«Το αύριο σας ανήκει…» θυμάμαι μας έλεγε ο δάσκαλος στο σχολείο, θέλοντας να μας δώσει ώθηση στο να κάνουμε κάτι για τον εαυτό μας, την κοινωνία, τον τόπο μας.
Ήταν ο μόνος τότε που γνώριζε τις δυνατότητες μας, τις αντοχές μας και το πιο βασικό, μπορούσε να μαντέψει μέσα από την καθημερινή τριβή μαζί μας, την δύναμη του μυαλού μας.
Ήξερε αν είχε να κάνει με νοήμων άτομα, ή με φωστήρες της οκάς ή αστροπελέκια του κερατά, που κάθε μέρα του πρήζαμε τα συκώτια με τις ...
αναρχομελέτες μας!
Τότε είμαστε παιδιά. Είχαμε ένα δικαιολογητικό, ένα ελαφρυντικό στο λάθος μας, στην αταξία μας… στην τεμπελιά μας.
Αυτός όμως εκεί! Πάντα δίπλα μας για να μας διδάξει, να μας μορφώσει, να μας ανοίξει τα μάτια, να μας δώσει τα εφόδια εκείνα που αργότερα θα μας βοηθήσουν στην εξέλιξη μας.
Και η εξέλιξη ήρθε με το πέρασμα των χρόνων, για να μας βρει όλους κάπου βολεμένους, κάπου ταχτοποιημένους, άλλους σύμφωνα με τα θέλω τους και άλλους σύμφωνα με τις επιθυμίες των προγόνων τους, των γονιών τους.
Αυτών που άμα τους αφήσει λίγο λάσκα το σχοινί, μέχρι και στο «κρεβάτι» είναι ικανοί να σε ακολουθήσουν, για να βεβαιωθούν ότι το παιδί τους περνάει καλά, το απολαμβάνει… το διασκεδάζει!
Μια εξέλιξη που αρκετούς τους μόλυνε το μυαλό και την ψυχή, που τους γέμισε δηλητήριο τη γλώσσα και τους όπλισε με μίσος…
Μίσος για όσους έκαναν το λάθος να έχουν αντίθετη άποψη από αυτούς, να έχουν άλλα πιστεύω και ηθικές αξίες, για όσους μνημονεύουν με αγάπη το χθες και ευχαριστούν τους «οδηγούς» τους!
Αδύναμοι και πικραμένοι από τις λάθος ίσως επιλογές τους, κατηγορούν κατά συρροή όσους «τιτλούχους» έχουν περάσει από τη ζωή τους, αδιαφορώντας αν τους προσβάλουν ή τους μειώνουν, αρκεί αυτοί πάντα να βγαίνουν στον αφρό.
Φτάνουν στο σημείο να μηδενίζουν πρόσωπα και καταστάσεις, γίνεται τρόπος ζωής το να ρίχνουν λάσπη και να εκτοξεύουν χολή και δε διστάζουν, αν βρει στο διάβα τους και εκείνος ο δόλιος ο δάσκαλος που τους έμαθε να γράφουν τ’ όνομά τους δε διστάζουν να τον αποκαλέσουν «φασιστοειδές ξόανο της εκπαίδευσης»!!!
Δάσκαλε… συγνώμη, που παραμείναμε εγκεφαλικά «κοντοί», που κάποιοι από τους μαθητές σου έγιναν κακοί πολιτικοί και κατέστρεψαν τη χώρα. Συγγνώμη, που εμείς οι υπόλοιποι τους αφήσαμε να διαπράττουν τα εγκλήματά τους, ψηφίζοντάς τους ως ικανούς!!!
*ο Παύλος Ανδριάς είναι δημοσιογράφος – συγγραφέας, μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.