια , και κάτεργα όλων των αποχρώσεων .
Οι οικογένειες στριμώχνοντα μέσα σε βρωμερές κατοικίες χωρίς εξαερισμό ή τρεχούμενο νερό , και με εντελώς ανεπαρκή αποχέτευση, τα ανθρώπινα απόβλητα κάλυπταν τα δάπεδα .
Κατοικίες που συνήθως βρισκόντουσαν πάνω σε ανοικτούς υπονόμους .
Η αρρώστια ήταν μια αναπόφευκτη συνέπεια της εν λόγω ανθρώπινης εξαθλίωσης .
Αλλά με την βιομηχανική επανάσταση, ήρθε και η Υγιεινή επανάσταση , η επανάσταση της Αποχέτευσης :
” Μια νέα αντίληψη ότι η βρωμιά συνέβαλε στην ανθρώπινη ασθένεια είχε έρθει στο φως … σταδιακά άρχισαν να εφαρμόζονται σχέδια για την παροχή καθαρού νερού και την απομάκρυνση των ανθρώπινων και άλλων αποβλήτων .
Η υιοθέτηση της εργατικής νομοθεσίας , η κατασκευή αποχέτευσης και καθαρών συστημάτων νερού , σε συνδυασμό με τη βελτίωση των διατροφικών γνώσεων και την ευρεία διαθεσιμότητα υγιεινών , φρέσκων, καθαρών τροφίμων , όλα συνδράμανε με τον τρόπο τους να καθησυχάσουν το φόβο των ασθενειών που προλαμβάνονται .
Όπως ο Δρ Thurman Rice κυνικά παρατήρησε το 1932 ,

“Δεν είναι περίεργο ότι η υγεία βελτιώθηκε όταν ο πληθυσμός σταμάτησε να χρησιμοποιεί αραιωμένα απόβλητα για νερό .”

Η αποκάλυψη της ιστορίας

Η Δρ Humphries και ο κ. Bystrianyk έχουν κάνει στον κόσμο ένα τεράστιο δώρο, φέρνοντας αυτές τις πληροφορίες ξανά στο φως .
Δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρο , δεδομένου ότι – όπως ακριβώς και το 19ο αιώνα – σε όλο τον κόσμο οι αρχές πιέζουν για μια ακόμη φορά για υποχρεωτικό εμβολιασμό .
Πριν εμείς οι ίδιοι καταδικαστούμε να επαναλάβουμε τα λάθη μας, πρέπει να ξαναμάθουμε την παραποιημένη ιστορία μας με βιβλία όπως η ” Διάλυση των Ψευδαισθήσεων» .
Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι , όπως οι συγγραφείς μας θυμίζουν ,
” οτι η Ιατρική σε γενικές γραμμές , και τα εμβόλια ακόμα περισσότερο , ελάχιστα συνεισφέρανε σε αυτή την εκπληκτική μεταμόρφωση .
Ανεξάρτητα , απο το ιατρικό παράδειγμα που έγινε η κυρίαρχη γενική πεποίθηση , αντικαθιστώντας συνήθως όλες τις άλλες πολύ σημαντικά ανθρώπινες καινοτομίες . “

Επιμέλεια: Χρ. Μπλάνας

πηγή

Εμβόλια και Αυταπάτες