θέλετε “κύματα αισιοδοξίας”, αλλά αυτά δεν οδηγούν σε καμία αλλαγή, ακριβώς γιατί αντιμετωπίζουν τον πολίτη ως “πιστό” ο οποίος ελπίζει σε ανάσταση νεκρών....

ΟΙ ΔΥΣΤΥΧΙΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ...

 

Πόσο εύκολο είναι να έχεις την άνεσή σου και την θέση ασφάλειας στο ζεστό σου γραφείο, studio ή σαλόνι και να το παίζεις large με την δυστυχία των άλλων; 

Και σκέψου να είσαι από αυτούς που ο μπαμπάκας τους έχει αφήσει περιουσία και παίρνουν σβάρνα τα κανάλια για να μιλήσουν για “θετική ενέργεια”!

Ή έστω κάποιο από αυτά τα κρατικοδίαιτα παράσιτα που κουνάνε με συγκατάβαση το κεφάλι παίζοντας τον ρόλο του “καλού εξουσιαστή”. 

Είναι εκείνη η κάστα που απολαμβάνει προνόμια που οι περισσότεροι κάτοικοι στην Ελλάδα τα έχουν ακουστά μόνο. 

Μιλάνε για “εθνική σύμπνοια” και ότι “όλοι πρέπει να αλλάξουμε και να προσπαθήσουμε” και μόνο new age φιλοσοφίες του ψιλικατζίδικου δεν αραδιάζουν και ψυχολογία της κυρα-Κατίνας. 
Ενίοτε συμμετέχουν και σε “τηλεμαραθώνιους ...
αγάπης”!

Την πείνα, την έλλειψη φαρμάκων, τις αυτοκτονίες, τους μαχαιρωμένους μετανάστες, τους άνεργους, τους προσπερνάνε σαν εικόνες που χαλάνε το τέλειο σκηνικό -κατά τ’ άλλα- της Ελλαδας, “γιατί έχουμε την πιο όμορφη χώρα”, “έχουμε ήλιο”, “έχουμε ιστορία”. 

Δήθεν διαννούμενοι με φουλάρι και γένια τριών ημερών με έπαρση μιλάνε για “κουλτούρα”, αλλά χαλάει την αισθητική τους ο άστεγος και ο ταλαίπωρος που πλένει παμπρίζ στα φανάρια.

Με το καθαρό τους κουστούμι και με ζεστό νερό να τους περιμένει στο σπίτι, παίρνουν διδακτικό ύφος, δίνουν συμβουλές…επιτυχίας και εμμέσως παρουσιάζουν ως υπεύθυνα τα θύματα ατού του οικονομικού φασισμού. 

Νομίζουν πως ο λόγος τους απευθύνεται στην “κοινή λογική”, όπως τουλάχιστον προσπαθεί να κατασκευάσει το media-κό κατεστημένο, μέσω της ακόμη πιο επίπλαστης (διαχρονικά) κοινής γνώμης. Η αφ’ υψηλού τους θέση, δεν τους επιτρέπει να δουν πέρα από την μύτη τους, ότι δηλαδή είναι συνεργοί σε ένα έγκλημα. 

Το έγκλημα είναι ότι ενισχύουν την κυρίαρχη ιδεολογία.
Σαν να μην φτάνει αυτό, αυτοί οι απαράδεκτοι τύποι, παρουσιάζουν την υποταγή ως μετριοπάθεια και εν τέλει δεν ενδιαφέρονται για την δυστυχία, την εξαθλίωση και την φτώχεια των άλλων. Θεωρούνται παράπλευρες απώλειες. 

Πως αντιπαραβάλεις στην πείνα τον τουρισμό “για το καλό του τόπου”: 

Είναι συνυπεύθυνοι εδώ και χρόνια για την διαιώνιση αυτή της κατάστασης που έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε σκουπιδότοπο μετριότητας και παρακμής. 

Το ξέρω, θέλετε “κύματα αισιοδοξίας”, αλλά αυτά δεν οδηγούν σε καμία αλλαγή, ακριβώς γιατί αντιμετωπίζουν τον πολίτη ως “πιστό” ο οποίος ελπίζει σε ανάσταση νεκρών.

το ειδα εδω :  http://strangejournal.wordpress.com
http://upogia-taxi.blogspot.gr/2012/12/blog-post_4296.html#more