Πρόσεξε τώρα πώς γίνονται οι σωστές, οι παστρικές οι δουλειές:
Στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 12 του άρθρου πέμπτου του Ν. 3845/2010 (Α' 65), όπως αυτό προστέθηκε με την παράγραφο 6 του άρθρου 4 του Ν. 3899/2010 (Α' 212) και τροποποιήθηκε με την παράγραφο 9 του άρθρου 3 της από 31.12.2011 Π.Ν.Π. (Α' 268), όπως αυτή κυρώθηκε με το άρθρο δεύτερο του Ν. 4047/2012 (Α' 31), αντί της ημερομηνίας "1.1.2013" τίθεται η ημερομηνία "1.1.2014".
Η διάταξη αυτή αποτελεί το άρθρο 22 μίας ακόμα (ω! της εκπλήξεως) πράξης νομοθετικού περιεχομένου που εκδόθηκε την τελευταία ημέρα του 2012, υποθέτω λίγο μετά που ο πρωθυπουργός άκουσε τα κάλαντα στο γραφείο του από καμιά χορωδία βρακοφόρων.
Όπως αντιλαμβάνεσαι, αγαπητέ αναγνώστη, η διατύπωση της διάταξης είναι κάπως, αχέμ, αδιαφανής: το τάδε εδάφιο του άρθρου του νόμου που προστέθηκε και τροποποιήθηκε και κυρώθηκε και μια ημερομηνία αλλάζει και πιάσταυγόκαικούρευτο.
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να ξετυλίξουμε το κουβάρι από την αρχή.... Η παράγραφος 12 του άρθρου 5 του Ν. 3845/2010 ρυθμίζει ένα διόλου ασήμαντο θεματάκι:
(το πλήρες κείμενο εδώ, παραλείπω τη συνέχεια για λόγους συντομίας)
Η ισχύς αυτής της διάταξης επρόκειτο να αρχίσει από 1.7.2010, όπως προέβλεπε ο ίδιος νόμος στο άρθρο 7. Εντελώς στα μουλωχτά, με (μαντέψτε...) τροπολογία που προστέθηκε στον Ν. 3871/2010 (ο οποίος ψηφίστηκε στις 29.7.2010), και που την υπογράφει (μαντέψτε...) ο Γιώργος ο Παπακωνσταντίνου, η έναρξη της ισχύος της διάταξης αυτής μετατέθηκε... αναδρομικά για την 1η Οκτωβρίου 2010.Λεπτομέρεια: στην αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας δεν υπάρχει ούτε λέξη αναφορικά με την αλλαγή αυτή, καμία αιτιολόγηση, τίποτα απολύτως. Η τροπολογία αυτή τελικά προστέθηκε στον Ν. 3871 (που έχει τον τίτλο"Δημοσιονομική Διαχείριση και Ευθύνη", το αφήνω ασχολίαστο...) ως άρθρο 49-παράγραφος 5.
Στη συνέχεια, έρχεται ο νόμος 3899/2010 ("Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας", Δεκέμβριος), ο οποίος μεταφέρει την έναρξη της ισχύος της παραπάνω διάταξης κι άλλο πιο πίσω (άρθρο 4, παρ. 6): 1η Ιανουαρίου 2012. Και πάλι η αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου δεν λέει κουβέντα σχετικά με την ρύθμιση αυτή (εδώ, σελ. 4). Και αυτόν τον νόμο, που ψηφίστηκε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος (αλίμονο...) τον εισηγείται, ποιος άλλος, ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου.
Διάλειμμα και ανακεφαλαίωση: έχουμε έναν ειδικό φόρο επί των τηλεοπτικών διαφημίσεων, που θεσπίζεται εν καιρώ μνημονίου, την ώρα που υποτίθεται ότι το υπουργείο Οικονομικών ψάχνει να μαζέψει έσοδα απ' όπου μπορεί. Και η εφαρμογή της διάταξης που θεσπίζει αυτόν τον φόρο έχει ήδη μετατεθεί δύο φορές, από 1.7.2010 σε 1.10.2010 και από 1.10.2010 σε 1.1.2012.
Συνεχίζουμε: Ο καιρός περνάει, ο Παπακωνσταντίνου ανασχηματίζεται, αναλαμβάνει ο Βενιζέλος, μετά η κυβέρνηση ΓΑΠ κλυδωνίζεται και αντικαθίσταται από την κυβέρνηση Παπαδήμου. Η οποία κυβέρνηση Παπαδήμου, την τελευταία μέρα του 2011 εκδίδει (μη μου πεις ότι δεν το περιμένεις:)πράξη νομοθετικού περιεχομένου, στο άρθρο 3 της οποίας κοτσάρει μια παράγραφο 9, με την οποία η επιβολή αυτού του φόρου αναβάλλεται ακόμα μία φορά, για την πρωτοχρονιά του 2013.
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να ξετυλίξουμε το κουβάρι από την αρχή.... Η παράγραφος 12 του άρθρου 5 του Ν. 3845/2010 ρυθμίζει ένα διόλου ασήμαντο θεματάκι:
Επιβάλλεται ειδικός φόρος στις διαφημίσεις που προβάλλονται από την τηλεόραση. Ο συντελεστής του φόρου ορίζεται σε ποσοστό είκοσι τοις εκατό (20%) επί της αξίας της διαφήμισης που υπολογίζουν τα τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις....
(το πλήρες κείμενο εδώ, παραλείπω τη συνέχεια για λόγους συντομίας)
Η ισχύς αυτής της διάταξης επρόκειτο να αρχίσει από 1.7.2010, όπως προέβλεπε ο ίδιος νόμος στο άρθρο 7. Εντελώς στα μουλωχτά, με (μαντέψτε...) τροπολογία που προστέθηκε στον Ν. 3871/2010 (ο οποίος ψηφίστηκε στις 29.7.2010), και που την υπογράφει (μαντέψτε...) ο Γιώργος ο Παπακωνσταντίνου, η έναρξη της ισχύος της διάταξης αυτής μετατέθηκε... αναδρομικά για την 1η Οκτωβρίου 2010.Λεπτομέρεια: στην αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας δεν υπάρχει ούτε λέξη αναφορικά με την αλλαγή αυτή, καμία αιτιολόγηση, τίποτα απολύτως. Η τροπολογία αυτή τελικά προστέθηκε στον Ν. 3871 (που έχει τον τίτλο"Δημοσιονομική Διαχείριση και Ευθύνη", το αφήνω ασχολίαστο...) ως άρθρο 49-παράγραφος 5.
Στη συνέχεια, έρχεται ο νόμος 3899/2010 ("Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας", Δεκέμβριος), ο οποίος μεταφέρει την έναρξη της ισχύος της παραπάνω διάταξης κι άλλο πιο πίσω (άρθρο 4, παρ. 6): 1η Ιανουαρίου 2012. Και πάλι η αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου δεν λέει κουβέντα σχετικά με την ρύθμιση αυτή (εδώ, σελ. 4). Και αυτόν τον νόμο, που ψηφίστηκε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος (αλίμονο...) τον εισηγείται, ποιος άλλος, ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου.
Διάλειμμα και ανακεφαλαίωση: έχουμε έναν ειδικό φόρο επί των τηλεοπτικών διαφημίσεων, που θεσπίζεται εν καιρώ μνημονίου, την ώρα που υποτίθεται ότι το υπουργείο Οικονομικών ψάχνει να μαζέψει έσοδα απ' όπου μπορεί. Και η εφαρμογή της διάταξης που θεσπίζει αυτόν τον φόρο έχει ήδη μετατεθεί δύο φορές, από 1.7.2010 σε 1.10.2010 και από 1.10.2010 σε 1.1.2012.
Συνεχίζουμε: Ο καιρός περνάει, ο Παπακωνσταντίνου ανασχηματίζεται, αναλαμβάνει ο Βενιζέλος, μετά η κυβέρνηση ΓΑΠ κλυδωνίζεται και αντικαθίσταται από την κυβέρνηση Παπαδήμου. Η οποία κυβέρνηση Παπαδήμου, την τελευταία μέρα του 2011 εκδίδει (μη μου πεις ότι δεν το περιμένεις:)πράξη νομοθετικού περιεχομένου, στο άρθρο 3 της οποίας κοτσάρει μια παράγραφο 9, με την οποία η επιβολή αυτού του φόρου αναβάλλεται ακόμα μία φορά, για την πρωτοχρονιά του 2013.
Πριν μια βδομάδα δηλαδή.
Εδώ δεν υπάρχει καν αιτιολογική έκθεση για να ψάξουμε μήπως τυχόν και αιτιολογείται με κάποιον τρόπο αυτή η (τρίτη κατά σειρά) αναβολή, ευτυχώς όμως οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου κάποια στιγμή έρχονται και στη Βουλή για να κυρωθούν, και η συγκεκριμένη κυρώθηκε ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου με τον Ν. 4047/2012. Ψάχνουμε λοιπόν την αιτιολογική έκθεση του νόμου αυτού, και τι βλέπουμε;
Τίποτα.
Όπως θα δεις εδώ (σελ. 6), και πάλι δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά στο γιατί η κυβέρνηση, η οποία κατά τα άλλα απαιτεί αιματηρές θυσίες από όλους για τη σωτηρία της Πατρίδος, αναβάλλει για μία ακόμα φορά τη φορολόγηση των τηλεοπτικών διαφημίσεων.
Και κάπου εδώ έχουμε ξεμπλέξει το κουβάρι, κι έχουμε φτάσει στη διάταξη της πρώτης παραγράφου της ανάρτησης, η οποία (η διάταξη, όχι η ανάρτηση...) ξαναμαναμεταθέτει την επιβολή του φόρου αυτού, από την πρωτοχρονιά του 2013 στην πρωτοχρονιά του 2014.
Έλα λοπόν τώρα να συζητήσουμε για διαφάνεια και για χρηστή δημοσιονομική διαχείριση, έλα να συζητήσουμε για το πώς θα βάλουμε όλοι πλάτη για να περάσει η χώρα τον κάβο, έλα και μίλα μου για ανάπτυξη, για νέο πολιτικό ήθος, για πολιτικούς με τεχνοκρατική αντίληψη όπως ο Παπακωνσταντίνου και για τεχνοκράτες με πολιτική αντίληψη όπως ο Παπαδήμος και ο Στουρνάρας, έλα να πούμε παραμύθια για τη διαπλοκή, μίλα μου για ανεξάρτητη ενημέρωση, για πολυφωνία, για αντικειμενικότητα, για αμεροληψία. Έλα να κουβεντιάσουμε για την εξαιρετικά επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη να μην γίνει καμιά μαλακία και φορολογηθούν οι μπίζνες των τηλεοπτικών σταθμών που φροντίζουν να υπηρετούν την κοινωνία προσφέροντας το ύψιστο αγαθό της Ενημέρωσης. Φαντάζεσαι να μας βρει καμιά τέτοια συμφορά;
Μην το φαντάζεσαι. Δεν πρόκειται. Έχουν γνώση οι φύλακες.
Τίποτα.
Όπως θα δεις εδώ (σελ. 6), και πάλι δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά στο γιατί η κυβέρνηση, η οποία κατά τα άλλα απαιτεί αιματηρές θυσίες από όλους για τη σωτηρία της Πατρίδος, αναβάλλει για μία ακόμα φορά τη φορολόγηση των τηλεοπτικών διαφημίσεων.
Και κάπου εδώ έχουμε ξεμπλέξει το κουβάρι, κι έχουμε φτάσει στη διάταξη της πρώτης παραγράφου της ανάρτησης, η οποία (η διάταξη, όχι η ανάρτηση...) ξαναμαναμεταθέτει την επιβολή του φόρου αυτού, από την πρωτοχρονιά του 2013 στην πρωτοχρονιά του 2014.
Έλα λοπόν τώρα να συζητήσουμε για διαφάνεια και για χρηστή δημοσιονομική διαχείριση, έλα να συζητήσουμε για το πώς θα βάλουμε όλοι πλάτη για να περάσει η χώρα τον κάβο, έλα και μίλα μου για ανάπτυξη, για νέο πολιτικό ήθος, για πολιτικούς με τεχνοκρατική αντίληψη όπως ο Παπακωνσταντίνου και για τεχνοκράτες με πολιτική αντίληψη όπως ο Παπαδήμος και ο Στουρνάρας, έλα να πούμε παραμύθια για τη διαπλοκή, μίλα μου για ανεξάρτητη ενημέρωση, για πολυφωνία, για αντικειμενικότητα, για αμεροληψία. Έλα να κουβεντιάσουμε για την εξαιρετικά επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη να μην γίνει καμιά μαλακία και φορολογηθούν οι μπίζνες των τηλεοπτικών σταθμών που φροντίζουν να υπηρετούν την κοινωνία προσφέροντας το ύψιστο αγαθό της Ενημέρωσης. Φαντάζεσαι να μας βρει καμιά τέτοια συμφορά;
Μην το φαντάζεσαι. Δεν πρόκειται. Έχουν γνώση οι φύλακες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.