Αν έχει την καλοσύνη ο κ. Καμμένος ας μου απαντήσει

Μόλις παρακολούθησα ένα μεγάλο μέρος της διακαναλικής συνέντευξης του κ. Καμμένου και έχω κάποιες απορίες. Θα εκφράσω εδώ δυο από αυτές. 

Η μία αφορά την χρήση της λέξης “μνημόνιο” και η άλλη την δήλωση ότι θα γίνει αμέσως άρση της ασυλίας των βουλευτών και των υπουργών ώστε να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι (συγνώμη, δεν θυμάμαι ακριβώς την διατύπωση αλλά αυτή ήταν η ουσία )

1. Σε μερικά σημεία της ομιλίας σας αποκαλέσατε  την Δανειακή Σύμβαση, ” Μνημόνιο”. Γιατί;  

Άλλο Μνημόνιο και άλλο Δανειακή Σύμβαση. Τι ακριβώς θέλετε να καταγγείλετε και με ποια επιχειρήματα ;;

2. Πως θα γίνει άρση βουλευτικής και υπουργικής ασυλίας όταν κάτι τέτοιο δεν υπάρχει; Συγκεκριμένα, σύμφωνα και με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου η βουλευτική ασυλία καλύπτει μόνο την ...

ελευθερία του λόγου των εκπροσώπων του λαού κατά την άσκηση των καθηκόντων τους και τίποτα άλλο ( βλπ case of syngelidis v. greece http://www.rtdh.eu/pdf/20100211_syngelidis_c_grece.pdf) Αυτή άλλωστε είναι και η ορθή ερμηνεία των σχετικών συνταγματικών διατάξεων και έτσι, για τα όποια εγκλήματα του ποινικού δικαίου που δεν σχετίζονται με  λεκτικές “επιθέσεις”  (πλην την συκοφαντική δυσφήμηση – αρθ.61.2Σ) δεν υπάρχει ασυλία. Για να το πω πιο απλά, στην πραγματικότητα δεν πρόκειται καν για ασυλία αλλά για ένα ενισχυμένο δικαίωμα που όλοι  έχουμε αλλά πιο περιορισμένο: την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης. Το έγκλημα δεν είναι ελευθερία, ούτε δικαίωμα και έτσι δεν καλύπτεται, δεν προστατεύεται και δεν παρέχεται σε κανέναν.  Γι΄αυτό ερωτώ: όταν πρόκειται για τα υπόλοιπα εγκλήματα του ποινικού δικαίου και ειδικά για κακουργήματα, γιατί μιλάτε για άρση της ασυλίας ;

Όσο για τους υπουργούς, η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Στην   περίπτωσή τους και κατά σφοδρή παράβαση του Συντάγματος και του διεθνούς δικαίου, η Βουλή η οποία είναι νομοθετική εξουσία σε μια δημοκρατία ασκεί στην Ελλάδα και δικαστική εξουσία, επειδή αναλαμβάνει ρόλο εισαγγελέα στις υποθέσεις που αφορούν ποινικά αδικήματα υπουργών και συνεργών σε ποινικά αδικήματα που τελούνται κατά την άσκηση του κυβερνητικού έργου. Συνεπώς, στην περίπτωση των υπουργών η Βουλή δεν εξετάζει αιτήσεις για “άρση της ασυλίας ¨ τους, αλλά εξετάζει τις  καταγγελίες κατά των υπουργών και αποφασίζει αμετάκλητα γι΄αυτές χωρίς μάλιστα να μπορεί να ελεγχτεί η ορθότητα της απόφασης και χωρίς να υποστεί τις συνέπειες (κυρώσεις) που ο Εισαγγελέας έχει αν η απόφαση του κριθεί λανθασμένη ή παράνομη.

Τέλος, πουθενά στο Σύνταγμα δεν αναφέρεται ο όρος “ασυλία” και έτσι δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται λόγος γα τέτοιο πράγμα. Όπως βλέπετε μπερδεύτηκα πολύ και γι΄αυτό περιμένω διευκρινίσεις. Τι ακριβώς εννοούσατε λέγοντας άρση της ασυλίας και τι ακριβώς προτείνετε ;

Ευχαριστώ. Χριστίνα Σαλεμή

Δείτε την διακαναλική συνέντευξη του Πάνου Καμμένου ΕΔΩ