Η επικίνδυνη φιλία Αρχιεπισκόπου-Τσίπρα

Είναι «προς επωφελεία» (sic)  της Εκκλησίας

Οι κ.κ.Τσίπρας και Λιάπης (αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος) είναι αυτό που ο Αριστοτέλης θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ως παράδειγμα αταίριαστης φιλίας, μιας φιλίας που δεν υπακούει στο χρυσό κανόνα «Όθεντον όμοιον φασίν ως τον όμοιον». 

Νέος και γέρος, αμαθής και καλλιεργημένος, φωνακλάς και χαμηλόφωνος, αριστερός και δεξιός.  

Οι μόνες ομοιότητες που μπορώ να βρω είναι το θράσος, η υποκρισία και η αθεϊα, διαφορετικής ποιότητας βέβαια στον καθένα. 

Είναι βέβαιο πως ο κ.Λιάπης, σαν πιο διαβασμένος, έμπειρος και κυνικός θα είναι πιο άθεος από το νεαρό, που δεν φαίνεται να έχει προβληματιστεί ιδιαίτερα γύρω από τέτοια ζητήματα, έχει όμως το θάρρος και την εντιμότητα να δηλώνει την ...
αθεϊα του, ενώ του αρχιεπισκόπου προκύπτει από δεκάδες ενδείξεις, με πιο επίκαιρη το ξεδιάντροπο δημόσιο κουρέλιασμα των εντολών του Χριστού και του Ευαγγελίου στην τελετή ορκωμοσίας στη Βουλή.

Η φιλία μεταξύ των δυο ανδρών διατυμπανίζεται μόνο από τον νεαρό σε συνέντευξη στον κ.Τράγκα, πλαϊ σε συνεντεύξεις του ζεύγους Ζαρούλια-Μιχαλολιάκου, ο κ.Τράγλας είναι λαρτζ, («Έχω μια θερμή σχέση με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο») διανθισμένη με τις συνήθεις κολακείες με τις οποίες απευθύνεται πάντα στους αρχιερείς με τους οποίους έχει αλισιβερίσι (Λούτσας και Χρυσής Αυγής Νίκο Χατζηνικολάου, Κωνσταντινούπολης Δημήτρη Αρχοντώνη, Αλεξανδρείας Θόδωρο Χορευτάκη), «τον οποίο θεωρώ πολύ σοβαρό και μελετημένο άνθρωπο…θετική συγκυρία» η αρχιερατεία του)». 

Ο γέρος όμως προτιμάει να κρατάει διακριτικές αποστάσεις γνωρίζοντας εκ πείρας ότι έρχονται τόσες ανατροπές στη ζωή, που καλό είναι να προστατεύεις τα νώτα σου. Άλλωστε στο βόρβορο που λέγεται Εκκλησία της Ελλάδος, οι λυκοφιλίες των αρχιερέων συναγωνίζονται το φαρισαϊσμό και την ακολασία τους. 

Να θυμίσω μόνο τη δημόσιο ομολογία (σε ώρα πανικού) του άσπονδου φίλου του Ιερώνυμου του τρισμάκαρος Χριστόδουλου που τον έστειλε στα δικαστήρια για να αρπάξει το θρόνο: «Είμαστε ένοχοι για φιληδονία και φιλαργυρία….μετατρέψαμε τις μητροπόλεις μας σε θερμοκήπια αθλιοτήτων» (Απογευματινή, 19.2.’05). Ο κ.Τσίπρας δεν συμφωνεί με αυτήν την εκτίμηση, βλέπει όπως και ο κ.Γλέζος τους επισκόπους να στρατεύονται σύσσωμοι στην Εθνική Αντίσταση επί Κατοχής, να πολεμάνε τη Χούντα (ο κ.Λιάπης πήρε επί δικτατορίας το όνομα του βασιλοχουντικού αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου Α΄, για να κάνει αντίσταση, μην αμφιβάλετε ρωτείστε και τον τον κ.Κωνσταντόπουλο, τον κ.Παπαδημούλη, κ.Αλαβάνο, που τρέφουν μεγάλο σεβασμό για τους χουντικούς αρχιεπισκόπους Σεραφείμ και Χριστόδουλο) και να ζουν μέσα στη φιλανθρωπία και στη μελέτη.

    Είναι χρήσιμη αυτή η φιλία, έστω κι αν είναι μονομερής ή επιζήμια για το δημόσιο συμφέρον; 

Ασφαλώς ισχύει το δεύτερο αφού ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συγκαλύπτει τα απειράριθμα ιερά και «ηθικά» οικονομικά σκάνδαλα, δεν ασκεί ούτε αυτός ούτε το κόμμα του τον επιβαλλόμενο έλεγχο και χαμηλώνει τη φωνή στη διεκδίκηση εκείνων των ώριμων και αναγκαίων θεσμικών αλλαγών που απαιτούνται. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αποφυγή του ίδιου και όλων των βουλευτών του να δώσουν πολιτικό όρκο όπως οφείλουν προτιμώντας κουτοπόνηρα να πατάνε με το ένα πόδι (έξι από αυτούς και με τα δυο) στη σάπια βάρκα της θρησκευτικής ορκωμοσίας.

     Ποιά είναι τα χαρακτηριστικά της φιλίας μεταξύ ανόμοιων όπως τα επισημαίνει ο Σταγειρίτης φιλόσοφος; Η φιλία μεταξύ αντιθέτων είναι πάντοτε ατελής και μπορεί να καλλιεργηθεί μόνο στο βαθμό που κάποιος είναι χρήσιμος ή ευχάριστος στον άλλον. Επειδή ο αρχιεπίσκοπος αποκλείεται να είναι ευχάριστη παρέα στον κ.Τσίπρα, είναι φανερό πως θα είναι χρήσιμη.

Εξηγεί ο Αριστοτέλης πως  μπορεί να υπάρξει φιλική σχέση μεταξύ πλούσιου και φτωχού, επειδή λείπει από το δεύτερο αυτό που έχει σε αφθονία ο πρώτος. Για τον ίδιο λόγο μπορεί  να γίνουν φίλοι ένας σπουδαίος και ενός φαύλος (Ηθικά Μεγάλα Β, 1210^α, 10-14). 

Σπουδαίο, δεν μπορεί να χαρακτηρίσω κανέναν από τους δυο, γι’αυτό θα ελέγξω αν εμπίπτουν στο πρώτο παράδειγμα. Επειδή το ‘Πόθεν Έσχες’ των δημοσίων ανδρών στην Ελλάδα, είναι κουρελόχαρτο με την ανοχή και του ΣΥΡΙΖΑ, που κάλυπτε με την επίμονη σιωπή του ακόμη και κραυγαλέες περιπτώσεις όπως αυτή του κ.Τσοχατζόπουλου (το 2004 δεν διάβαζαν «Καθημερινή» στην Κουμουνδούρου), δεν έχει νόημα να μιλήσει κανείς για τα οικονομικά των δυο ανδρών. 

Είναι βέβαια πιθανό ότι ο νεαρός ανατροπέας εντάσσεται σε αυτούς που ο ευσεβής και φιλάνθρωπος Φύρερ χαρακτήρισε τόσο χυδαία στη Βουλή «ληγούρια» (της εξουσίας), με την έννοια πως έξω από την παχυλότατη βουλευτική του αποζημίωση και την όποια πατρική περιουσία, δεν του δόθηκε η ευκαιρία να αναπτύξει ευρύτερα τα ταλέντα του μηχανικού και έτσι αναγκάζεται εκτιμώντας πως η κοινωνία των «αγανακτισμένων» πολιτών (που χάθηκαν αλήθεια αυτοί οι άνθρωποι;) και η Αριστερά διαθέτουν τεράστια αποθέματα υποκρισίας και ανοχής, να φαίνεται τουλάχιστον ως δωρολήπτης αρνούμενος επίμονα (για δεύτερη φορά), να δώσει τις οφειλόμενες από έναν θεσμικό παράγοντα του πολιτεύματος εξηγήσεις για το Ιασώ, περιφρονώντας κατάφωρα τους δημοκρατικούς κανόνες της διαφάνειας, του καλού παραδείγματος και της λογοδοσίας. 

Ίσως στο ετυμολογικό λεξικό του Ανδριώτη,  στο λήμμα “τσιρτσιπλάκης” (τούρκικης προέλευσης çιr(il)-çiplak, ολόγυμνος), να βρούμε την εθιμική προέλευση αυτής της «γύφτικης» (συγχωρείστε μου τον όρο) συμπεριφοράς στην προγονική φτώχια, που αφήνει σε μερικούς (υπάρχουν φτωχοί που συμπεριφέρονται σαν άρχοντες και πλούσιοι που συμπεριφέρονται σαν αναξιοπρεπείς γιοί Ελλήνων πρωθυπουργών) το σύνδρομο του Πειναλέοντος. Για τον αρχιεπίσκοπο όμως, μπορούμε να πούμε πως είναι αρχηγός μιας ζάπλουτης και σκανδαλώδους, προκλητικά αφορολόγητης (με τη βοήθεια και του κ.Τσίπρα), Εκκλησίας, η οποία εκπροσωπεί αυτόκλητη έναν φιλόπτωχο και λιτοδίαιτο θεό. 

Ομολογώ πως δεν μπορώ να αντιληφθώ τι είδους πλεονέκτημα μπορεί να προκύψει από μια τέτοια φιλική σχέση, και καταλήγω στο συμπέρασμα πως η μεταξύ των δυο ανδρών φιλία έχει καθαρά άδολο πνευματικό υπόβαθρο, όχι για το όνομα του Θεού οικονομικό. Ποτέ δεν έχει ακουστεί η Εκκλησία να δωροδοκεί κόμματα, πολιτικούς, καναλάρχες ή δημοσιογράφους. 

Άλλωστε σήμερα και ο κ.Τσίπρας ισχυροποίηθηκε πολιτικά σε βαθμό που να μην έχει ανάγκη τις ευλογίες ή κάποιο ρουσφέτι του ισχυρού δεσπότη, αφού έτσι κι αλλιώς η Εκκλησία δεν χαλαλίζει ψήφους στην Αριστερά, όσες κωλοτούμπες, καραγκιοζιλίκια και αυτοεξευτελισμούς κι αν κάνει ο κ.Τσίπρας.  Ίσως πάλι, ο Μέγας Αριστοτέλης να πέφτει μέσα, όταν βάζει και την παράμετρο της κολακείας (Ηθικά Μεγάλα Β, 1208β, 23-24). 

Δηλαδή κολακεύεται ο αιώνιος έφηβος, που ο αρχιεπίσκοπος της βυζαντινής Ελλάδας τον καταδέχεται και κουβεντιάζει μαζί του όπως έκανε παλιότερα  με το σταρ των μαθητικών καταλήψεων και η κορυφαία της δημοσιογραφίας καθηγήτρια Παναγιωταρέα. Κολακεύεται και ο ιερός Γέρων πως αυτός δεν είναι ανάγκη να πεθάνει, όπως οι προκάτοχοί του, για να εκδηλώσουν οι αρχηγοί του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ την αγάπη τους χύνοντας αλμυρά δάκρυα στο φέρετρο του. Ο Αριστοτέλης όμως που μου δίνει ώρες-ώρες την εντύπωση του γερο-παράξενου με τις εμμονές του, ισχυρίζεται πως αυτά τα είδη της φιλίας τηρούν μεν τα προσχήματα, αλλά δεν έχουν ουσιαστικό περιεχόμενο, και πως η γοητεία της χρησιμοθηρίας  μπορεί να  παραπλανήσει τον άπειρο φίλο ώστε, να νομίζει πως πρόκειται για τέλεια φιλία. 

Εδώ να πω ότι πετυχαίνει το στόχο του ο φιλόσοφος αν κρίνω από τη δήλωση του Αλέξι  (παρακαλώ καθίστε κάπου προηγουμένως κι ακούστε αν έχετε αρκετές τρίχες στο κεφάλι σας, γιατί κάποιες από αυτές θα σας πέσουν: «Εξ όσων (sic) γνωρίζω ένας λόγος που επέλεξε ο Ιερώνυμος (λέγε τον Μάκη, γιατί τόσες τυπικότητες;) να ακολουθήσει  αυτήν την πορεία είναι για να έχει περισσότερο χρόνο να διαβάζει. Αυτό το θεωρώ συναρπαστικό».

    Δεν μας έφταναν οι δήθεν μελέτες του Χουντόδουλου που τον εμπόδισαν να αντιληφθεί πως γινόντουσαν βασανιστήρια, έχουμε τώρα και τις μελέτες του Ιερώνυμου! Ω του ύψους της αφελείας, ώ του μεγέθους της ανοησίας και ώ του βάθους της κολακείας. Μετά από αυτή τη δήλωση που συνδυάζει το στείρο καλογερισμό με τη γόνιμη σοφία, αντιλαμβάνεσαι δύστηνος Ελλάς ποία βάσκανος μοίρα σε περιμένει όταν μετά το γδούπο της πτώσης Σαμαρά αναλάβει το τιμόνι σου ο Αλέξις.

      Όσο για την κατάληξη αυτής της φιλίας του αυριανού πρωθυπουργού και του αρχιεπισκόπου, ο φιλόσοφος που αναγκάστηκε να καταφύγει στη Χαλκίδα για να γλυτώσει τη ζωή του από την κατηγορία του παπαδαριού και των παρατρεχάμενών του για ασέβεια, ονομάζει τέτοιες φιλίες «ομοίωμα» της φιλίας των ενάρετων (Ηθ. Νικομάχεια Θ4, 1157a1) ή «κατά συμβεβηκός» φιλίες (Θ4, 1157^α, 35-36), ισχυριζόμενος ότι είναι ευμετάβλητες, προσωρινές και  αναξιόπιστες (Ηθ.Μεγάλα Β,1209β, 17-19). 

Ό εστί μεθερμηνευόμενο, πως την ώρα που ο μαινόμενος όχλος του τρίτου κύματος των «Αγανακτισμένων» (δηλαδή της κατά Τσίπρα «Εκκλησίας του Δήμου»), θα μπουκάρει στο Μαξίμου για να αποκεφαλίσει το Ροβεσπιέρο του γλυκού νερού, ο αρχιεπίσκοπος θα έχει φροντίσει να κάνει διακοπές στο Βατοπέδι ή στο Κατάρ γιατί αυτές οι φιλίες, δεν είναι στέρεες σαν τις φιλίες τω ενάρετων ανδρών: «ευδιάλυτοι δη αι τοιαύται εισί, μη διαμενόντων αυτών ομοίων· εὰν γαρ μηκέτι ηδείς ή χρήσιμοι ώσι, παύονται φιλούντες. το δε χρήσιμον ου διαμένει, αλλ’ άλλοτε άλλο γίνεται».

      Ο θεσμικός συνομιλητής και διαφημιστής του κ.Τσίπρα, ο κ.Τράγκας επιτίθεται στην κα Μέρκελ στα όρια της χυδαιότητας, με εξώφυλλα, ακόμη και με βίντεο, με τρόπο που ο επιλεκτικά εύθικτος πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα ανεχόταν. Ο κ.Τσίπρας κάνει (πατριωτικής φύσης) αγωγή στη «γερμαναράδικη» Μπίλντ (Γλέζος: «Οι Γερμανοί μας εκδικούνται επειδή τους νικήσαμε»), για πολιτικούς χαρακτηρισμούς που του απηύθυνε (περιμένουμε με ενδιαφέρον τη δίκη). 

Οι κατά του Τύπου αγωγές είναι ενέργεια συνήθης στην Ακροδεξιά αλλά ολότελα αήθης για την Αριστερά. Ο κ.Τσίπρας όμως καταπίνει με ασαφείς διαψεύσεις δυο δημοσιεύματα της ιθαγενούς εκδοχής της «Μπιλντ», της «Δημοκρατίας», που άπτονται της προσωπικής ή κομματικής του υπόληψής του, το δεύτερο μάλιστα αστήρικτο (δωροληψία του Ιασώ, «χρηματοδότηση» από Γιάννα Αγγελοπούλου).

      Επειδή η συνέντευξη του Αλέξη στον  φίλο του τον κ.Τράγκα («Αλέξη πες μου στ’ αλήθεια ποιος είσαι;…» κλπ, Crash 8/6) νυν «αγανακτισμένο» (γιατί οι παχιές αγελάδες των προνομιακών παχυλών κρατικών καραμανλικών διαφημίσεων στόμωσαν και δεν κατεβάζουν γάλα), είναι σκέτο περιβόλι, γιατί εκεί ο κ.Τσίπρας αποδεικνύει πως γνωρίζει ελληνικά (άτιμες καταλήψεις και άτιμη ΚΝΕ και Νεολαία ΣΥΝ που δεν τον αφήσατε να μελετάει όπως ο Ιερώνυμος), όσο περίπου και Αγγλικά, με αποκορύφωμα το ότι ο διαχωρισμός Κράτους-Εκκλησίας, που θα γίνει λέει αφού περάσει από σαράντα κύματα διαλόγου (άτιμε Ανδρεαπαπανδρέου, ολόκληρη σχολή πολιτικών τσαρλατάνων δημιούργησες), θα είναι «προς επωφελεία» (sic) της Εκκλησίας, ακούστε τα σχετικά με τον αρχιεπίσκοπο και την Εκκλησία αποσπάσματα (τώρα μιλάει πάλι για χωρισμό Κράτους Εκκλησίας αναιρώντας παλιότερη, παπανδρεϊκής φύσης, εποχιακή δήλωσή του, μπροστά στο φίλο του, για “διακριτούς ρόλους”).

 Θα διαπιστώστε πως τώρα ο κ.Τσίπρας και το κόμμα του δεν έχουν  χρόνο να ασχοληθούν με την εκκλησιαστική περιουσία, για να δουν τι είναι «μύθος» (αρέσει πολύ αυτή η λέξη στον Μακαριότατο-Παγκαριότατο φίλο του Γιοσάκη και  του Εφραίμ όταν αναφέρεται στην εκκλησιαστική περιουσία), πως θα μπορέσει να αξιοποιηθεί (προσοχή, αποφεύγεται η απαγορευμένη λέξη «φορολογηθεί»), για τον «κοινωνικό της ρόλο» (!) «με σεβασμό στην Εκκλησία», αλλά θα το κάνουν λέει όταν πάρουν την εξουσία. (Θα ελέγξουν τότε και τα προσλήψεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών στην αρχιεπισκοπική Σιβιτανίδειο;) Ομολογώ ότι τέτοια δημόσια ομολογία ανικανότητας, αδιαφορίας, άρνησης εκτέλεσης καθήκοντος ή διαπλοκής, δεν έχω ξανακούσει στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.

Αλέξιος Τσίπρας προς Τράγκα περί Εκκλησίας: Από το 21:00

…

ΥΓ

Η Αρχιεπισκοπή, που εμποδίζει τον κ.Τσίπρα να θυμηθεί τις διακηρύξεις του για σύμφωνο συμβίωσης των ομοφυλόφιλων είχε ανακοινώσει ανακρίσεις. Πέρασαν δεκατρείς μήνες. Που κατέληξαν;

1. https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBRFJA54nBGCAlWyZBqu3X-uHi6PoucpUxkuKkfNKI7UhB4yoKyuTKrWCmmDGynMXKTjZ6GcKq45kdwjJQdrn9d4CDpRoMUbUssl-VuModq5PTe1KRcLhyphenhyphenY8OpP73slLO_rgHrwfBZCg/s1600/%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B91.png

«Συνεργάτης του Ιερώνυμου σε cybersex στο διαδίκτυο με νεαρά αγόρια»

1. http://www.report24.gr/pasignwstos-arximandritis-pswnizotan-se-sex-chat-sto-diadiktio-me-neara-agoria.htm

«Αρχιμανδρίτης που λειτουργεί σε μεγάλη ενορία της Αθήνας και στενός συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου φέρεται πως επιδίδεται καθημερινά σε διαδικτυακά σεξουαλικά παιχνίδια με ομοφυλόφιλους»

από Po