Τριών ειδών ηδονές...

Οι ηδονές του βίου.

Για τον Επίκουρο υπάρχουν τριών ειδών ηδονές:

Α) Οι φυσικές και αναγκαίες. Είναι όσες εξασφαλίζουν τη ζωή, δηλαδή να τρως, να πίνεις, να κοιμάσαι, να σκεπάζεσαι όταν κρυώνεις τη νύχτα. Αυτές πρέπει πάντα να ικανοποιούνται, αλλιώς διακυβεύεται η επιβίωση.

Β) Οι φυσικές και μη αναγκαίες. Εκείνες που αν και ευχάριστες στις αισθήσεις, ...αντιπροσωπεύουν το περιττό, π.χ. να τρως και να πίνεις καλύτερα κλπ.Αυτές πρέπει να ικανοποιούνται μόνο αν απαντήσουμε θετικά στο ερώτημα «με συμφέρει ή δεν με συμφέρει;».

Γ) Οι μη φυσικές και μη αναγκαίες. Είναι αυτές που μας επιβάλλει η κοινή γνώμη. Π.χ. ένα πανάκριβο ρόλεξ, ένα κότερο κλπ. Αυτές δεν πρέπει ποτέ να τις ικανοποιούμε γιατί είναι πηγή ανταγωνισμού και δυστυχίας. 

Ο Επίκουρος δεν γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά στη Σάμο το 314 π.Χ. Οι γονείς του Νεοκλής και Χαιρεστράτη κατάγονταν απ’ τον δήμο του Γαργηττού, μια απ’ τις λαϊκότερες συνοικίες των Αθηνών. 

Έντεκα χρόνια πριν γεννηθεί ο Επίκουρος, 2.000 άνεργοι (μεταξύ των οποίων και οι γονείς του) έλαβαν άδεια απ’ την κυβέρνηση της πόλης να ιδρύσουν αποικία στη Σάμο…

Σε ηλικία 12 ετών ο Επίκουρος γράφτηκε στο δημόσιο σχολείο, αλλά δεν έμεινε παρά λίγα μόνο λεπτά! 

Να πώς περιγράφει την πρώτη του ημέρα στο σχολείο ο Σέξτος Εμπειρικός:

- Στην αρχή αναδύθηκε το χάος, είπε ο δάσκαλος στους μαθητές.

- Κι από πού αναδύθηκε; ρώτησε ο Επίκουρος.- Αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Είναι ζήτημα που αφορά μονάχα τους φιλοσόφους.

- Τότε τι κάθομαι και χασομεράω εδώ; απάντησε ο Επίκουρος. 

Θα πάω κατευθείαν στους φιλοσόφους!