Οι μπλόγκερ ξεσηκώνονται πάλι ! ! !

Γουστάρω!!!! 

Όχι άλλη υπομονή με τους bloggers!!!

Ο Παναγιώτης άνοιξε το τρίτο κουτάκι κόκα-κόλα, ήπιε μια γερή γουλιά και μπουκώθηκε με ένα κομμάτι σπέσιαλ πίτσα. Σκούπισε τις σάλτσες από το πηγούνι με το χέρι του και έσκυψε μπροστά στην οθόνη για να δει καλύτερα. Η μπάκα του βρήκε πάλι στο γραφείο και το ποντίκι έκανε ένα μικρό άλμα.

- Γουστάρω! Οι μπλόγκερ ξεσηκώνονται πάλι! φώναξε ενθουσιασμένος και μπήκε στο πρώτο μπλογκ με τον τίτλο: "Ρίξτε μαύρο στους αλήτες". Διάβασε την ρηξικέλευθη, αγωνιστική ανάρτηση που καλούσε τους πάντες να καταψηφίσουν τα μεγάλα κόμματα και κούνησε το κεφάλι συμφωνώντας.

-Πέστα, σύντροφε! φώναξε και μπήκε.... στο επόμενο μπλογκ με τον ίδιο τίτλο εγγραφής. Και εκεί το ίδιο κείμενο. Το ίδιο και στα επόμενα 5 μπλογκ που είχαν συντονιστεί να κάνουν την ίδια ανάρτηση-κόλαφο στο κατεστημένο.
Ο Παναγιώτης ήταν πολύ συνειδητοποιημένος πολιτικά και συμμετείχε στους αγώνες του Λαού. 

Έκανε copy-paste το κείμενο, το έριξε στο δικό του μπλογκ, αντέγραψε τον τίτλο και πάτησε enter. Σε λίγο, η ανάρτησή του συντρόφευε τις υπόλοιπες.                                   
Μετά πάτησε το δεύτερο tab, με το www.hotsexxx.co.uk/big_boobies και ρούφηξε άλλη μια γουλιά αναψυκτικό χαζεύοντας τα σιλικονάτα μπαλκόνια μιας τσίτσιδης που βρεχόταν με τη μάνικα. 

- Τι παιδί είσαι εσύ... μούγκρισε λάγνα και ένα κομματάκι πεπερόνι πετάχτηκε και κόλλησε στην οθόνη.
Ξαναμπήκε στην κεντρική σελίδα των μπλογκ και είδε ότι οι αναρτήσεις-αλυσίδα είχαν αυξηθεί κατά πολύ. Το αγωνιστικό πνεύμα και η αλληλεγγύη των μπλόγκερ θα άλλαζε τον κόσμο. Το είχαν πει και στις ειδήσεις, ότι οι μπλόγκερ αποτελούσαν τη δημοσιογραφία του μέλλοντος και ο Παναγιώτης ήταν πολύ περήφανος που οι ουσιαστικές εγγραφές του επηρέαζαν την παγκόσμια πολιτική σκηνή.

Έξυσε τα αχαμνά του, μύρισε τα δάχτυλα και άρχισε να πληκτρολογεί στο Google την επόμενη αναζήτησή του: "που θα βρω σκληρό σεχ με σαραντάρες;" Η σελίδα του Google τον ρώτησε αν εννοούσε "σκληρό σεξ" κι εκείνος κατσούφιασε, διότι δεν του άρεσε να τον διορθώνουν -άλλωστε ήταν ο αυριανός δημοσιογράφος αυτός και ήξερε καλύτερα.
Η μάνα του μπήκε στο σπίτι φορτωμένη με τα ψώνια και τον κοίταξε κουνώντας το κεφάλι με μία γκριμάτσα αποδοκιμασίας.
- Πάλι στον υπολογιστή είσαι; ρώτησε.
- Μπύρες έφερες; αντιρώτησε εκείνος. 

- Σου πήρα και τη Χρυσή Ευκαιρία, είπε ξανά εκείνη αγνοώντας τον. Να κοιτάξεις για καμιά δουλειά.
- Σου είπα ότι θα βρω μόνος μου δουλειά! φώναξε θυμωμένος. Θα βρω από το μπλογκ, ξέρεις πόσοι έχουν βρει δουλειά σε εφημερίδα έτσι;
- Ποιος θα σε πάρει σε εφημερίδα, ρε αχαϊρευτε; φώναξε εκείνη, φτασμένη στα όριά της. 40 χρονών γαϊδούρι είσαι και δεν έχεις καθόλου προϋπηρεσία!

Ο Παναγιώτης σηκώθηκε κι έκλεισε με δύναμη την πόρτα στα μούτρα της μάνας του. Θα της έδειχνε της σκύλας! Αύριο, μεθαύριο που θα γινόταν μεγαλοδημοσιογράφος θα τον παρακαλούσε γονατιστή να την πάρει μαζί του στη σπιταρόνα του. 

Έκατσε πάλι κάτω και η μπάκα ξαναβρήκε στο γραφείο. Έσκυψε στην οθόνη και κοίταξε. Είχε ένα σχόλιο. Το πάτησε ενθουσιασμένος, μπορεί να ήταν και η μεγάλη πρόταση εργασίας που περίμενε!
"Μας έχετε πρήξει σήμερα, επαναστάτες του καναπέ! Ξεκολλήστε από την οθόνη σας και βγείτε έξω αν θέλετε να αλλάξετε τον κόσμο!"

Ο Παναγιώτης άφρισε! Ποιος ήταν αυτός ο τυχαίος, χαμερπής ανώνυμος που τολμούσε να του μιλήσει έτσι; Τον ήξερε κι από χθες, γνώριζε τους αγώνες που είχε κάνει; Όταν όλοι οι μπλόγκερ έκαναν την ίδια ανάρτηση για την καταπολέμηση της διαφθοράς στην Υγεία, ο Παναγιώτης ήταν από τους πρώτους που έκανε copy-paste -σε τρία μπλογκ κιόλας! Όταν όλοι οι μπλόγκερ αποφάσισαν να βγούνε μαυροντυμένοι στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για την καταστροφή των δασών, ο Παναγιώτης ήταν από τους πρώτους που έμπαινε σε όλα τα μπλογκ και τους παρακινούσε να βγούνε έξω, γιατί ο ίδιος ήταν πιασμένος εκείνη τη μέρα και δεν μπορούσε. 

Όταν όλοι οι μπλόγκερ αποφάσισαν να κάνουν εμπάργκο στη ΔΕΗ, ο ίδιος ο Παναγιώτης έσβησε το φως στο δωμάτιο της μάνας του και δεν ζέστανε την πίτσα στο φούρνο μικροκυμάτων τη μέρα εκείνη.Όταν όλοι οι μπλόγκερ αποφάσισαν να γράψουν για τη μέρα του περιβάλλοντος, ο Παναγιώτης έκανε τρεις αναρτήσεις για οικολογικές καταστροφές, που είχε βρει από τη Wikipedia.

Θα του τα έγραφε όλα αυτά του κακεντρεχή ανώνυμου, ο Παναγιώτης και ξεκίνησε να το κάνει με περισσή σπουδή και μανία! Θα τον έβαζε στη θέση του, τον σιχαμένο. Θα τον ξεφτίλιζε που τόλμησε να αμφισβητήσει την αγωνιστική του διάθεση και το πολιτικά συνειδητοποιημένο του προφίλ. 

Θα το έκανε, αν δεν έπεφτε ακαριαία νεκρός πάνω στο λιγδιασμένο πληκτρολόγιό του, με τα μάτια ορθάνοιχτα, ένα κομμάτι μπέικον να εξέχει από το στόμα και τη μπάκα του να ταλαντώνεται ελεύθερη στο κενό.

Το βαρύ έμφραγμα ματαίωσε απότομα τα σχέδια του Παναγιώτη -του αυριανού δημοσιογράφου και ακτιβιστή.  

                                                                                  ....http://peslac.pblogs.gr/