-Για τον ανενδοτο αγωνα τους που ειναι φαρος αξιοπρεπειας και ανθρωπιας.
-Για τους 11 νεκρούς εργάτες στο Πασαλιμάνι, όταν η χωροφυλακή χτυπάει άοπλη διαδήλωση τον Αυγουστο του 1923.
-Για τον 1 νεκρο, τους 11 τραυματιες και 150 συλληφθεντες τον Απριλη του 1924 σε Αθηνα και Πειραια.
-Για τους 6 δολοφονημενους αγροτες στο Θεσσαλικο καμπο το Γεναρη του 1925.
-Για τους 4 δολοφονημενους εργατες το 1927 στο Αγρινιο
-Για τους 6 δολοφονημενους εργατες το 1928 στην Ξανθη
-Για τον 1 δολοφονημενο εργατη και τους 30 τραυματιες της Ελευσινας το Μαρτη του 1929
-Για τους 11.400 που συνελληφθησαν με το «ιδιώνυμο» που ψηφισε ο Βενιζελος στις 25 Ιουλιου του 1929
-Για τον 1 δολοφονημενο και τους πολλους τραυματιες στα γεγονοτα της Νιγριτας το Φλεβαρη του 1932
-Για τους χιλιαδες ναυτεργάτες που τον Ιουνη του 1932 ξεκινάνε από τον Πειραιά να ανεβαίνουν στην Αθήνα. Τους χτυπάει η αστυνομία στο Γκάζι όπου διαλύονται όπως είχαν προσυννενοηθεί και ξαναμαζεύονται στην Κλαυθμώνος όπου καταλαμβάνουν το υπουργείο Ναυτικών. Ο υπουργός πανικόβλητος αποδέχεται όλα τα αιτήματα.
-Για τις 337 απεργίες που γινανε απο Γεναρη εως Οκτωβρη του 1933 από τις οποίες οι 221 λήξανε με νίκη των εργατών.
-Για τους λιμενεργατες που στις 8 Μαΐου 1934 στην Καλαμάτα ξεκινάνε απεργία για να μη γίνει μείωση της αμοιβής τους και να μη ξεκινήσει να δουλεύει ο νέος αποροφητήρας σταριού από τα πλοία. Στρατός περιπολεί από το πρωί στη πόλη και έχουν στήσει οπλοπολυβόλα στο λιμάνι για να διασφαλιστεί ότι ο αποροφητήρας θα λειτουργήσει. Από τις έξι το πρωί έχουν μαζευτεί οι εργάτες στο λιμάνι και στις οκτώ ξεκινάει η «απορρόφηση». Έντεκα εργάτες μπαίνουν σε μια βάρκα για να φτάσουν στο καράβι που ξεφορτώνει. Ο στρατός ανοίγει πυρ, σκοτώνει δύο και τραυματίζει άλλους δύο. Ξεκινάει σύγκρουση στην προκυμαία. Στο τέλος οι εργάτες κάνουν πορεία κουβαλώντας τους δύο νεκρούς. Όλη η Καλαμάτα βγαίνει στο δρόμο. Στη κεντρική πλατεία η χωροφυλακή σκοτώνει άλλους δύο και τραυματίζει δεκάδες με τα οπλοπολυβόλα. Η σύγκρουση γενικεύεται. Σπάνε τράπεζες, καταλαμβάνουν το σπίτι του ιδιοκτήτη των μύλων και το ισοπεδώνουν, τέλος ορμάνε στο απόσπασμα της χωροφυλακής και τους παίρνουν τα όπλα. Η πορεία μεγαλώνει κι άλλο. Ο στρατός σκοτώνει άλλους τρεις και διαλύει την πορεία. Στις 11 Μαΐου η κυβέρνηση συμβιβάζεται με τα αιτήματα των ναυτεργατών.
-Για τους δολοφονημενους αγροτες σταφιδοπαραγωγους της Πελοπονησσου οπου μετα το συνεδριο τους στις 28 Ιουλιου του 1935 περιμένουν την απάντηση του σταφιδικού οργανισμού. Στις 20 Αυγούστου απαντάει, οι αγρότες δε δέχονται και συνεχίζουν με συλλαλητήρια ως τις 22 Αυγούστου.
Στην Κυπαρισσία την Κυριακή 25 Αυγούστου διαδηλώνουν έφιπποι με καδρόνια και μαύρες σημαί-
ες και κατευθύνονται προς το εργοστάσιο του σταφιδικού. Ο στρατός που περιμένει δεν υπακούει και
ενώνεται με τους διαδηλωτές. Καταλαμβάνουν το εργοστάσιο και το τηλεγραφείο από όπου στέλνουν
τελεσίγραφο στη κυβέρνηση. Τα ίδια ακριβώς γίνονται και στα Φιλιατρά, στο Μελιγαλά, στο Ληξούρι,
τον Πύργο. Στη Πύλο οι χωροφύλακες σκοτώνουν δύο αγρότες. Μόλις μαθαίνεται ξεσηκώνονται όλα
τα χωριά της περιοχής. Αποφασίζουν να συγκεντρωθούν όλοι στο Μελιγαλά και να βαδίσουν προς την Καλαμάτα αφού θα έχουν καθαρίσει την περιοχή. Τους περιμένουν δύο μεραρχίες στρατού, με πολεμικά πλοία και χωροφύλακες με πολυβόλα. Ξεκινάνε το επόμενο πρωί οπλισμένοι από τα
Φιλιατρά. Ο στρατός περιμένει έξω από την Πύλο. Καταλαμβάνουν την πόλη. Την άλλη μέρα κουβαλώντας τους νεκρούς της χτεσινής μάχης συνεχίζουν προς Καλαμάτα, οπού τελικά νικάει στρατός. Συλλαμβάνονται χιλιάδες.
-Για τους σταφιδεργάτες και λιμενεργάτες που στις 4 Αυγούστου 1935 στο Ηράκλειο απεργούν. Διεκδικούν συλλογικές συμβάσεις, 8ώρο, αυξήσεις και συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες. Τους συμπαραστέκονται και οι υπόλοιποι εργάτες. Στις 4 το απόγευμα έχουν συγκέντρωση. Εμφανίζεται μεγάλη δύναμη της χωροφυλακής με διοικητή τον Παπαευσταθίου, τον δολοφόνο της Καλαμάτας. Φοβούνται ότι θα γίνουν τα ίδια για αυτό ορμάνε και αφοπλίζουν του χωροφύλακες. Πάνε στη νομαρχία. Η χωροφυλακή είχε βάλει κρυφά πολυβόλα στη ταράτσα. Στις 9 αρχίζουν να πυροβολούν.Πολλοί νεκροί, οι χωροφύλακες ρίχνουν σε ότι κινείται και η συγκέντρωση διαλύεται. Η κυβέρνηση διατάζει δύο αντιτορπιλικά να πάνε στο λιμάνι του Ηρακλείου. Το βράδυ οι κάτοικοι λεηλατούν δυο οπλοπωλεία και οχυρώνονται στα προάστια. Δευτέρα πρωί νέα δύναμη χωροφυλακής τολμάει να μπει στην πόλη. Τους αφοπλίζουν και παίρνουν και δύο οπλοπολυβόλα. Φτάνει δύναμη στρατού από το Ρέθυμνο. Ο διοικητής μη μπορώντας να κάνει τίποτα υποχρεώνει τους εργοδότες να δεχτούν τα αιτήματα.Την επόμενη γίνεται συλλαλητήριο κηδεία των νεκρών. Κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος. Μετά από καιρό αρχίζουν οι συλλήψεις και οι εξορίες.
-Για τον αυτοκινητιστή Τάσο Τούση που οι χωροφύλακες χτύπησαν στον ψαχνό και ηταν ο πρώτος νεκρός απεργός του Μαη του 36 στη Θεσσαλονικη
-Για τους νεκρους που ακολουθησαν τον Τουση το Μαη του 36 στη Θεσσαλονικη: Β. Σταύρου, Ιντο Σενόρ, Γ. Πανόπουλος, Αγλαμίδης, Σαλβατόρ Ματαράσο, Δημ. Λαϊλάνης, Σ. Διαμαντόπουλος, Γιάννης Πιτάρης, Ευθύμης Μάνος, Μανώλης Ζαχαρίου, Αναστασία Καρανικόλα
-Για τους εργάτες στην κατεχόμενη Ελλάδα (οι μόνοι στην Ευρώπη) που το 1942 ξεκινάνε απεργιακές κινητοποιήσεις, τέτοιας μορφής που η κυβέρνηση όχι μόνο δεν εφαρμόζει το νόμο περί εκτέλεσης των απεργών,αλλά υποχωρεί και δίνει 50% αυξήσεις .
-Για αυτους που το Φλεβάρη του ’43 διαδηλωναν κατά της πολιτικής επιστράτευσης. Σε μία από αυ-τές, μετά από αιματηρές συγκρούσεις εισβάλουν στο υπουργείο Εργασίας και το καίνε.
Στις 3 Μαρτίου του 1943 μετά από μάχη με 12 νεκρούς ξαναμπαίνουν στο υπουργείο και το διαλύουν κυριολεκτικά αποτρεποντας την επιστρατευση.
-Για τη δολοφονια του Μήτσου Παπαρήγα το Φλεβαρη του 1949 του κομμουνιστή εκλεγμένου Γενικού Γραμματέα της ΓΣΕΕ που το κρατος ειχε συλλαβει απο τον Ιουλη του 1947.
-Για τη Σωτηρια Βασιλακοπουλου φοιτήτρια της Παντείου και μέλος της ΚΝΕ η οποία δολοφονηθηκε στην πύλη του Εργοστασίου της ΕΤΜΑ στις 28 Ιουλίου 1980 μοιραζοντας προκηρύξεις στους εργάτες του εργοστασίου καλώντας σε κινητοποιήσεις
-Για ολους οσους αναγκαζονται να δουλευουν 4ωρα 3ημερα κτλ
-Για τους 500000 καθυστερημενους στις πληρωμες Ι.Υ.
-Για τον Δημήτρη Κοτζαρίδη γραμματέα του Παραρτήματος Συνδικάτου Οικοδόμων στο Βύρωνα στον οποιο η αποπνικτική ατμόσφαιρα που προκάλεσε η ρίψη καπνογόνων και η χρήση πυροσβεστήρων από την αστυνομια και τους προβοκάτορες κατά των διαδηλωτών στις 20/10/2101 οδηγησαν στο θάνατο.
-Για ολους οσους δουλευουν ανασφαλιστοι
-Για τους ανεργους
-Για ολους οσους υποχρεωθηκαν να υπογραψουν ατομικες συμβασεις
-Για ολους αυτους που χανονται καθε χρονο στον αγωνα για το μεροκαματο και περνανε στα ψιλα γραμματα.
-Για να σπασει η νοοτροπια της "υποταγης" και του "τιποτα δε μπορει να γινει".
-Για να δυναμωσουν ολες οι εστιες αντιστασης και οι αλληλεγγυη.
-Για να νικησει το ΔΙΚΑΙΟ.
-Γιατι "μας προσμένουν οι μεγάλοι κι οι απέραντοι δρόμοι, μας προσμένουν κι όλα αυτά που δεν ήρθαν ακόμη".
*Σημαντική βοήθεια αποτέλεσε Το χρονολόγιο των εργατικών και κοινωνικών αγώνων στην Ελλάδα από το 1875 έως το 2005 που εκδόθηκε από την αναρχική ομάδα «ΕΝ ΠΛΩ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται...Επίσης χρησιμοποιήστε ελληνική γραφή για να αναρτηθούν τα σχόλιά σας.