ΖΕΑ : ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ
Τό έτος 1928 απηγορεύθη σταδιακά και μέχρι το 1932 κατηργήθη τελείως η καλλιέργεια της Ζιάς στήν Ελλάδα. Ακολούθησε η καλλιέργεια τού μεταλλαγμένου σίτου. Σκοπός της ενεργείας αυτής, τι άλλο; Η αποβλάκωση τών Ελλήνων.
Όπως είπε ένας ερευνητής στην Αγγλία τα μεταλλαγμένα προκαλούν συρίκνωση τού εγκεφάλου, σε πειραματόζωα. Οι Έλληνες από πότε υφίσταντε βιολογικό πόλεμο;
Υπάρχουν ζυμαρικά ζέας, νοστιμότατα Ιταλικά, καί αλεύρι ντίνκελ, απο ζέα. Είμαι ύπέρ των Ελληνικών.... προϊόντων, όμως δεν είμαι βλάκας τελείως.
Τό έτος 1928 απηγορεύθη σταδιακά και μέχρι το 1932 κατηργήθη τελείως η καλλιέργεια της Ζιάς στήν Ελλάδα. Ακολούθησε η καλλιέργεια τού μεταλλαγμένου σίτου. Σκοπός της ενεργείας αυτής, τι άλλο; Η αποβλάκωση τών Ελλήνων.
Όπως είπε ένας ερευνητής στην Αγγλία τα μεταλλαγμένα προκαλούν συρίκνωση τού εγκεφάλου, σε πειραματόζωα. Οι Έλληνες από πότε υφίσταντε βιολογικό πόλεμο;
Υπάρχουν ζυμαρικά ζέας, νοστιμότατα Ιταλικά, καί αλεύρι ντίνκελ, απο ζέα. Είμαι ύπέρ των Ελληνικών.... προϊόντων, όμως δεν είμαι βλάκας τελείως.
Επιπλέον τό αλεύρι πού τρώμε περιέχει γλουτένη πού φράσει τις αρτηρίες. Υποπτεύομαι ότι η αλματώδης αύξηση τού ...διαβήτη καί η παχυσαρκία, έχουν άμεση σχέση μέ το μεταλλαγμένο πουστρσίταρο.
Φτιάξτε ψωμί μόνοι σας από αλεύρι ντίνκελ. Νά τούς αναγκάσουμε νά βάλλουν τα μεταλλαγμένα....εκεί που ξέρουν.
Αυτό πού κρατά η Θεά Δήμητρα στά αγάλματα καί γλυπτά, δεν είναι σίτος είναι Ζέα.
Κατηγορώ το υπουργείο υγείας, Τον ιατρικό σύλλογο, την μονσάντο, τούς πολιτικούς, τούς γεωπόνους, τούς παπάδες καί τούς φιλολόγους, πού απέκρυψαν από τούς Έλληνες αυτές τίς πληροφορίες. Δίκη καί εκτέλεση γιά γενοκτονία
Δείγματα του, βρέθηκαν σε ανασκαφές προϊστορικών οικισμών σε όλο τον Ελληνικό χώρο με παλαιότερο αυτό της Μικράς Ασίας που χρονολογείται 12000 έτη π.Χ.
Ο Όμηρος αναφέρεται στην καλλιέργεια της ζέας στην Λακωνική πεδιάδα « πυροί τε ζειαί τʼ ήδ΄ ευρυφανές κρί λευκόν .» ΄
Δέσποζε μέχρι τις αρχές των ιστορικών χρόνων μεταξύ των δημητριακών . Με το πέρασμα του χρόνου επιλέχθηκαν πιο αποδοτικές και πιο εύκολες καλλιέργειες δημητριακών , όπως το σιτάρι και το ρύζι . Έτσι η καλλιέργεια της Ζέας είχε σχεδόν εξαφανισθεί.... Οι πρόγονοι μας γνώριζαν τις σπουδαίες ιδιότητες του . Οι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν σαν τροφή εκστρατείας .
Η επιστήμη το έχει ανακαλύψει ξανά μετά από έρευνες σαν δημητριακό που περιέχει 40% μαγνήσιο επιπλέον των άλλων δημητριακών. Η ζέα είναι σημαντική όχι μόνο για τις ίνες και τα μέταλλα που περιέχει αλλά κυρίως για το μαγνήσιο που ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού. Αποκαλείται μαγνήτης της Ζωής. Το ποσοστό του αμινοξέος λυσίνη που περιέχει είναι το συστατικό των πρωτεϊνών που αυξάνει την πεπτικότητα τους (δημητριακά ζέας)
.................................
Ο Ηρόδοτος (5ος αι. π.Χ.) αναφέρει ότι οι Αιγύπτιοι παρασκεύαζαν ψωμί αποκλειστικά από ζέα και περιφρονούσαν το σιτάρι και το κριθάρι. Ο θεόφραστος (4ος αι. π.Χ.) διακρίνει σαφώς τη ζέα από την όλυρα, χαρακτηρίζοντας την πρώτη ως το πλέον αποδοτικότερο μεταξύ πολλών άλλων δημητριακών. Σύμφωνα, με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα, η ζειά (όλυρα) είχε καλλιεργηθεί αποκλειστικά ως το μοναδικό δημητριακό από τους πρώτους Ρωμαίους στην αρχή της ιστορίας τους και αυτό αποδεικνύεται και από τη χρησιμοποίηση τους σε όλες τις θρησκευτικές τελετές τους. Ο γιατρός Γαληνός (2ος αι. π.Χ.) αναφέρει την όλυρα ως το τρίτο σε θρεπτική αξία δημητριακό μετά το κριθάρι και το σιτάρι, ενώ όπως μας πληροφορεί ο Διοσκουρίδης (1ος αι. μ.Χ.) στην εποχή του ήταν διαδεδομένη μια πανάρχαια συνήθεια των Ελλήνων και των Ρωμαίων: η μίξη χονδροαλεσμένων κόκκων ζέας και σιταριού, που λεγόταν “κρίμνον”, και το οποίο ήταν ένα παχύρρευστο θρεπτικό ρόφημα που ονομαζόταν “πολτός” (χυλός).
Αυτό πού κρατά η Θεά Δήμητρα στά αγάλματα καί γλυπτά, δεν είναι σίτος είναι Ζέα.
Κατηγορώ το υπουργείο υγείας, Τον ιατρικό σύλλογο, την μονσάντο, τούς πολιτικούς, τούς γεωπόνους, τούς παπάδες καί τούς φιλολόγους, πού απέκρυψαν από τούς Έλληνες αυτές τίς πληροφορίες. Δίκη καί εκτέλεση γιά γενοκτονία
Δείγματα του, βρέθηκαν σε ανασκαφές προϊστορικών οικισμών σε όλο τον Ελληνικό χώρο με παλαιότερο αυτό της Μικράς Ασίας που χρονολογείται 12000 έτη π.Χ.
Ο Όμηρος αναφέρεται στην καλλιέργεια της ζέας στην Λακωνική πεδιάδα « πυροί τε ζειαί τʼ ήδ΄ ευρυφανές κρί λευκόν .» ΄
Δέσποζε μέχρι τις αρχές των ιστορικών χρόνων μεταξύ των δημητριακών . Με το πέρασμα του χρόνου επιλέχθηκαν πιο αποδοτικές και πιο εύκολες καλλιέργειες δημητριακών , όπως το σιτάρι και το ρύζι . Έτσι η καλλιέργεια της Ζέας είχε σχεδόν εξαφανισθεί.... Οι πρόγονοι μας γνώριζαν τις σπουδαίες ιδιότητες του . Οι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν σαν τροφή εκστρατείας .
Η επιστήμη το έχει ανακαλύψει ξανά μετά από έρευνες σαν δημητριακό που περιέχει 40% μαγνήσιο επιπλέον των άλλων δημητριακών. Η ζέα είναι σημαντική όχι μόνο για τις ίνες και τα μέταλλα που περιέχει αλλά κυρίως για το μαγνήσιο που ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού. Αποκαλείται μαγνήτης της Ζωής. Το ποσοστό του αμινοξέος λυσίνη που περιέχει είναι το συστατικό των πρωτεϊνών που αυξάνει την πεπτικότητα τους (δημητριακά ζέας)
.................................
Ο Ηρόδοτος (5ος αι. π.Χ.) αναφέρει ότι οι Αιγύπτιοι παρασκεύαζαν ψωμί αποκλειστικά από ζέα και περιφρονούσαν το σιτάρι και το κριθάρι. Ο θεόφραστος (4ος αι. π.Χ.) διακρίνει σαφώς τη ζέα από την όλυρα, χαρακτηρίζοντας την πρώτη ως το πλέον αποδοτικότερο μεταξύ πολλών άλλων δημητριακών. Σύμφωνα, με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα, η ζειά (όλυρα) είχε καλλιεργηθεί αποκλειστικά ως το μοναδικό δημητριακό από τους πρώτους Ρωμαίους στην αρχή της ιστορίας τους και αυτό αποδεικνύεται και από τη χρησιμοποίηση τους σε όλες τις θρησκευτικές τελετές τους. Ο γιατρός Γαληνός (2ος αι. π.Χ.) αναφέρει την όλυρα ως το τρίτο σε θρεπτική αξία δημητριακό μετά το κριθάρι και το σιτάρι, ενώ όπως μας πληροφορεί ο Διοσκουρίδης (1ος αι. μ.Χ.) στην εποχή του ήταν διαδεδομένη μια πανάρχαια συνήθεια των Ελλήνων και των Ρωμαίων: η μίξη χονδροαλεσμένων κόκκων ζέας και σιταριού, που λεγόταν “κρίμνον”, και το οποίο ήταν ένα παχύρρευστο θρεπτικό ρόφημα που ονομαζόταν “πολτός” (χυλός).
ΠΟΥΛΑΩ ΑΛΕΥΡΙ ΖΕΑΣ ΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΠΟΡΟ ΖΕΑΣ 3 ΕΥΡΟ ΤΟ ΚΙΛΟ 2422023363 ΕΛΕΝΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι παλιότεροι Πιεριείς γνωρίζουν ότι το χωριό Λόφος λεγόταν παλιότερα Ζιάζιακο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπήρχε ο οικισμός Ζιάζιακος πάνω στα Πιέρια, μετά τα Φωτεινά και πριν από τη Μόρνα και τη Φτέρη, που σήμερα είναι γνωστός ως Παλιοζιάζιακος.
Εκεί έμεναν οι Ζιαζιακώτες μέχρι το 1850-60 περίπου, οπότε κατέβηκαν στις θέσεις που βρίσκονται σήμερα τα χωριά Λόφος (κοντά στην αρχαία Πιερίδα, που ακόμη η θέση της αναφέρεται ως Παλιόχωρα) και Ράχη (οι περισσότερες οικογένειες εγκαταστάθηκαν στο Λόφο και μερικές στη Ράχη).
Είναι προφανές γιατί πήρε το όνομα αυτό ο Ζιάζιακος.
Αλλαξαν το όνομά του (μολονότι δεν ήταν ούτε τούρκικο ή τουρκουγενές ούτε σλαβικό ή σλαβογενές, αλλά ελληνικότατο) τη δεκαετία του 1920, όταν το Κουλουκούρι έγινε Σβορώνος (προς τιμή του προ 100 ακριβώς ετών πεσόντος αξιωματικού), η Δρυάνιστα (επίσης από πανάρχαιους χρόνους ελληνικότατη ονομασία) μετονομάστηκε σε Μοσχοπόταμο, η Σκουτέρνα σε Ελατοχώρι, η Μπριάζα σε Βρύα, τα Καλύβια Κονταριώτισσας σε Αγιο Σπυρίδωνα, τα Καλύβια Χαράδρας σε Εξοχή, η Λόκοβη σε Πέτρα, η Βρομερή σε Καλλιθέα, η Τουργιά σε Γανόχωρα κλπ. κλπ.
Για την ιστορία, σε πρόσκαιρο (λόγω των συνθηκών, ήτοι λόγω διωγμών από τους οθωμανούς)οικισμό που υπήρχε απέναντι από τον Παλιοζιάζιακο, στα Πιέρια, γεννήθηκε τον 18ο αιώνα ο εθνικός ήρωας Γεωργάκης Ολύμπιος από ντόπιο πατέρα και από βλάχα μητέρα (Λιβαδιώτισσα) μητέρα.
Οι Ζιαζιακώτες, όπως και οι Μορνιώτες, συνεισέφεραν και αυτοί σημαντικά στον εθνικό απελευθερωτικό αγώνα που διεξήγαγαν οι κάτοικοι της περιοχής επί τουρκοκρατίας με επικεφαλής τους Λαζαίους.
Επίσης, πάλι για την ιστορία, ο θρυλικός Γιαγκούλας (ως Ελληνας Ρομπέν των δασών), που έδρασε μαζί με τους αδερφούς Μπαμπάνη μέχρι το 1925 στην ευρύτερη περιοχή είχε κάποια λημέρια στην περιοχή και είχε και παλληκάρι από το Ζιάζιακο.
Προφανώς τόσο ο Γεωργάκης όσο και ο Γιαγκούλας τρέφονταν με ψωμί από ζιά.
μπορεί...ομως ποτέ δεν ξέρεις!
ΑπάντησηΔιαγραφή