Tι δι@λο, μ@λ@κ@ς είμαι εγώ;

Πού είναι όλοι αυτοί οι άνεργοι;;; 

Τι σκ@τά κάνουν;

Πού κρύβονται; 

Γιατί δεν έχουν ξεχυθεί στους δρόμους; 

Τι περιμένουν;

Μόνιμα ερωτήματα που με βασανίζουν τα τελευταία χρόνια, όσο τα ποσοστά ανεργίας εκτινάσσονται. Αν συμπεριλάβουμε μάλιστα σ' αυτά και τους άνεργους γιατρούς, μηχανικούς και δικηγόρους, τότε ο αριθμός των ανέργων είναι πολύ μεγαλύτερος! Πώς μπορεί ένας τόσο μεγάλος αριθμός συνανθρώπων μας που αντιμετωπίζουν το τέρας της ανεργίας να είναι εξαφανισμένος;

Άνεργος μηχανικός κι εγώ εδώ κι ένα χρόνο. 

Μετά από ενάμιση χρόνο κακοπληρωμένης εργασίας και χωρίς να έχω πληρωθεί ποτέ στην ώρα μου. Εδώ και έξι μήνες τα παράτησα και έφυγα στο εξωτερικό. Δεν ήταν μόνο η ελπίδα για εύρεση εργασίας, που στην Ελλάδα τείνει να εκκλείψει. Είναι η συνολική κατάσταση στην Ελλάδα. Είναι η συνολική εξαφάνιση των αξιών από την ελληνική κοινωνία. 

Είναι η συνεχής απορία, τι δι@λο, μ@λ@κ@ς είμαι εγώ, που προσπαθώ να είμαι σωστός και σύννομος; 

Γιατί και για ποιoν να μείνω να παλέψω;

Κ εδώ τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Ακόμα δεν έχω τακτοποιηθεί, δεν έχω βρει δουλειά (στο αντικείμενό μου). Μα καλά, τόσο άχρηστος είμαι, συνεχώς αναρωτιέμαι. Εδώ όμως, ισχύει ακόμα (σε μεγάλο βαθμό) αυτό που αναφέρει το πρώτο άρθρο του Συντάγματος της χώρας στην οποία βρίσκομαι: "Η αξιοπρέπεια των ανθρώπων είναι απαραβίαστη". 

Κάτι που το ελληνικό κράτος έχει προ πολλού ξεχάσει...

http://imerologioanergou.gr/index.php