Ένας χρόνος Σαμαρά, ένας χρόνος πάρτυ και ούζα!

Γενέθλια χθες για την τρικομματική κυβέρνηση του μνημονίου. 

Τι κι αν κάποιοι πίστευαν ότι αυτό το σχήμα δε θα μπορέσει να περπατήσει για πολύ; 

Η ανάγκη για εξουσία και προνόμια γεφυρώνει ιδεολογικά χάσματα και διαφορές.

Τι δεξιός, τι αριστερός και κουραφέξαλα; 

Τρεις φορές δεξιά μας κάνει μια αριστερά και το αντίστροφο. Ο τσεκουράτος Βορίδης αντάμα με το Χατζησωκράτη. Στην ίδια πλευρά βρίσκονται. Θα μου πείτε εδώ ο μητροπολίτης Ανθιμος είναι και επίσημα συνιστώσα στο...

ΣΥΡΙΖΑ.

Ένας χρόνος λοιπόν σπουδαίων μεταρρυθμίσεων για τη χώρα.

Για παράδειγμα καταργήθηκε το χαράτσι. Α όλα κι όλα, η προεκλογική δέσμευση τόσο του Σαμαρά όσο και της αριστεράς της ευθύνης, τηρήθηκε. Το χαράτσι μας τελείωσε. Τώρα το αν μας βγήκε άλλο με διαφορετικό όνομα και λίγο πιο χαμηλό στο τελικό ποσό είναι άλλη ιστορία.

Ή μήπως δεν καταργήθηκαν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις; Δε νομοθετήθηκε ο δια νόμου ορισμός του κατώτατου μισθού σύμφωνα πάντα με την κατάσταση της αγοράς και των δεικτών της ανεργίας;

Δε συνεχίστηκε η μαζική φυγή έμψυχου δυναμικού προς το εξωτερικό;

Δε συμπληρώνεται διαρκώς ο κατάλογος των θυμάτων της μνημονιακής λαίλαπας;

Δεν εξακολουθούμε να γράφουμε δημόσιο χρέος;

Δεν απεκατεστάθησαν οι αδικίες με άλλες χειρότερες;

Δε συνέχισαν να υπάρχουν άχρηστες ΔΕΚΟ αλλά έκλεισε σε ένα δευτερόλεπτο η ΕΡΤ αντί να εξορθολογιστεί;

Βέβαια δεν πρέπει να είμαι άδικος. Ο πρωθυπουργός με πυγμή και αποφασιστικότητα έκλεισε το γυμναστήριο της Βουλής. Δεν είναι μικρή υπόθεση.

Δώδεκα μήνες Αντώνης Σαμαράς, Βαγγέλης Βενιζέλος και Φώτης Κουβέλης. Δώδεκα μήνες καθημερινά πάρτυ με…ούζα για τον ελληνικό λαό!

του Στρατή Μαζίδη