Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν καί γελούνε..

"Δόξα 'χ' η μαύρη πέτρα του καί το ξερό χορτάρι".

Η ζωή είναι ωραία.

Σαν μουσική,

σαν όνειρο,

σαν φαντασία.

Μπορούμε.

Όταν θέλουμε,

μπορούμε.

Μικρή Πράξη,

κατά της μεγάλης κατάθλιψης. 

ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ.

ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΤΗ ΖΩΗ.

Με λογισμό και μ' όνειρο, μπορούμε.

• Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν καί γελούνε,
• κι όσ’ άνθια βγαίνουν και καρποί τόσ’ άρματα σε κλειούνε.
• ...............................
• Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη·
• η μαύρη πέτρα ολόχρυση καί το ξερό χορτάρι.
• Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κρένει:
• «Όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει».
• «Σάλπιγγα, κοψ’ του τραγουδιού τα μάγια με <τή> βία,
• γυναικός, γέροντος, παιδιού, μήν κόψουν την αντρεία».
• .........................................
• Μητέρα, μεγαλόψυχη στον πόνο και στη δόξα,
• κι αν στο κρυφό μυστήριο ζούν πάντα τα παιδιά σου
• με λογισμό και μ' όνειρο, τι χάρ' έχουν τα μάτια,
• τα μάτια τούτα, να σ' ιδούν μες στο πανέρμο δάσος,
• που ξάφνου σου τριγύρισε τ' αθάνατα ποδάρια
• (κοίτα) με φύλλα της Λαμπρής, με φύλλα τού Βαϊώνε!
• Το θεϊκό σου πάτημα δεν άκουσα, δεν είδα·
• ατάραχη σαν ουρανός μ' όλα τα κάλλη πόχει,
• που μέρη τόσα φαίνονται καί μέρη 'ναι κρυμμένα!
• Αλλά, Θεά, δεν ημπορώ ν' ακούσω τη φωνή σου,
• κι ευθύς εγώ τ' ελληνικού κόσμου να τη χαρίσω;
• Δόξα 'χ' η μαύρη πέτρα του καί το ξερό χορτάρι.

(Ελεύθεροι πολιορκημένοι, Διονύσιος Σολωμός)

Και...

Βασίλης Τσιτσάνης, αλλιώς:

Και Μίκης Θεοδωράκης:

Άφωνος!

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

http://www.ithacanet.gr/article/%CE%AC%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%BF%CF%82