902....Πως τα φέρνει καμιά φορά η πουτάνα η ζωή....

Ένα αρκετά σκληρό άρθρο του Ματζεστικ , πρόκληση  για κουβέντα(!), με πολλές αλήθειες (εκ του αποτελέσματος η διαπίστωση) που πονάνε όχι μόνο όσους ψηφίζουν το ΚΚΕ αλλά όσους έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στην καθαρή(όπως αρέσκονται οι ίδιοι να λένε) αριστερά...

"Δεν υπήρχε εναλλακτική λύση" (είπε η Θάτσερ κι έκλεισε ο 902)

 

"Δεν υπήρχε εναλλακτική λύση. Τα οικονομικά προβλήματα που συσσωρεύτηκαν στην επιχείρηση ιδίως μέσα στα 4 χρόνια της κρίσης, αναγκάζουν την εργοδοσία να προβεί στην αναστολή της λειτουργίας και την πώληση της επιχείρησης. Οι εργαζόμενοί της θα αποζημιωθούν σύμφωνα με το νόμο και ακολούθως θα οδηγηθούν στην ανεργία, ακολουθώντας εκατομμύρια συμπολίτες τους. Το κλείσιμο της επιχείρησης δεν ήταν φυσικά στις προθέσεις μας, αλλά δυστυχώς δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική."


Αυτή ήταν μέσες-άκρες η ανακοίνωση του κλεισίματος μιας ιδιωτικής επιχείρησης.
Ποια λέτε να ήταν η αντίδραση του ΠΑΜΕ;
Μα φυσικά θα περίμενε κανείς να πάνε έξω απ' τα γραφεία της επιχείρησης 100 τσακάλια ΠΑΜίτες, με καδρόνια, κόκκινες σημαίες, πανό, ντουντούκες και τα τοιαύτα και να φωνάζουν "κατά της καπιταλιστικής εργοδοσίας που κοροϊδεύει τους εργαζομένους και κλείνει με πρόσχημα την κρίση, σπρώχνοντας εκατοντάδες εργαζομένους στην ανεργία, την απόγνωση και την εξαθλίωση".

Αμ δε!
Η, περί ης ο λόγος, ιδιωτική επιχείρηση είναι το 902.
Ο σταθμός "του κόμματος της εργατικής τάξης"!
Ο σταθμός που αναγνωρίζει μόνο το δίκιο του εργάτη και ποτέ το δίκιο του εργοδότη.
Η είδηση του κλεισίματος του 902 και κυρίως η ανακοίνωση του ΚΚΕ είναι ενδεικτικές της ειλικρίνειας και της περιώνυμης σταθερότητας του κόμματος στις θέσεις του.
(εδώ η ανακοίνωση)

Όποτε κάποιος εργοδότης βγει και πει στους εργαζομένους του "παιδιά, δεν την παλεύω οικονομικά, έχουμε μεγάλα προβλήματα, θα πρέπει να προχωρήσουμε σε μείωση του προσωπικού ή μείωση των μισθών για να επιβιώσει η επιχείρηση, αλλιώς θα κλείσει",
τότε το ΚΚΕ βγαίνει οργισμένο και ξεφωνίζει τον εργοδότη από τηλεοράσεις, εφημερίδες, ανακοινώσεις κλπ, του ξεσηκώνει και καμιά απεργία φωνάζοντας ότι όλα αυτά είναι προσχηματικά.
Ιδίως το δίλημμα "μείωση προσωπικού ή μείωση μισθών" για το ΚΚΕ είναι πάντα ένα..."ΨΕΥΤΟΔΙΛΗΜΜΑ"!



Και όταν πάλι παρά τις μείωσεις, τις περικοπές κλπ, ο εργοδότης δεν κατάφερνε να διατηρήσει βιώσιμη την επιχείρηση και έβαζε λουκέτο, τότε το ΠΑΜΕ σήκωνε πόλεμο με νύφες και μ' εγγόνια (σαν τη Δέσπω).

Να όμως που η πουτάνα η ζωή τα φέρνει και ανάποδα και σε φέρνει κι εσένα που τα έλεγες αυτά στη θέση του εργοδότη, να αναγκάζεσαι να θέσεις κι εσύ αρχικά το"ψευτοδίλημμα" στους εργαζομένους της επιχείρησης.
Και μετά να τους πεις "σόρρυ, παίδες, παρά τις προσπάθειές μας, δεν κατέστη δυνατή η συνέχιση της λειτουργίας. Λουκέτο!"

Έτσι την πάτησε και το ΚΚΕ.
Και τώρα κάνει όσα μέχρι χτες έφτυνε.
Το πρόβλημα είναι ότι ούτε τώρα θα παραδεχτεί ότι έκλεισε την επιχείρηση και έστειλε κόσμο στην ανεργία, όπως κάνει κάθε εργοδότης.
Για το ΚΚΕ ο κάθε εργοδότης που κανει αυτά τα πράγματα είναι ένα κοινό"καπιταλιστικό γουρούνι του ευρω-μονόδρομου", ενώ το ίδιο είναι "το κόμμα της εργατικής τάξης".

Με την ανακοίνωσή του επίσης το ΚΚΕ αναγνωρίζει την ύπαρξη της κρίσης ωςαντικειμενικός παράγοντας δυσπραγίας των επιχειρήσεων.
Θα ήθελα να δω αν το ΠΑΜΕ θα δείχνει την ίδια "κατανόηση" (sic) και στους εργοδότες που αναγκάζονται να απολύσουν ή να μειώσουν μισθούς, γιατί απλούστατα"δε βγαίνουν".

Σαφώς και υπάρχουν, και είναι και πολλοί μάλιστα, οι εργοδότες που χρησιμοποιούντην κρίση ως πρόσχημα και καταστρατηγούν τα εργασιακά δικαιώματα και στέλνουν τον κόσμο στην ανεργία προκειμένου απλώς να αυξήσουν τα υπερκέρδη τους.
Αλλά υπάρχει ταυτόχρονα και πληθώρα εργοδοτών που παλεύει να σώσει την επιχείρησή του με νύχια και με δόντια και που αναγκάζεται να προβεί σε ενέργειες (περικοπές, απολύσεις) τις οποίες δεν επιθυμεί, αλλά εκ των πραγμάτων οδηγείται σε αυτές για να μην κλείσει η επιχείρηση.



Το ΚΚΕ λοιπόν φανερώνει για άλλη μια φορά την αθεράπευτη κενολογία του και τηνανερυθρίαστη υποκρισία του.
Διότι δεν δέχεται καμία εργοδοτική ενέργεια, ξεσηκώνει αντάρες και μάχες σε κάθε ευκαιρία (είτε έχει δίκιο είτε άδικο), ενώ την ίδια στιγμή το ίδιο γνωρίζει καλά ποιες είναι οι συνθήκες μέσα στις οποίες καλείται μια επιχείρηση να επιβιώσει.
Και το γνωρίζει στο πετσί του.
Ναι, πράγματι μερικές φορές "δεν υπάρχει εναλλακτική λύση".
Έτσι είναι η πουτάνα η πραγματικότητα.
Και ότι ισχύει για το κόμμα-επιχείρηση, το ίδιο ισχύει και για το κράτος-επιχείρηση.
Ξέρει πολύ καλά το ΚΚΕ ποιες είναι οι δυνατότητες και οι δυσκολίες και του κράτους-επιχείρησης μέσα σ'αυτές τις συνθήκες κι ας αερολογεί δολίως.

Το ίδιο υποκριτικό λοιπόν είναι το ΚΚΕ και όταν μιλάει για "ανατροπές του καπιταλισμού" και τα σχετικά.
Εξάλλου, αν είχε τόσο καλά προβλέψει την καπιταλιστική κρίση, τότε θα είχε λάβει από χρόνια και τα μέτρα του για να την αντιμετωπίσει οικονομικά. Δεν τα κατάφερε όμως.
Η ικανότητα του ΚΚΕ να προβλέπει είναι αντίστοιχη του γέροντα Παΐσιου.
Αν συνεχώς λες πως "θα ξεσπάσουν μπόρες, καταιγίδες, αντάρες και αστραπές στον καπιταλισμό"... ε, τότε κάποια στιγμή -του πούστη- θα σου κάτσει.
Προφανώς ούτε στις προβλέψεις του είναι τόσο έγκυρο όσο αυτοδιαφημίζεται.
Αλλά ούτε και στις αντιδράσεις του, αφού αντέδρασε όπως ακριβώς αντιδρούν αυτοί τους οποίους ξεφωνίζει σε κάθε ευκαιρία!

Το ΚΚΕ είναι αναχωρητικό κόμμα, αγιορείτικο σα να λέμε. Παλαιοημερολογίτικο.
Επιφανειακώς δεν αναγνωρίζει την πραγματικότητα, δε συμμετέχει στα κοσμικά δρώμενα και απλώς κάνει ιδιωτικές φιέστες με την περιφορά της εικόνας των ΕΣΣΔαρχών για λαϊκό προσκύνημα και αγορά κουπονιών.
Στην ουσία, όμως, είναι πλήρως συνυφασμένο με την κοσμική (σ.σ. καπιταλιστική) πραγματικότητα και απλώς διατηρεί το ρόλο του παραθρησκευτικού ιερατείου, που σκοπό ύπαρξης έχει μόνο να δείχνει την απόλυτη "ιεχωβάδικη" καθαρότητά του σε σχέση με όλους τους άλλους που είναι "βρώμικοι".

Το ΠΑΜΕ στην προσυγκέντρωση για τη διαδήλωση
"κατά των απολύσεων στον 902 από την προσχηματική πτώχευση 
της καπιταλιστικής εργοδοσίας (του ευρω-μονόδρομου και της λυκοσυμμαχίας) 
που πετάει εκατοντάδες εργαζομένους στο δρόμο, εξαθλιώνοντας τη λαϊκή οικογένεια!
Οι απολύσεις δε θα περάσουν! Όλοι στους δρόμους"
(καλά, λέμε και καμιά μαλακία για να περνάει η ώρα...)



Όχι, το ξέρω πως το πάθημα του 902 δε θα τους γίνει μάθημα.
Δεν το χρειάζονται.
Διότι το μάθημα το γνωρίζανε έτσι κι αλλιώς πολύ καλά από πριν.
Απλά κοροϊδεύουν τον κόσμο.
Το "κόμμα της εργατικής τάξης", όταν γίνεται εργοδότης, δεν έχει και πολλή διαφορά απ' τους υπόλοιπους εργοδότες.
Το αφεντικό αλλάζει μόνο.
Η ζωή του εργαζομένου ίδια μένει.


ΥΓ.: Αν στην εξουσία ήταν το ΚΚΕ (ο... λαός, ντε!), τότε με αυτό το κείμενο (τον... αντικομμουνιστικό μου λίβελο, ντε!) θα είχα ήδη πάρει των ομματιών μου για μακρινές διακοπούλες προς Σιβηρία μεριά, που 'χει και δροσούλα αυτήν την εποχή.
Δυστυχώς όμως, αγαπητό μου ΚΚΕ, έχεις μάθει 40 χρόνια τώρα μόνο να κριτικάρεις και ποτέ να μην κριτικάρεσαι.
Λες και έχεις το, ελέω Θεού, αυτονόητο ηθικό πλεονέκτημα έναντι όλων των άλλων.
Έχεις μάθει μόνο να κράζεις, και με τους χειρότερους χαρακτηρισμούς μάλιστα, αλλάποτέ να μην κράζεσαι.
Κι αν κάποτε κράζεσαι, ακόμη και με το γάντι, τότε να απαντάς με περισσή πολεμική ορμή, χωρίζοντας τον κόσμο σε τίμιους κομμουνιστές και άτιμους αντικομμουνιστές.
"Όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας".
Μακκαρθόφσκι.