Ο βίος τού αγίου Γεωργίου και ο μεσαίωνας στις Ένοπλες Δυνάμεις
Τον άγιο Γεώργιο είχε κάνει κομματάκια βασανίζοντάς τον ο «σατανόπληκτος» Διοκλητιανός, αλλά άγγελος Κυρίου τον ξανασυναρμολόγησε.
Στη συνέχεια ο άγιος ανάστησε έναν προ πολλού πεθαμένο, ο οποίος oμολόγησε πως καιγόταν στις φωτιές, επειδή δεν ήταν χριστιανός, καθώς και ένα νεκρό βόδι, για να οργώνει ένας πρώην ειδωλολάτρης.
Τέλος, αφού συνομίλησε με άγαλμα του Απόλλωνα, το γκρέμισε, όπως και πολλά άλλα Ελληνικά αγάλματα.
Τις παραπάνω περιγραφές δεν τις διαβάζουμε σε κάποιο χριστιανικό φυλλάδιο, αλλά στην επίσημη ιστοσελίδα του Γενικού Επιτελείου Στρατού (Γ.Ε.Σ.) που έχει ανακηρύξει τον άγιο Γεώργιο προστάτη του Στρατού (πλην Πυροβολικού.)
Ο άγιος Γεώργιος υμνείται στις εκκλησίες ως ο «καθαιρέτης των ελλήνων».
Το Συναξάρι του καλού στρατιώτη
Από την ιστοσελίδα του Γ.Ε.Σ. διαβάζουμε:
«Εκείνους τους χρόνους ο σατανόπληκτος βασιλιάς Διοκλητιανός, γεμάτος από θαυμασμό προς τους θεούς των ειδώλων, είχε βγάλει αυστηρές διαταγές προς τους υπηκόους του…
Ο άγιος Γεώργιος μπροστά στον αυτοκράτορα και τους αξιωματούχους του γκρεμίζει τα πλανεμένα κι αδύναμα είδωλα των θεών περιγελώντας όλους τους ειδωλολάτρες, που πιστεύουν στα άψυχα αγάλματα των ψεύτικων αυτών θεών…
» Τον δένουν γυμνό σε έναν τροχό, ο οποίος είχε γύρω του μπηγμένα μαχαίρια κοφτερά, και τον κατρακυλούν σ’ έναν κατήφορο. Κι ενώ το σώμα του αγίου καταματώθηκε και κατατεμαχίστηκε, άγγελος Κυρίου στη στιγμή συναρμολόγησε τα κομμάτια του, και παρουσιάστηκε πάλι ο άγιος γερός, όπως πρώτα… Τον βάζουν μέσα σε ασβέστη που έβραζε, κι εκείνος μένει ανέπαφος… Παραγγέλνουν ένα ζευγάρι σιδερένια υποδήματα με καρφιά από μέσα, κοκκινισμένα στην φωτιά… (σ.σ. κ.τλ. κ.τ.λ.).
Ο άγιος Γεώργιος σκότωσε ένα δράκο, που φώλιαζε στα νερά της λίμνης μιας πόλης της Μικράς Ασίας και θα κατασπάραζε την βασιλοπούλα. Αυτά τα μεσαιωνικού τύπου παραμύθια αναγράφονται στο Συναξάρι με τον βίο του αγίου Γεωργίου, αξιωματικού του ρωμαϊκού στρατού, που δεν υπάκουε στις διαταγές, γιατί είχε προσηλυτισθεί στο χριστιανισμό. Ο υπ’ όψη άγιος, που επί πλέον φημιζόταν για τις καταστροφές ελληνικών αγαλμάτων και υμνείται στις εκκλησίες ως ο «καθαιρέτης των ελλήνων», έχει ανακηρυχθεί προστάτης του σύγχρονου στρατού.
» Λέγει λοιπόν στον άγιο Γεώργιο (κάποιος Μαγνέντιος) ν’ αναστήσει, αν είναι αληθινός ο θεός του, ένα νεκρό, που κείτονταν εκεί κοντά τους από τα παμπάλαια χρόνια πεθαμένος. Ο άγιος γίνεται μία φωτεινή λαμπάδα τώρα, έτοιμος να καεί, για να φωτίσει τους ειδωλολάτρες να πιστέψουν. Γονατίζει πάνω στον τάφο, σηκώνει το νου και τα χέρια του και προσεύχεται στον Θεό. Ω θεία, ω αγία πίστη του αγίου Γεωργίου! Ο νεκρός ανοίγει τον τάφο του, ανασταίνεται, προσκυνάει τον άγιο και δοξάζει τη δύναμη και τη θεότητα του Χριστού. Ο βασιλιάς και η σπείρα του τα ’χουν χαμένα. Ρωτούν τον αναστημένο νεκρό, ποιός είναι, κι αυτός τους αποκρίνεται πως ζούσε, πριν ακόμη έρθει ο Χριστός στον κόσμο. Κι επειδή ήταν ειδωλολάτρης, καιγόταν μέσα σε φωτιές, τόσα χρόνια που ήταν πεθαμένος…
» Μαζί του κι ένας άλλος πρώην ειδωλολάτρης που ο άγιος του ανάστησε το νεκρό βόδι του, για να οργώνει το χωράφι του, μαρτύρησε κάτω από τα σπαθιά των απίστων.
» Εκείνο, όμως, που έδωσε τη χαριστική βολή στον ειδωλολάτρη αυτοκράτορα και τράβηξε τους περισσότερους ειδωλολάτρες στη θρησκεία του Χριστού, ήταν η επίσκεψη του αγίου στο ναό των ειδώλων, με την κρυφή ελπίδα του Μαγνεντίου, πως θα τον γυρίσει στη λατρεία των ειδώλων.
» Μπαίνοντας στο ναό ο άγιος στάθηκε μπρος στο άγαλμα του Απόλλωνα και το ρώτησε, αν ο Χριστός είναι Θεός, κι αν πρέπει να Τον προσκυνούμε. Τότε ο δαίμονας, που ήταν μέσα στο είδωλο, κλαίγοντας σχεδόν και θρηνώντας, αποκρίθηκε, πως ο Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός! Και με το λόγο τούτο, σα να έγινε σεισμός, κι ευθύς όλα τα είδωλα έπεσαν κάτω και συντρίφτηκαν. Και γέμισε ο τόπος από μαρμάρινα συντρίμματα των θεών, που δεν μπόρεσαν να σώσουν τον εαυτό τους από τον αφανισμό!»
«Χόρευε νυν και αγάλλου, Σιών»
Από τη λειτουργία του αγίου Γεωργίου («Μηναίον» Απριλίου), η οποία ψάλλεται στις 23 Απριλίου στις εκκλησίες και στα στρατόπεδα με την υποχρεωτική παρουσία όλου του προσωπικού, διαβάζουμε:
• «Οι μισούντες Σιών αισχύνθητε από του Κυρίου, ως χόρτος γαρ, πυρί έσεσθε απεξηραμμένοι.» (Οι «Αναβαθμοί», αντίφωνον Α .)
• «Φωτίζου, φωτίζου η νέα Ιερουσαλήμ, η γαρ δόξα Κυρίου επί σε ανέτειλε. Χόρευε νυν και αγάλλου, Σιών.» («Καταβασία».)
• «Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός, ο λυτρούμενος ημάς, ο Άγιος Ισραήλ.» («Προφητείας Ησαΐου το ανάγνωσμα», κεφ. 43, 14.)
Η θεοκρατική ιδεολογία στις ένοπλες δυνάμεις αποτυπώνεται καθαρά στις αφίσσες, που τυπώνονται με την ευκαιρία κάθε μεγάλης τιμώμενης στρατιωτικής επετείου (είναι όλες χριστιανικές πλην της 28ης Οκτωβρίου, αλλά κι εκεί «η Παναγιά βοήθησε») και αναρτώνται υποχρεωτικά σε όλες τις μονάδες του στρατού.
«Χαίρε ελλήνων ο καθαιρέτης»
Στους «Χαιρετισμούς» του αγίου Γεωργίου διαβάζουμε:
• «Χαίρε, ο ειδώλων εκτίλας την άκανθαν.»
• «Χαίρε, θεούς ψευδωνύμους συντρίψας.»
• «Χαίρε, ο συντρίψας τα άψυχα είδωλα.»
• «Χαίρε, δαιμόνων ο καταλύτης·
χαίρε, ελλήνων ο καθαιρέτης.»
• «Χαίρε, πολυθεΐας πλατυσμόν ο συστείλας.»
• «Χαίρε, πρηστήρ βωμών φλογερώτατε·
χαίρε, τυφών ξοάνων σφοδρότατε.»
• «Αλληλούια. Τρόπαιον ανεστήσω, και παγκράτιον μέγα, ελλήνων κατά πάσης της πλάνης.» («Υμνολόγιον το Χαρμόσυνον», Ιερά Μονή Σταυροβουνίου, 1996. Βλέπετε «Τα υβριστικά κατά των ελλήνων επίσημα κείμενα τής Ορθοδοξίας).
• «Χαίρε, ο ειδώλων εκτίλας την άκανθαν.»
• «Χαίρε, θεούς ψευδωνύμους συντρίψας.»
• «Χαίρε, ο συντρίψας τα άψυχα είδωλα.»
• «Χαίρε, δαιμόνων ο καταλύτης·
χαίρε, ελλήνων ο καθαιρέτης.»
• «Χαίρε, πολυθεΐας πλατυσμόν ο συστείλας.»
• «Χαίρε, πρηστήρ βωμών φλογερώτατε·
χαίρε, τυφών ξοάνων σφοδρότατε.»
• «Αλληλούια. Τρόπαιον ανεστήσω, και παγκράτιον μέγα, ελλήνων κατά πάσης της πλάνης.» («Υμνολόγιον το Χαρμόσυνον», Ιερά Μονή Σταυροβουνίου, 1996. Βλέπετε «Τα υβριστικά κατά των ελλήνων επίσημα κείμενα τής Ορθοδοξίας).
Πληθώρα προστατών
Η Αγία Βαρβάρα, παρά την ελληνική της καταγωγή, «φωτίσθηκε από την αλήθεια του θείου λόγου και νέα ακόμα ασπάσθηκε το Χριστιανισμό. Αυτό προκάλεσε την οργή του πατέρα της… Τελικά αποκεφαλίσθηκε με το ξίφος του ιδίου του πατέρα της. Και κατά την παράδοση, καθώς απομακρυνόταν από την σφαγή της θυγατέρας του, τον κατέκαψε κεραυνός».
Από την ιστοσελίδα του Γ.Ε.Σ. διαβάζουμε: «Τον τιμωρό αυτόν κεραυνό συμβολίζουν τα πυρά του Πυροβολικού, και το 1829 καθιερώθηκε ως προστάτιδα του Ελληνικού Πυροβολικού, και στις 4 Δεκεμβρίου του ιδίου χρόνου γιορτάστηκε το γεγονός στο στρατόπεδο του μόλις συγκροτηθέντος πρώτου Τάγματος Πυροβολητών.»
Έτσι λοιπόν, σε περίπτωση που ο (ορθόδοξος) στρατός τής Ρωμιοσύνης πολεμήσει, ο άγιος Γεώργιος θα προστατεύει τους μαχητές όλων των όπλων (Πεζικού, Τεθωρακισμένων, Μηχανικού κ.τ.λ.) εκτός του Πυροβολικού. Οι πυροβολητές θα αφεθούν στην υπερφυσική προστασία της αγίας Βαρβάρας. Σε περίπτωση κατά την οποία στη μάχη εμπλακούν το Ναυτικό και η Αεροπορία, τότε οι προστασίες θα περιπλακούν περισσότερο, καθ’ όσον τους ναύτες πρέπει να αναλάβει ο προστάτης του ναυτικού άγιος Νικόλαος, ενώ τους αεροπόρους ο προστάτης της αεροπορίας Αρχάγγελος Μιχαήλ.
Στρατός, σήμερα.
«Aξιωματικοί, υπαξιωματικοί, στρατιώτες – ναύτες – σμηνίτες και πολιτικό προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, τη μεγάλη και λαμπρή αυτή ημέρα, που η ορθόδοξη Χριστιανοσύνη γιορτάζει τα Εισόδια της Θεοτόκου, το έθνος μας τιμά τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας. Στη μακρά και πολυτάραχη Ιστορία του Ελληνισμού το λαϊκό αίσθημα έχει συνδέσει το έθνος και την ελευθερία με τη θρησκεία, αναδεικνύοντας έτσι τη διαχρονική σύζευξη των δύο πόλων, της πατρίδας και της Ορθοδοξίας.»
Αυτά ανέφερε σε μήνυμά του ο υπουργός εθνικής άμυνας. Τέτοια μηνύματα, που επαναλαμβάνονται σχεδόν αυτούσια στις επετείους από την εκάστοτε πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων, είναι αρκετά, για να καταδείξουν την βαθειά διείσδυση ενός βυζαντινού τύπου θεοκρατικού καισαροπαπισμού στις τάξεις των ενόπλων.
Δεν θα πω για τα φρικτά βασανιστήρια αυτού του τόσον ...γνωστού αγίου, που είναι απολύτως τα ίδια με των υπολοίπων (έλλειψη συγγραφικής φαντασίας;;;)αλλά ούτε και για το ότι ο αυτοκράτορες μιας τεράστιας επικράτειας δεν είχε άλλη δουλειά να κάνει και καθόταν εκεί μπροστά να βλέπει τους φυλακισμένους που τους βασανίζαμε!! Απλώς ο θρύλος του λεβέντη που απελευθερώνει την βασιλοπούλα υπάρχει σε όλες τις φυλές της Ευρώπης και της Ασίας, αναφέρεται και στο κοράνι. Είναι η πανάρχαια δική μας ιστορία του Περσέα δοσμένη ανάλογα με την φαντασία του κάθε λαού. Οι καθολικοί έχουν καταργήσει τους αγίους εδώ και χρόνια θέλοντας να δείξουν ότι όλα αυτά είναι μυθεύματα εξάλου οι ανώτεροι κληρικοί τους το δηλώνουν καθαρά και η ορθόδοξη εκκλησία κατεφέρτηκε εναντίο τουςσφόδραν. Τώρα γιατί παραμυθιάζουμε τον στρατό μιας ολόκληρης χώρας δεν κατάλαβα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ.
Στόχος είναι το μυαλό μας...Η μετάλλαξή του
Διαγραφή