Θα επανέλθω για άλλη μια φορά σε προσωπική μου εμπειρία και αυτή τη φορά αφορά πάλι την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 2004.
Όπως έχω ξαναγράψει σε παλαιοτέρα σχόλια μου, αυτή την περίοδο ήμουν από τους βασικούς συντελεστές της λειτουργία του Ολυμπιακού Χωριού και συγκεκριμένα των Ηλεκτρομηχανολογικών Εγκαταστάσεων.
Με την ευκαιρία του σημερινού φαινομένου όχι μόνο των αποκωδικοποιητών αλλά και των συνδρομητικών καναλιών στη χώρα μας έχω να αναφέρω τα παρακάτω.
Κατά την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων στο Ολυμπιακό Χωριό είχαμε εγκαταστήσει ένα νέο σύστημα για την λήψη τηλεοπτικού σήματος το οποίο το ονομάζαμε « καλωδιακή τηλεόραση» και ερχόταν στο διαμέρισμα μέσο ενός καλωδίου του ΟΤΕ οπότε δεν ήταν απαραίτητη ούτε η κεραία η κάποιο δορυφορικό πιάτο, αλλά ούτε και αποκωδικοποιητής για κάποια συνδρομή η κάτι διαφορετικό.
Με αυτό το σύστημα υπήρχε η δυνατότητα λήψης όλων των τηλεοπτικών καναλιών του πλανήτη, περίπου 700.000 που εκπέμπουν μέσω δορυφόρων.
Το κόστος εγκατάστασης του είναι όσο το κόστος ενός καλωδίου του ΟΤΕ από το ΚΑΦΑΟ έως την κατοικία, δηλαδή περίπου 50 ευρώ.
Από εκεί και πέρα ο κάθε πολίτης επιλέγει μια γκάμα καναλιών που επιθυμεί να συνδέεται και πληρώνει αντίστοιχα ένα χαμηλό τίμημα στον ΟΤΕ γιατί κάνει χρήση στα δίκτυα του.
Σήμερα αντί να εφαρμόσουν το σύστημα της καλωδιακής τηλεόρασης που είχαμε στο Ολυμπιακό Χωρίο το καταργήσανε επαναφέροντας την συμβατική τηλεόραση με τις κεραίες, συνδρομές στη NOVA , FILMNET, κλπ, ξεζουμίζοντας τον κόσμο σε καθημερινή βάση και μάλιστα υπέρ των ιδιωτών επιχειρηματιών, απαξιώνοντας τις υπηρεσίες και αξιοποιώντας τα Κρατικά Μέσα ( δίκτυα του ΟΤΕ και δορυφόρο).
Με τους αποκωδικοποιητές έγινε μια αρπαχτή ...
