Αποκλειστικό: Τα ‘ευρήματα’ στην κατάληψη της ΔΗΜΑΡ (Βίντεο)

Σοκ προκαλούν αποκλειστικές πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες οι πολίτες -στο όνομα και των οποίων μιλάει η ΔΗΜΑΡ- οι οποίοι επισκεφθήκανε τα γραφεία της για να δουν από κοντά το μεταρρυθμιστικό έργο της αριστεράς της ευθύνης, ανακάλυψαν μέσα εκεί συνταρακτικά στοιχεία:

Καρέκλες, στικάκια, κομπιούτερ, PC, DVD, ηλεκτρονικό υλικό, αντζέντες με ονόματα, μπουκάλια (whisky), μάσκες αριστερών, το τηλέφωνο του...

Πρετεντέρη, ψαλίδια με τα οποία όπως όλα δείχνουν έκοβαν μισθούς και συντάξεις, αποκαλυπτικό προεκλογικό υλικό της ΔΗΜΑΡ (βλ. φωτό δεξιά) καθώς και αδιάσειστα στοιχεία που τεκμηριώνουν ότι το κόμμα αυτό της αριστεράς στις τελευταίες δημοτικές εκλογές στήριξε την υποψηφιότητα Καμίνη.

 Φήμες που υποστηρίζουν μετ’ επιτάσεως ότι το κόμμα αυτό συμμετέχει στην πιο ανάλγητη κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών, δεν έχουν ακόμη εξακριβωθεί.

Έκπληκτοι οι γείτονες δήλωσαν πως ‘έπεσαν από τα σύννεφα’.

Πέρα όμως από τα …στοιχεία του αστυνομικού ρεπορτάζ, η κατάληψη αυτή έφερε στην επιφάνεια και άλλα, πολιτικά ευρήματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ‘απαρνήθηκε’ δις καταδικάζοντας την πρωτοβουλία των νέων αγωνιστών που συμπαραστέκονταν στην κατάληψη ‘‘Villa Amalias’’. 

Έχοντας αναγάγει σε επιστήμη της πολιτικής επικοινωνίας την αμφισημία κατά το γνωστό ρητό «και του ληστή ψωμί, και του χωροφύλακα χαμπέρι», αφού στην πρώτη ανακοίνωση αναφέρει:

«Η προσπάθεια ανακατάληψης της βίλας Αμαλία από ομάδα αντιεξουσιαστών αξιοποιείται από την κυβέρνηση στο πλαίσιο μιας επιχείρησης αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από το κορυφαίο σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ αλλά και της σκληρής εφαρμοζόμενης μνημονιακής πολιτικής»

«Πρόκειται για μια στρατηγική έντασης, καταστολής και αντιπερισπασμού που όχι μόνο δεν λύνει προβλήματα αλλά δημιουργεί νέα και την οποία η κυβέρνηση θα ακολουθήσει μόνη της. Δεν θα αναδείξουμε σε μείζονα, ζητήματα ελάσσονος σημασίας τη στιγμή που η πλειοψηφία των νοικοκυριών κυριολεκτικά παγώνει επειδή δεν έχει να πληρώσει το ρεύμα ή να αγοράσει πετρέλαιο, ή την ώρα που κλείνουν δεκάδες επιχειρήσεις και ενώ εκατομμύρια άνεργοι συνθλίβονται στο περιθώριο της κοινωνίας. Η βίλλα Αμαλία, που επί είκοσι δύο χρόνια δεν ενοχλούσε, τώρα αναδεικνύεται στο υπ” αριθμό ένα ζήτημα, γελοία πράγματα.»,

συνεχίζει:

«Θέλουμε ταυτόχρονα να καταδικάσουμε κατηγορηματικά την συμβολική κατάληψη των γραφείων της ΔΗΜΑΡ. Για μας ο δρόμος της υπεράσπισης της δημοκρατίας και των συμφερόντων του κόσμου της εργασίας είναι ο δρόμος των ειρηνικών ενωτικών μαζικών αγώνων που βαδίζουμε με την πλειοψηφία των εργαζομένων και της νεολαίας».  

Και, για όποιον τυχόν δεν κατάλαβε, η δεύτερη ανακοίνωση, του γραφείου τύπου σχετικά με τις δηλώσεις του Γραμματέα της ΔΗΜ.ΑΡ Σπύρου Λυκούδη, στο βραδινό δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ, επανέρχεται καταδικάζοντας ‘σε δεύτερο βαθμό’:

 «Η καταδίκη μας για τη συμβολική κατάληψη στα γραφεία της ΔΗΜ.ΑΡ ήταν απόλυτη και κατηγορηματική. Δεν αντιλαμβανόμαστε τι εξυπηρετεί από μέρους της ΔΗΜ.ΑΡ αυτή η μη κατανόηση της θέσης μας».

Εντάξει λοιπόν, εμείς τουλάχιστον, το εμπεδώσαμε: 

Εκτός από κατηγορηματική, η καταδίκη είναι και απόλυτη. 

Μένει να το εμπεδώσει και η ΔΗΜΑΡ, προς την οποία και απευθύνεται η δεύτερη αυτή ανακοίνωση. 

Το πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι το εμπεδώνει σιγά σιγά και ο κόσμος του κινήματος προς τον οποίον απευθύνεται στις εκλογές…

Δεν πρόκειται απλά για το ότι οι ψηφολεκτικές ανάγκες τον υποχρεώνουν να είναι ‘και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ’. 

Μπορεί σήμερα η ΔΗΜΑΡ να είναι αυτή που φέρει –επάξια ομολογουμένως…- τον τίτλο της‘αριστεράς της ευθύνης’, όμως στην πραγματικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ, σαν επίδοξος αυριανός διαχειριστής εκπέμπει μηνύματα υπευθυνότητας σε κάθε κατεύθυνση. 

Όπως έκανε προ καιρού ο Σκουρλέτης για τους απλήρωτους εργάτες του Σκαραμαγκά που τόλμησαν να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

Για φαντάσου μεθαύριο, όταν ωριμάσει το φρούτο και αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ τη σκυτάλη της παραμονής της χώρας στο ευρώ, τη σωτηρία της κοινωνίας, τον εκδημοκρατισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης κλπ, να ζητάνε τα δεδουλευμένα τους στα δικά μας υπουργεία, να διαμαρτύρονται για την αθέτηση των προεκλογικών εξαγγελιών στα δικά μας γραφεία…

Όμως η αμφισημία δυστυχώς συνεχίζεται στην άθλια αυτή παράγραφο της ανακοίνωσης του ΣΥΡΙΖΑ. 

Ενώ η κατάληψη των γραφείων της ΔΗΜΑΡ χαρακτηρίζεται συμβολική (τέτοια άλλωστε ήταν, σιγά μην έμεινε πίσω το μεταρρυθμιστικό της έργο δυο-τρεις ώρες…), στην ίδια παράγραφο της ‘καταδίκης’ αναφέρεται στο «δρόμο των ειρηνικών ενωτικών μαζικών αγώνων»,‘δίνοντας’ τρόπον τινά κατ’ αντιδιαστολή τους νέους αγωνιστές, λες και πείραξαν κανένα ή η παρέμβασή τους ήταν βίαιη και‘πολεμική’.

Αλλά ας το ψάξουμε λίγο καλύτερα: 

Στο όνομα ποιων παίρνουν τα κόμματα όλες αυτές τις θηριώδεις επιχορηγήσεις;

Απαγορεύεται η είσοδος και η διαμαρτυρία στους πολίτες που θίγονται μέχρι καταστροφής από την κοινωνικά ανάλγητη και άθλια μνημονιακή πολιτική; 

Μπορεί βέβαια το ψηφοδέλτιο του κόμματος –όλως παραδόξως- να φέρει τον τουλάχιστον πρωτότυπο τίτλο «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ-ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ», όμως τα γραφεία της Αγίου Κωνσταντίνου δεν είναι σπίτι του.

Δημόσιος χώρος είναι τα γραφεία του ΙΚΑ, των υπηρεσιών, των υπουργείων, απαγορεύεται και εκεί η παρουσία και η διαμαρτυρία των πολιτών; 

Ή μήπως θα πει κάποιος ότι το μέγεθος του πλήγματος που έχει καταφέρει στην κοινωνία ο Κουβέλης και η μνημονιακή παρέα του δεν είναι αρκετά ισχυρό, ώστε να ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών;

Η κατάληψη, σαν μορφή πάλης του κινήματος μεταπολιτευτικά πρωτοεμφανίστηκε στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας το 1978. 

Έκτοτε έχει χρησιμοποιηθεί πάρα πολλές φορές στα προηγούμενα χρόνια από εργάτες, μαθητές, φοιτητές και κατοίκους. 

Ας το πάρουν όλοι χαμπάρι, έρχονται δύσκολες μέρες, δύσκολες όμως για όλους. 

Ο κόσμος της εργασίας δεν πρόκειται να καθίσει με σταυρωμένα τα χέρια, δεν θα αφήσει να τον ρημάξουν τα τσιράκια του κεφάλαιου, της ΕΕ και του ΔΝΤ. 

Θα ξεσηκωθεί, θα αγωνιστεί, θα ματώσει αλλά θα τους ανατρέψει.

Και μια τελευταία ερώτηση στο επικοινωνιακό επιτελείο που συνέταξε αυτή την κατάπτυστη παράγραφο της καταδίκης: 

Αυτό μόνο βρήκε να σχολιάσει στην  παρέμβαση του Λυκούδη στη ΝΕΤ που παραθέτουμε; 

Άλλο τίποτε δεν παρατήρησε; 

Τον ανίερο παραλληλισμό της φράσης: 

«Η τελευταία φορά που καταλήφθηκαν γραφεία κοινοβουλευτικού κόμματος, και μάλιστα της αριστεράς, ήταν τα ξημερώματα της 21^ης του Απρίλη του ’67», τον κατάπιατε;

Χούντα, αριστερά… Φοβάμαι ότι τάχετε μπερδέψει κάπως,  κύριε Σπύρο. Σήμερα πάντως,  εσείς, με την αριστερά δεν είσαστε…

Διαπιστευτήρια στο Λυκούδη λοιπόν και μόνο. 

Αλλά αν η ‘επανάσταση’ που ευαγγελίζονται κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν προβλέπει ούτε μια ολιγόωρη συμβολική κατάληψη των γραφείων της τροϊκανής ΔΗΜΑΡ, τότε τι θα γίνει με τα άλλα, σημαντικότερα κρατικά και κυβερνητικά κτίρια την ‘ώρα της κρίσεως’ –στη Δευτέρα Παρουσία; 

Θα μας το εξηγήσουν, υποθέτω, όταν έρθουν οι επόμενες εκλογές…

Αν όμως ο ΣΥΡΙΖΑ προαλείφεται για τις επερχόμενες κυβερνητικές του ευθύνες, το ΚΚΕ παραμένει προσκολλημένο στα καθεστωτικά κλισέ των κοινοβουλευτικών κομμάτων (οι υπογραμμίσεις δικές μας):

Το ΚΚΕ καταδικάζει την κατάληψη των γραφείων της ΔΗΜΑΡ. Αυτές οι ενέργειες δεν έχουν καμία σχέση με την ανάπτυξη της λαϊκής πάλης κατά της αντιλαϊκής πολιτικής και του αυταρχισμού. Δίνουν προσχήματα και επιχειρήματα στην κυβέρνηση να κλιμακώσει τον αυταρχισμό κατά του λαϊκού κινήματος.

Η θέση του ΚΚΕ ήταν και είναι ότι τα διάφορα δημόσια κτίρια και χώροι που βρίσκονται ειδικά στα κέντρα μεγάλων πόλεωνκαι είναι αναξιοποίητοι πρέπει να αξιοποιηθούν με ευθύνη των Δήμων για την αντιμετώπιση των καυτών και οξυμένων λαϊκών προβλημάτων στη στέγαση, την ιατρική φροντίδα και περίθαλψη των κατοίκων, τη δημιουργία παιδικών σταθμών, κέντρων απεξάρτησης κ.α. Τέτοιες διεκδικήσεις πρέπει να έχουν οι κινητοποιήσεις στις γειτονιές και το εργατικό λαϊκό κίνημα.

Με ένα στόμα- μια φωνή με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ ‘καταδικάζει’ την κατάληψη των γραφείων της ΔΗΜΑΡ. 

Και, έστω ότι, η λαϊκή αντίσταση που, ναι, θα πάρει και τη μορφή των καταλήψεων, ο αγώνας της Κερατέας, οι καταλήψεις υπουργείων, οι άγριες απεργίες, ‘δεν έχουν καμία σχέση με την ανάπτυξη της λαϊκής πάλης’.

Ρωτάμε: 

Τέτοιες ανακοινώσεις καταδίκης, σε συγχορδία με τον ΣΥΡΙΖΑ, έχουν καμία σχέση με την ανάπτυξη της λαϊκής πάλης;

Είναι ‘αναξιοποίητοι’ οι δημόσιοι χώροι της πόλης που αξιοποιούνται από ζωντανές πρωτοβουλίες κατοίκων και νέων και πρέπει να παραδοθούν στη μαφία του τοπικού κράτους των Δήμων για να αξιοποιηθούν; 

Όλες αυτές οι αναλύσεις περί «Τοπικής Διοίκησης» αντί του ψευδεπίγραφου «Τοπική Αυτοδιοίκηση», πού πήγαν;

Σε τι διαφέρουν τα παραπάνω από την φιλολογία των δημάρχων που αφήνουν  δημοτικά κτίρια και χώρους επί δεκαετίες να ρημάζουν και, μόλις κάποια κινηματική πρωτοβουλία δώσει στα άδεια κελύφη περιεχόμενο, ζωντάνια και σκοπό, ζητάνε να φύγουν οι κάτοικοι και να τα πάρουν πίσω, στο όνομα …των κατοίκων;

Όμως, «μηδενί δίκην δικάσης πριν αμφοίν μύθον ακούσης», έλεγε ο Φωκυλίδης.

Πριν λοιπόν ‘καταδικάσουμε’ ομόθυμα κάποιους ανθρώπους που έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς με τα δικαστήρια, παίρνοντας ήδη με τις ανακοινώσεις μας θέση στα έδρανα των μαρτύρων κατηγορίας, ας δούμε τι λένε αυτοί οι συμπολίτες μας:

«Το χυδαιότερο κομμάτι της αστικής αριστεράς , η ΔΗΜΑΡ, ως υπεύθυνη κυβερνώσα αριστερά σύμφωνα με τις προεκλογικές της εξαγγελίες, συμμετέχει επάξια στην τρικομματική κυβέρνηση που υπερασπίζεται το κεφάλαιο και τα συμφέροντα του. Ήδη από τον σχηματισμό της κυβέρνησης φάνηκε η πολιτική ολοκληρωτισμού και μηδενικής ανοχής που θα ακολουθηθεί από τους κομματικούς εταίρους.

Η καταστολή της πολύμηνης απεργίας των Χαλυβουργών, η ναζιστικής έμπνευσης επιχείρηση «Ξένιος Ζευς» σε συνδυασμό με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μετανάστη, τα βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ των αντιφασιστών της μοτοπορείας. Το αιματοκύλισμα απεργιών στο κέντρο της Αθήνας και η διαπόμπευση νεύρων διαδηλωτών. Η εισβολή των ΕΚΑΜ στην κατάληψη Δέλτα, οπός και η εισβολή με ΜΑΤ για το σπάσιμο της απεργίας των καθαριστών στο ΑΠΘ. Το τσάκισμα των καταπιεσμένων και όσων αγωνίζονται για την κοινωνικοί απελευθέρωση είναι δείγμα μιας συνολικής πολιτικής γραμμής: το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης να πέσει στις πλάτες των «από κάτω». Για να διατηρηθούν αλώβητα τα πολιτικά και οικονομικά προνόμια της κυρίαρχης τάξης. Το κόμμα της ΔΗΜΑΡ προσφέρει το αριστερό άλλοθι στην επίθεση αυτή. Δεν έχουμε ξεχάσει ότι ο Καμίνης ήταν η πρόταση της ΔΗΜΑΡ στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, στιγμές από το «έργο» του οποίου είναι η εκκένωση των αστέγων στο πνευματικό κέντρο Αθηνών και η εκκένωση της κατειλημμένης δημοτικής αγοράς της Κυψέλης…

Μια στιγμή αυτού του πολέμου αποτελεί και η εκκένωση της κατάληψης Villa Amalias στις 20/12/2012. Μιας κατάληψης που για 22 χρονια προτάσσει την αυτοοργάνωση, την αντίσταση και την αλληλεγγύη, που στάθηκε ανάχωμα στους φασίστες και στις επιθέσεις τους, μέρα και νύχτα. Λίγες μέρες μετά ακολουθεί η εισβολή στα στέκια στην ΑΣΟΕΕ και στις ραδιοζώνες ανατρεπτικής έκφρασης 98FM,συνδυασμενη με 17 συλλήψεις μεταναστών μικροπωλητών στον προαύλιο χώρο της σχολής.

Η κυβερνητική ρητορική περι κουκουλοφόρων και ανομίας, καλά ενορχηστρωμένη από τους ρουφιάνους των ΜΜΕ, στοχοποιούν χωρίς προσχήματα τον εσωτερικό εχθρό και κάθε κοινωνική και ταξική αντίσταση, οργανώνοντας την πολιτική εξόντωσης τους. Το τέλος των ψευδαισθήσεων περί κοινωνικής ευημερίας και κράτους πρόνοιας έρχεται να δώσει τη θέση του σ’ ένα σκληρό φασιστοποιημένο καθεστώς που το μόνο πράγμα που του έχει απομείνει για να επιβληθεί, είναι ο φόβος. Ο φόβος για τη φτώχεια, την ανεργία, την πείνα, ο φόβος της καταστολής, των φυλακών, των φασιστικών συμμοριών , των μπάτσων…

Γιατί γνωρίζουν ότι η επιβολή της λεηλασίας και της εξόντωσης των ζωών μας δεν είναι αποτέλεσμα απόφασης, αλλά μάχης. Μιας μάχης που πρέπει να δώσουμε. Για την κατάργηση του καπιταλισμού . Για την κοινωνική απελευθέρωση.

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΚΑΜΠΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕ ΦΙΜΩΝΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΚΑΤΑΣΧΟΝΤΑΙ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ

ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΠΟΥ ΟΡΘΩΝΕΤΑΙ

ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗ VILLA AMALIAS

5 εως 12 Γεναρη 2013: Εβδομάδα Πανελλαδικών Δράσεων Αλληλεγγύης

Πορεία Αλληλεγγύης Σάββατο 12/1 12.00 Προπύλαια

Σύντροφοι-συντρόφισσες Αλληλέγγυοι-Αλληλεγγυες από το κατειλημμένο κτήριο της ΔΗΜΑΡ»