Είναι αλήθεια, Θεόδωρε Πάγκαλε, πως υπάρχουν εκατοντάδες ενημερώσεις για εύρεση πλούσιων κοιτασμάτων διαφόρων ορυκτών από το ΙΓΜΕ το οποίο εσείς κλείσατε;

Αν και το θέμα είναι κυριολεκτικά «θαμμένο» από τα «έγκριτα» ΜΜΕ, παρ’ όλα αυτά δεν παύει να υφίσταται, αν και κατά πολλούς αποτελεί μία ακόμη θλιβερή –προδοτική- στιγμή της Ελληνικής μεταπολίτευσης και του «εθνικού έργου» των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, το οποίο κατόρθωσε -στο όνομα του υπαρκτού σοσιαλισμού- να κλείσει το σύνολο σχεδόν των παραγωγικών βιομηχανιών και άλλων τομέων της χώρας.

Η αφορμή που μας θύμισε το «έργο» των πολιτικών που πέρασαν από θέσεις ευθύνης, είναι η τελευταία συνέντευξη του «πολλά βαρύ» και γνώστη επί παντός επιστητού (αλλά και λίαν προσφάτως «οπαδού» του Αντώνη Σαμαρά) Θεόδωρου Πάγκαλου, στην οποία πέραν των υπόλοιπων «γραφικών» και λίαν «περίεργων» τοποθετήσεών του, δεν ξέχασε να επαναλάβει την ανάγκη για το κλείσιμο των «άχρηστων οργανισμών», ενώ ταυτόχρονα και σε μία κρίση αυτογνωσίας (ή απόπειρα επιβολής συνενοχής των πολιτών), δεν ξεχνά να αναφερθεί στην υπάρχουσα ανικανότητα και στην φαυλοκρατία του πελατειακού κράτους των Αθηνών.

Ο Θεόδωρος Πάγκαλος τονίζει ότι είναι απαραίτητο να γίνουν ριζικές αλλαγές, ώστε να μην γίνει η χώρα το πειραματόζωο της Ευρώπης.
«Εμείς δεν εφαρμόσαμε ποτέ όσα μας ζητήθηκαν, γιατί είμαστε ανίκανοι και γιατί συνεχίζει να υπάρχει το φαυλοκρατικό πελατειακό κράτος. 

Μπορούμε να απολύσουμε μερικές δεκάδες χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους;

Να κλείσουμε τους άχρηστους οργανισμούς; 

Να απελευθερώσουμε τα κλειστά επαγγέλματα, αδιαφορώντας για τις πιέσεις των συντεχνιών;» διερωτάται. 

Εμείς δεν θα ρωτήσουμε τον εγνωσμένης πολιτικής αστάθειας Θεόδωρο Πάγκαλο γιατί δεν ανοίγει το κλειστό επάγγελμα του βουλευτή, ούτε θα τον ρωτήσουμε για τις ...
συντεχνίες και τα κλειστά επαγγέλματα (έχοντα συνάφεια με επαγγελματικές δράσεις πολιτικών). 

Θα σταθούμε στην απαίτηση του συγκεκριμένου πολιτικού (που δεν έχει συλληφθεί ακόμη, αν και ομολόγησε πως είναι ένας από αυτούς που τα «έφαγαν») για κλείσιμο των «άχρηστων οργανισμών». 

Προφανώς, άχρηστο οργανισμό θεωρούσε ο Θεόδωρος Πάγκαλος (να μας συγχωρεί που δεν τον αποκαλούμε «κύριο», αλλά δεν πιστεύουμε πως είναι) και το ΙΓΜΕ, το οποίο έκλεισε μετά από δική του πρόταση – απαίτηση. 

Και, ειλικρινά, επειδή γνωρίζουμε πόσο «άχρηστος οργανισμός» ήταν το ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών), όπως γνωρίζουμε και τις θέσεις του Θόδωρου Πάγκαλου για τις «γραφικότητες περί ύπαρξης πετρελαίου στην Ελλάδα», αλλά και τις γενικότερες θέσεις του για την αυτοδύναμη οικονομία της χώρας, θα θέλαμε να υπάρξει μία ομάδα βουλευτών ή έστω και ένας βουλευτής του υπάρχοντος Κοινοβουλίου, που θα ζητήσει την κατάθεση όλων των ενημερωτικών εγγράφων από τις ανά την επικράτεια διευθύνσεις του ΙΓΜΕ, μέσω των οποίων γνωστοποιούνταν ευρήματα σε ολόκληρο τον Ελλαδικό χώρο, καθώς και τις απαντήσεις των κεντρικών γραφείων του Ινστιτούτου.

Είναι αλήθεια, Θεόδωρε Πάγκαλε, πως υπάρχουν εκατοντάδες ενημερώσεις για εύρεση πλούσιων κοιτασμάτων διαφόρων ορυκτών; 

Είναι αλήθεια, Θεόδωρε Πάγκαλε, πως οι απαντήσεις της Αθήνας ήταν πάντα ίδιες, με σαφείς διαταγές για «τσιμέντωμα» των ευρημάτων; 

Είναι αλήθεια, Θεόδωρε Πάγκαλε, πως σε περιφερειακή διεύθυνση του ΙΓΜΕ εμφανίστηκε κάποιος προφασιζόμενος πως είναι συγγενικό σας πρόσωπο και ζήτησε – απαίτησε όλες τις έρευνες – μελέτες του Ινστιτούτου για συγκεκριμένο μετάλλευμα στο Νομό Έβρου και μετά την άρνηση του αρμόδιου διευθυντή –την επόμενη ημέρα- εσείς προσωπικά ζητήσατε το κλείσιμο του συνόλου των ΙΓΜΕ της χώρας;

Ενδεχομένως, όταν δημοσιοποιηθούν τα έγγραφα του ΙΓΜΕ, με τα γεωλογικά ευρήματα που υπήρχαν και τα οποία σχετίζονταν με τον πλούσιο ορυκτό πλούτο της χώρας, θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε το πώς αντιλαμβάνεται ο κάθε Πάγκαλος αυτής της χώρας τον όρο «άχρηστος οργανισμός»… 

Και θα είναι, πραγματικά, μία πάρα πολύ καλή ευκαιρία να κατανοήσουμε το πώς αυτός ορίζεται «άχρηστος». 

Όλα αυτά, φυσικά, εάν βρεθούν –και δεν έχουν καταστραφεί ή δεν έχουν χαθεί σε κάποια αποθήκη- τα ενημερωτικά έγγραφα… 

Γιατί, πιστεύουμε πως τα έγγραφα «έβγαλαν φτερά» και ιδιαίτερα οι μελέτες του ΙΓΜΕ, βρίσκονται ήδη –έναντι τίνος ανταλλάγματος- στα χέρια ιδιωτών που αναμένουν τις ΕΟΖ ή την πτώση αξίας της γης, για να κάνουν τις «έξυπνες» επενδυτικές τους κινήσεις.

Κωνσταντίνος