Ανεκδοτάκι;

Το αφεντικό μιλάει πάντα πρώτο !

Ένας, πωλητής, ένας διοικητικός και ο Μάνατζερ πήγαιναν για γεύμα, όταν βρίσκουν στο δρόμο ...ένα παλιό λυχνάρι. 

Το τρίβουν και βγαίνει ένα τζίνι. Το τζίνι λέει: 

«Θα δώσω στον καθένα σας από μια επιθυμία». 

«Εγώ πρώτος, εγώ πρώτος» πετάγεται ο διοικητικός. 

«Θέλω να είμαι στις Μπαχάμες, να οδηγώ ένα speed boat χωρίς να έχω καμμιά έννοια.» Πουφ, και εξαφανίστηκε. 

« Εγώ τώρα, εγώ τώρα» πετάγεται ο πωλητής.

 «Θέλω να είμαι στη Χαβάη, ξαπλωμένος σε μια παραλία με την προσωπική μασσέρ μου, μια ατέλειωτη προμήθεια από Πίνα Κολάδας και τον έρωτα της ζωής μου». 

Πουφ, πάει κι αυτός. 

«Ο.Κ. είναι η σειρά σου» λέει το τζίνι στον Μάνατζερ.... 

Ο Μάνατζερ λέει: «Θέλω αυτούς τους δύο πίσω στο γραφείο μετά το γεύμα».

Ηθικό Δίδαγμα: Πάντα να αφήνεις το αφεντικό σου να μιλάει πρώτο.