Στην πρεμιέρα του Ρέμου (και της Ηλιάδη) στην λαχματζούν Θεσσαλονίκη, οιπιθηκομαϊμούδες δεν πέταγαν αστακούς αλλά πανέρια με λουλούδια για να το διασκεδάσουν.
Δεν ξέρουμε πόσο χρεώνεται το πανέρι σ΄αυτές τις τόσο ξεχωριστές στιγμές των πιθηκομαϊμούδωνπου εξακολουθούν να το γλεντάνε (;) στα πολιτιστικά κέντρα του είδους.
Μόνο που τα γαρίφαλα σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να συγκριθούν με τις δαγκωμένες- από τα σαρκώδη χείλη της Έλενας Ράπτη- άγριες φράουλες τις... οποίες μοιράζονταν με εξέχουσες πολιτικές προσωπικότητες όπως οι Βαληνάκης, Βουλγαράκης και σία.
Το έπος της ξεφτίλας ενός λαού που βρίσκεται ανάμεσα στο υπαρξιακό δίλλημα πανέρια με γαρίφαλα και αστακοπόλεμος η αυτοκτονία ταιριάζει γάντι σ΄ αυτή εδώ την ιδιαίτερη ράτσα των
πιθηκομαϊμούδων.
Φυσικά την επόμενη μέρα οι πιθηκομαϊμούδες έκαναν ουρά στα γκισέ των τραπεζών για να διακανονίσουν τα καταναλωτικά τους δάνεια και να σώσουν τα σπίτια τους από την τρόϊκα.
ANAΓΝΩΣΤΗΣ
Τέτοιου είδους ανθρώπους διαμόρφοσαν τις προηγούμενες δεκαετίες με σύμαχο την τηλεόραση και τα glamurus περιοδικά φεστιβάλ βλακείας και αποθέοση του τίποτα...ομοιος τον όμοιο και κοπρια στα λάχανα...η απόλυτη δικτατορία του μέσου ορου και κάτω ειναι αυτή που πληγώνει πάντα αυτη την χώρα δυστυχώς τετοιες μαιμούδες χερειάζονται Αυτός ο κόσμοσ δεν θα αλάξει ποτέ που έλεγε και ο Χατζιδάκις...
ΑπάντησηΔιαγραφή