ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΕΛΟΣ! ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΣΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΤΩΤΟ ΜΙΣΘΟ!!!

ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ

 ΕΡΓΑΣΙΑΣ!

ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ, ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ Η ΙΔΙΑ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

Η καρδιά μας στοιχειώδους αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας είναι οι ελεύθερες συλλογικέςδιαπραγματεύσεις για τη διαμόρφωση των μισθών.

Αν οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις καταργούνται, τότε ο συνδικαλισμός και κυρίως η ίδια η δημοκρατία, ακυρώνονται και πετιούνται στο σκουπιδοτενεκέ.

Αυτό κάνει, λοιπόν, μπροστά στα απαθή, σχεδόν, βλέμματα μας, ο τρικομματικός συνεταιρισμός!!!

Από εδώ και μπρος, σύμφωνα με πληροφορίες του Κυριακάτικου Βήματος (26/5), η ελεύθερη Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, μέσω της οποίας προωθείτο η διαπραγμάτευση και η συμφωνία για τον κατώτατο μισθό, καταργείται.

Εφεξής,

με Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου (ούτε καν με κανονικό νομ/διο) ο κατώτατος μισθός θα καθορίζεται με μονομερή απόφαση του εκάστοτε Υπ. Εργασίας, η οποία θα κυρώνεται με νόμο.

Η πράξη αυτή θα εφαρμοσθεί από 1.1.2017, ενώ μέχρι τότε θα ισχύει ο κατώτατος μισθός των 586 ευρώ, ο οποίος έχει κι’ αυτός καθορισθεί με Υπουργική Απόφαση, η οποία κατάργησε την υπάρχουσαΕθνική Συλλογική Σύμβαση που καθόριζε μισθό 750 ευρώ.

Η πράξη αυτή του Υπουργικού Συμβουλίου, η οποία έρχεται ως συνέχεια της προληπτικής επιστράτευσης των καθηγητών, έρχεται να δώσει τη χαριστική βολή σε κάθε ίχνος δημοκρατίας!

Στην ουσία έχουμε ένα πολίτευμα το οποίο έχει ακυρώσει τις Ελεύθερες Συλλογικές Διαπραγματεύσεις, αφού καταργεί την Εθνική Συλλογική Σύμβαση αλλά και στην πράξη έχουν ακυρωθεί, με τον περιορισμό της μετενέργειας και τη ματαίωση της επεκτασιμότητας και οι κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις.

Έχουμε ένα πολίτευμα, επίσης, το οποίο δια των αλλεπάλληλων επιστρατεύσεων και μάλιστα διά της πρωτοφανούς προληπτικής επιστράτευσης, καταργεί, ταυτόχρονα, το δικαίωμα της απεργίας.

Αυτό το πολίτευμα έχει όνομα: Ονομάζεται Κοινοβουλευτική μνημονιακή δικτατορία! Είναι μιαΚοινοβουλευτική μνημονιακή χούντα!

Αυτήν την ώρα σύσσωμη η Αριστερά, κάθε προοδευτική δύναμη, σύσσωμος ο κόσμος της εργασίας, όλος ο ελληνικός λαός, αντί να παρακολουθούν και απλώς να αγανακτούν από τον καναπέ, οφείλουν να αναλάβουν εκστρατεία και δράση για να υπερασπιστούν την επιβίωση του τόπου και την ίδια τη δημοκρατία.

Η ελεύθερη Εθνική Συλλογική Σύμβαση είναι κατάκτηση ενός, σχεδόν, αιώνα και το δικαίωμα τηςαπεργίας το πιο θεμελιώδες για την ύπαρξη των εργαζομένων.

Η κατάργηση τους σημαίνει μισθοί Βουλγαρίας και κυρίως δουλεμπόριο στους χώρους δουλειάς καιγενικευμένη ανεργία.

Αυτήν την ώρα η Αριστερά μόνο μπορεί να ηγηθεί ενός πανεργατικού παλλαϊκού αγωνιστικού μετώπου αντίστασης, δημοκρατίας, σύγκρουσης, ανατροπής, διεξόδου και προόδου.

ΘΑ ΤΟ ΠΡΑΞΕΙ;

ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ!

ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ, ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ Η ΙΔΙΑ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

«Νέα» κριτήρια καθιερώνονται για τη διαμόρφωση του κατώτατου μισθού, όπως προκύπτει από τηνΠράξη του Υπουργικού Συμβουλίου που παρουσιάζει το «Βήμα της Κυριακής» (26/5).

Τα νέα αυτά κριτήρια περιλαμβάνουν το ύψος του πληθωρισμού και της ανεργίας, τη γενικότερηοικονομική κατάσταση και τις προοπτικές για την ανάπτυξη.

Για τον ορισμό του νομοθετημένου κατώτατου μισθού και ημερομισθίου θα διεξάγεται διαβούλευση μεταξύ των κοινωνικών εταίρων και της κυβέρνησης με την τεχνική και επιστημονική υποστήριξηεξειδικευμένων φορέων σε θέματα εργασίας, κοινωνικής πολιτικής και εργασιακών σχέσεων.

Αφού τελειώνει αυτή η δήθεν διαβούλευση ο κατώτερος μισθός θα ορίζεται πλέον μονομερώς από τον εκάστοτε Υπουργό Εργασίας, ο οποίος θα μπορεί αυθαίρετα να μειώνει τον κατώτερο μισθό, οσοδήποτε και ανεξέλεγκτα.

Η διαδικασία θα ξεκινήσει εντός του 2016 και ο πρώτος κατώτατος μισθός θα τεθεί σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2017.

Έως τότε, το υπουργείο Εργασίας έχει δεσμευθεί ότι θα ισχύει ο κατώτατος μισθός των 586,08(!) ευρώ.

Στόχος της κυβέρνησης να φτάσει τον κατώτερο μισθό, σύμφωνα με τις κυβερνητικές δεσμεύσεις από το μνημόνιο 2 (σελίδα 713), στα επίπεδα των χωρών της ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης(Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ), δηλ στα 150 μηνιαία, ώστε να εξασφαλίσει φτηνό εργατικό δυναμικό με εργασιακές σχέσεις γαλέρας στους επίδοξους δήθεν επενδυτές του εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου.

Ήδη το πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας για ανέργους, που ψηφίστηκε στη βουλή με τροπολογία τουΠΑΣΟΚ μπήκε οροφή προς τα πάνω στα 490 ευρω μηνιαία για τους πάνω από 25 ετών και 427 για του κάτω των 25 ετών, χωρίς να μπάνει κανένα όριο προς τα κάτω.

Μετά από αυτές τις εξεξίξεις δικαιώνεται πλήρως η ISKRA, που είχε επισημάνει ότι παρά την προσπάθεια εξωραϊσμού της πρόσφατης συμφωνίας για το επίδομα γάμου και ορισμένα θεσμικά ζητήματα μεταξύ της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και των εργοδοτικών φορέων πλην του ΣΕΒ, η ουσία εήταν ότι έμεινε εκτός διαπραγμάτευσης και συμφωνίας το ήδη μειωμένο με πράξη υπουργικού συμβουλίου ύψος του κατώτερου μισθού. Αυτό είχαμε γράψει ότι σημαίνει ότι δεν αμφισβητούνται από τους υπογράφοντες και δημιουργούνται πλέον αρνητικά τετελεσμένα όσον αφορά στη μείωση του κατώτερου μισθού από τα 751 στα 586 ευρώ, και στα 511 για τους νέους κάτω των 25 ετών, το πάγωμα των τριετιών και των χρονοεπιδομάτων και το νέο τρόπο υπολογισμού του κατώτερου μισθού με απόφαση του εκάστοτε υπουργού Εργασίας που θα μπορεί να τον μειώνει ανεξέλεγκτα.

Η άρνηση του ΣΕΒ να υπογράψει, έστω αυτή την περιορισμένων αποτελεσμάτων συμφωνία μεταξύ τηςΓΣΕΕ και των τριών άλλων εργοδοτικών φορέων, και οι νέες σημερινές προκλητικές δηλώσεις ηγετικών στελεχών του ΣΕΒ αποδεικνύουν, για άλλη μια φορά, ποιοι ωφελούνται από την πράξη υπουργικού συμβουλίου της κυβέρνησης και ποιοι ήταν οι πραγματικοί «κουκουλοφόροι» που υποδείκνυαν στη τρόικα τι πρέπει να κατεδαφίσει μαζί με τις μνημονιακές κυβερνήσεις από την εργατική νομοθεσία και κυρίως από τους μισθούς και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Κατ’ ουσία, εδώ και μήνες οι κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα και οι κλαδικές και επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας στις ΔΕΚΟ αποτελούν παρελθόν, έπειτα από σωρεία προδήλως αντισυνταγματικών, αντεργατικών και αντιδημοκρατικών νομοθετικών παρεμβάσεων των μνημονιακών κυβερνήσεων της τελευταίας τριετίας, την στιγμή που η εργοδοτική πλευρά διατηρεί το απόλυτο δικαίωμα της διαμόρφωσης του ύψους των αποδοχών, είτε με συμβάσεις-φωτοαντίγραφα των προτάσεών της, είτε δια της (απειλής της) ατομικής σύμβασης εργασίας ή ακόμα και της απόλυσης είτε με τη μη εφαρμογή ακόμα και όσων συλλογικών συμβάσεων υπογράφονται με μειώσεις μισθών, γιατί έχει καταργηθεί η αρχή της επεκτασιμότητας σε όλο τον κλάδο και δεσμεύονται μόνο οι επιχειρήσεις που είναι μέλη των εργοδοτικών οργανώσεων που τις υπέγραψαν.

Την περίοδο των μνημονιακών κυβερνήσεων και των κατεδαφιστικών πολιτικών τους οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, όσες από αυτές απέμειναν, από θεσμός προστασίας των εργαζομένων μετατρέπονται σε μηχανισμό απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων και δραματικής συρρίκνωσης των αποδοχών τους, ενώ παράλληλα, με την ίδια ακριβώς επιδίωξη, εκτοξεύεται ο αριθμός των ατομικών συμβάσεων εργασίας.

Σύμφωνα με το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, από το Οκτώβριο του 2011 (Ν. 4024) έως τα τέλη Δεκεμβρίου 2012υπογράφονται 1.000 επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας και μάλιστα στην μεγάλη τους πλειοψηφία (80%) ανάμεσα στον εργοδότη και στο εργοδοτικό μόρφωμα των ενώσεων προσώπων και όχι με τη συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων. Το ποσοστό της μέσης μείωσης των αποδοχών είναι κυριολεκτικά ανυπολόγιστο, διότι εκτός από τις περιπτώσεις ονομαστικών μειώσεων της τάξης του 15%, του 20%, του 30%, ή και του 40-50% στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων «συμφωνείται» μείωση-προσαρμογή των αποδοχών στα επίπεδα της εκάστοτε Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, δηλαδή σε μικτούς μηνιαίους μισθούς 586 ευρώ (ή 511 ευρώ για τους νέους έως 25 ετών).

Μάλιστα το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ εκτιμά ότι μετά την 14/5/2013, που έληξει η μετενέργεια των 42 τελευταίων εναπομεινασών κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, το συνολικό ποσοστό των εργαζομένων που οι αποδοχές τους θα καθορίζονται με ατομική σύμβαση εργασίας, δηλαδή με πλήρη παράδοσή τους στην κερδοσκοπική βουλιμία των εργοδοτών, θα εκτιναχθεί έως τα τέλη του 2013 στο 80% και ότι οι μειώσεις των μισθών τους θα φτάσει το 50%.

Καθίσταται, έτσι, σαφές ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα κινδυνεύει να αμείβεται με τον κατώτατο μισθό της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, ο οποίος μεταλλάσσεται πλέον σε γενικώς καθολικό μισθό για το σύνολο των εργαζομένων. Τα κατώτατα μισθολογικά όρια δεν αφορούν, όπως μέχρι πρότινος, στους λίγους και στους «εκτός των τειχών» της προστασίας των κλαδικών-ομοιοεπαγγελματικών και των επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, αλλά σχεδόν στους πάντες -δεδομένου ότι αυτά τα «τείχη» έχουν ανατιναχθεί- οι οποίοι οδηγούνται σε ραγδαία φτωχοποίηση και οικονομική εξαθλίωση.

Είναι πασίδηλο πλέον ότι η κυβέρνηση και οι δανειστές διαμορφώνουν μια κοινωνία χωρίς συλλογικές συμβάσεις εργασίας και Συνδικάτα, χωρίς συλλογική δράση και προστασία, για να εντείνουν το αντικοινωνικό έργο της γενικευμένης βίαιης εσωτερικής υποτίμησης. Ο πιο ακραίος, επιθετικός και αναχρονιστικός νεοφιλελευθερισμός προελαύνει με όργανα την τρικομματική κυβέρνηση και την τρόικα.

Απαιτείται άμεσος παλλαϊκός ξεσηκωμός από τους εργαζόμενους, συνταξιούχους, ανέργους καιμικρομεσαίους επαγγελματίες για να μην περάσει ο οριστικός ενταφιασμός των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η νέα κατεδάφιση του κατώτερου μισθού και η συνεπακόλουθη διάλυση των συνδικάτων.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΣΑΜΑΣ

ΔΗΛΩΣΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΕΓΓΥΗΜΕΝΟΥ ΜΙΣΘΟΥ

Η κυβέρνηση καταργεί ουσιαστικά τον κατώτερο εγγυημένο μισθό και προωθεί σταδιακά τη μείωση του σε τριτοκοσμικά επίπεδα.

Η κυβέρνηση με πράξη υπουργικού συμβουλίου, μη τολμώντας ούτε κάν να προσπαθήσει να το περάσει με κανονικό νομοσχέδιο, δηλαδή ουσιαστικά με νέο αντικοινοβουλευτικό νομοθετικό πραξικόπημα, καταργεί την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, με την οποία συμφωνούνταν μεταξύ εργατικών και εργοδοτικών φορέων ο κατώτερος μισθός, γυρίζοντας τη χώρα ως προς αυτό το θέμα 80 χρόνια πίσω.

Ο κατώτερος μισθός θα ορίζεται πλέον από τον εκάστοτε Υπουργό Εργασίας, ο οποίος θα μπορεί να τον μειώνει οποτεδήποτε, μονομερώς και ανεξέλεγκτα.

Στόχος της κυβέρνησης να φτάσει τον κατώτερο μισθό, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις της από το μνημόνιο 2,  στα εξευτελιστικά επίπεδα των χωρών της ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης (Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ), ώστε να εξασφαλίσει φτηνό εργατικό δυναμικό με εργασιακές σχέσεις γαλέρας στους επίδοξους δήθεν επενδυτές του εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ καλεί όλους τους εργαζόμενους, συνταξιούχους, ανέργους και μικρομεσαίους επαγγελματίες σε παλλαϊκό ξεσηκωμό για να μην περάσει ο οριστικός ενταφιασμός των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η νέα κατεδάφιση του κατώτερου μισθού και συνεπακόλουθα η διάλυση των συνδικάτων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ έχει δεσμευτεί ότι, εάν με την ψήφο και τους αγώνες του λαού σχηματιστεί κυβέρνηση της Αριστεράς, θα προχωρήσει στην επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ και στην αναζωογόνηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης, δημοκρατίας και οικονομικής και κοινωνικής ανόρθωσης.

http://www.iskra.gr/