Όταν έγινε το φονικό ήταν αργά.
Κοιμόσουν. Είχαν γίνει κι άλλα.
Πάλι κοιμόσουν.
Έγιναν βέβαια σε άλλη γειτονιά, κι εξάλλου το θύμα τότε ήταν βρωμομετανάστης.
Από εκείνους που σου έκλεψαν τη δουλειά.
Εκείνους που ο βρωμοσύριζα ήθελε να τους βάλουμε σε ξενοδοχείο πέντε αστέρων. Ναι, να τους φέρνουμε και το πρωινό στο κρεββάτι!..
Τώρα όμως το θύμα ήταν Έλληνας.
Έλληνας;
Σιγά τον Έλληνα! Έλληνας είναι αυτός, μωρέ; Έ
νας βρωμιάρης ήταν και τίποτα παραπάνω. Ένα…
βρωμόπαιδο.
Κουκουλοφόρος που τραγούδαγε για τον Αλέξη.
Άλλο βρωμόπαιδο αυτό.
Αμ οι γονείς του; Μωρέ, γονείς να σου τύχουν! Αριστεράτζες. Κουμμούνια. «Καμμιά φορά σκέπτομαι ότι ίσως και μισούν αυτόν τον τόπο».¹ Ναι, ναι, σίγουρα τον μισούν. Διώξανε όλες τις επενδύσεις. Όλα τα καράβια από το Πέραμα. Φτάσαμε να μας εκβιάζει ο Πουλικόγιαννης, να γραφτούμε στο κόμμα για να πιάσουμε μεροκάματο.
Πάνε όμως αυτά που ξέρατε. Τελείωσαν!
«Είπα καθαρά ότι θα βγάλω τις κουκούλες από τους κουκουλοφόρους.Τέρμα κι αυτή η ντροπή! Καμία δημοκρατική πολιτεία δεν ανέχεται να καίνε τις πόλεις της «γνωστοί – άγνωστοί» κουκουλοφόροι. Και ποτέ να μην πιάνονται! Ή όταν πιάνονται να μην καταδικάζονται. Και να κυκλοφορούν πάλι ελεύθεροι, να κάνουν τα ίδια.
Αυτό θα τελειώσει! Οι Έλληνες έχουμε πρόσωπο. Όσοι διαδήλωναν στην κατοχή το έκαναν με ακάλυπτο πρόσωπο. Αυτοί ήταν αγωνιστές. Και κινδύνευαν να χάσουν τη ζωή τους…
Όσοι διαδήλωναν κατά της δικτατορίας το έκαναν με ακάλυπτο πρόσωπο. Κι αυτοί ήταν αγωνιστές. Κι αυτοί διέτρεχαν κινδύνους…
Σήμερα, σε συνθήκες πλήρους ασυδοσίας, κάποιοι διαδηλώνουν με κουκούλες! Αυτοί δεν κινδυνεύουν το παραμικρό. Εκ τους ασφαλούς καίνε τις πόλεις μας, καίνε τις περιουσίες απλών μικρομεσαίων, ρημάζουν τις ζωές τους, κλείνουν μαγαζιά και στέλνουν κόσμο στην ανεργία. Αυτά τελείωσαν!
Μέσα σε δύο χρόνια, αλλάξαμε την ημερήσια διάταξη της Κοινωνίας και της Πολιτικής. Αλλάξαμε και τις ιδέες και τις αξίες και τα επιχειρήματα και τις διαθέσεις. Αλλάξαμε τα πάντα στον πολιτικό διάλογο. Τέρμα πια η ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς! Τέρμα η παράδοση της χώρας στις εμμονές μιας Αριστεράς, που αντίθετα απ’ ό,τι συμβαίνει σε πολλές άλλες δημοκρατίες, ούτε προτείνει τίποτε, ούτε μαθαίνει. Μόνο καταγγέλλει τους πάντες, ελπίζει στην κρίση και τρέφεται από την κρίση. Τέρμα και στην σιωπή της δικής μας παράταξης. Που τώρα δίνει τη μάχη των ιδεών. Δεν διστάζει. Και την ατζέντα την αλλάζει. Και τις προτεραιότητες της Πολιτικής τις ανατρέπει. Και στην κοινωνία δίνει διέξοδο και εκπροσώπηση.
Διότι όσο δεν μιλάγαμε για όλα αυτά, όσο αποφεύγαμε να πούμε τις αλήθειες που έβλεπαν όλοι,
–Όσο δεν μιλάγαμε γι’ αυτούς που έδιωξαν επενδύσεις και επιχειρήσεις από την Ελλάδα και μετά έκλαιγαν με κροκοδείλια δάκρυα για την ανεργία,
–Όσο δεν μιλάγαμε γι’ αυτούς που παραλύουν την πόλη κάθε μέρα με ελάχιστους διαδηλωτές που κάνουν κόλαση τη ζωή εκατομμυρίων πολιτών,
–Όσο αποφεύγαμε να μιλήσουμε για αυτούς που χαϊδεύουν τους κουκουλοφόρους, αφοπλίζουν την αστυνομία, προστατεύουν το παραεμπόριο και καλύπτουν τους λαθρομετανάστες,
η κοινωνία ένιωθε ότι δεν εκπροσωπείται. Τώρα ξέρει ότι τουλάχιστον εκπροσωπείται!»²
Γι αυτό και ο δράστης του φονικού ομολόγησε. Διότι εκπροσωπείται.
Εσείς όμως, τα χρυσά αυγά, γιατί τον αφήνετε από την πλευρά σας τον άνθρωπο ακάλυπτο; Δεν ντρέπεστε λίγο; Είσαστε άντρες εσείς; Τάχα μούσκουλα και τατουάζ, μόνο μαγκιά και καμποηλίκια; Τον βάζετε να κάνει τη βρωμοδουλειά, και μετά τον αδειάζετε; Δεν είσαστε αυγά εσείς. Είσαστε κότες.
Πέσε πάλι για ύπνο! Έτσι κι αλλιώς δεν έχει δουλειά, για να ξυπνήσεις το πρωί. Κοιμήσου! Με τις κότες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.