Αχ, πόσο σε λυπάμαι φτωχούλα μου, δε λέγεται.

«Mόλις 7.500 ευρώ το μήνα»!!!!

«Πληρώνω και από την τσέπη μου, δεν εισπράττω τίποτα περισσότερο από τον μισθό που εισπράττει ένας πρέσβης», έλεγε χθες από το Παρίσι όπου βρίσκεται η κυρία Τίνα Μπιρμπίλη, σύμφωνα με τον «Βηματοδότη».  

Απαντώντας έτσι στις κατηγορίες που εκτόξευσε εναντίον της ο ανεξάρτητος βουλευτής κ. Ν. Νικολόπουλος, ότι οι μηνιαίες αποδοχές της κυρίας Μπιρμπίλη φθάνουν τις 20.000 ευρώ.

Το ερώτημα, σύμφωνα με τον "Βηματοδότη", είναι αν χρειάζεται να υπάρχει πρέσβης στον ΟΟΣΑ, έμμισθος, με κατοικία σε προνομιακή συνοικία της γαλλικής πρωτεύουσας, τη στιγμή που μπορεί να κάνει τη «δουλειά» ο πρεσβευτής μας στο Παρίσι;

Όπως είπε  η ίδια ο μισθός της είναι «μόλις 7.500 ευρώ το μήνα», με τη διευκρίνιση ότι δεν εισπράττει ούτε ένα ευρώ περισσότερο από ότι εισπράττει ο πρεσβευτής της χώρας μας στο Παρίσι.

 «Αν θέλουν τον πρέσβη ας τον διορίσουν αυτόν», λέει με την υπενθύμιση ότι «είναι η μοναδική πρέσβης που... πληρώνει η ίδια τα έξοδα παραστάσεώς της».
Πηγή: Βηματοδότης

Καλέ, βάζει κι από την τσέπη της. Ωιμέ! η δύσμοιρη. Ξέρεις αναγνώστη, πόσο πάει η ζωή στο Παρίσι;

 Που να ξέρεις. Εσύ μόνο μέχρι τη δουλειά, ή τον ΟΑΕΔ, μπορείς να πας. 

Αλλά στο Παρίσι είναι ακριβά. 

Όχι όσο είναι στο Κολωνάκι, πάντως είναι ακριβά. 

Έχει πάει το γαλλικό άρωμα κι η σαμπάνια στα ύψη. Άσε τα φορέματα των οίκων μόδας. Που να φτάσουν τα λεφτά.

Τι, να βγει γυμνή, να πάει στη συνάντηση με τους ξένους; 

Θα κρυώσει. 

Να μην πάρει μια λιμουζίνα της προκοπής; 

Θα την κακοχαρακτηρίσουν.  

Να μη φάει λίγο Φουά γκρα, λίγο πατέ χήνας; 

Θα παρεξηγηθεί ο Πρόεδρος της Γαλλίας. 

Ε, να μη βρει και ένα μικρό διαμέρισμα, κάνα δυο στρέμματα, με θέα το Σηκουάνα; 

Ελληνίδα πολιτικός είναι, διάολε. 

Έπρεπε να έχουν το σύστημα της Ελλαδάρας. 

Να μην πληρώνουν τίποτα οι πολιτικοί. 

Να έχουν τα ακριβά αμάξια, τα κινητά, τα σπίτια, τους μαλάκες να τους ψηφίζουν, τσάμπα. 

Αλλά που να χαμπαριάσουν από κυνοβουλευτική δημοπρασία οι Γάλλοι...

7,5 χιλιάρικα μόνο! 

Ακούτε, μόνο. Ναι το μήνα, όχι το χρόνο... 

Αχ, πόσο σε λυπάμαι φτωχούλα μου, δε λέγεται. 

Να κάνουμε έρανο, αμέσως, να σου δώσουμε ότι μπορούμε. 

Εγώ δεν έχω λεφτά. Ένα σώβρακο έχω, μπαλωμένο, αλλά για χάρη σου, να το δώσω. 

Τι, τόσα έκανες για μας. 

Τόσα Μνημόνια ψήφισες. 

Τόσο μας ζεμάτισες, έτσι θα σε αφήσουμε;

Πόσο υποφέρεις καημενούλα. 

Μου έρχεται να βάλω τα κλάματα. 

Πως τολμούν να σου δίνουν Εσένα μόνο 7.500,00 ευρώ; 

Ντροπή, Αίσχος, Όνειδος, Εθνική Συμφορά. 

Να μπουν μεσίστιες οι σημαίες και τα λάβαρα. 

Να κόψουμε από 300 συνταξιούχους τη σύνταξη, να σας τα διπλασιάσουμε, Μεγαλειοτάτη. 

Μια Τίνα την έχουμε. Ευτυχώς.

Σοβαρά τώρα, τα θες και τα λες, ή σου ξεφεύγουν;