«Αλλάζει η ζωή του ανθρώπου, αν ο Όλυμπος ήταν στην ιδιοκτησία των Γερμανών»;

                 

«Για να μπορέσει η ανάπτυξη να ξεκινήσει πρέπει να θεσπιστεί και να ενεργοποιηθεί ένα εξειδικευμένο τμήμα στο Συμβούλιο της Επικρατείας, στελεχωμένο με ικανούς, ταχύτατους και "ιδεολογικά προσκείμενους" στην ανάπτυξη δικαστές, το οποίο θα εκδικάζει εντός εβδομάδων τις προσφυγές»….

«Αλλάζει η ζωή του ανθρώπου αν ο Όλυμπος ήταν στην ιδιοκτησία των Γερμανών»;

«(...) αν δίναμε την Ακρόπολη στη διαχείριση των Ιαπώνων, να είστε σίγουρη ότι θα λειτουργούσε 24 ώρες το 24ωρο, επτά μέρες τη βδομάδα (...).

 Η Ακρόπολη είναι ένα προϊόν που θα έπρεπε να δουλεύει ακόμα και την Πρωτοχρονιά».

-- Μια τέτοια κίνηση δεν θα σας έθιγε ως Έλληνα;

--«Το αντίθετο. Θα με χαροποιούσε ιδιαίτερα (...)».

Τα παραπάνω είναι από συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στο «Πρώτο Θέμα» της 7-8/1/2012 και συγκεκριμένα στο «Οικονομικό Ένθετο Business Stories», και την έδωσε ο ιδιοκτήτης της αλυσίδας των «Jumbo».

Ποια συμπεράσματα θα μπορούσε να βγάλει ένας εργαζόμενος της Πιερίας ,επειδή τον αφορά άμεσα η αναφορά του μεγαλοεπιχειρηματία στο παγκόσμιο μνημείο της φύσης και της ιστορίας, τον Όλυμπο;

1) Ότι ο Όλυμπος κινδυνεύει. Η πλουτοκρατία μπροστά στους κινδύνους και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει το σύστημά της δεν θα διστάσει να κόψει και να ράψει νόμους και θεσμούς ακόμη περισσότερο στα μέτρα της, ώστε να λεηλατήσει φύση και ιστορία για να αυξήσει τα πλούτη της.

2) Ότι , αν την αφήσουμε, δεν θα διστάσει να ξεπουλήσει, για ένα κομμάτι ψωμί, το φυσικό και πολιτιστικό πλούτο της πατρίδας μας ( που πρέπει να είναι περιουσία του λαού) στους ξένους πλουτοκράτες, ώστε να πάρει ένα κομμάτι από την πίτα.

3) Η πλουτοκρατία είναι ικανή να πουλήσει ακόμη και τη «μάνα» της για να κερδοσκοπήσει. Αντιμετωπίζει την Ακρόπολη σαν επιχείρηση συνεχούς λειτουργίας, με σκλάβους εργαζόμενους, που θα αποφέρει κέρδη στους εκμεταλλευτές της. Δεν ενδιαφέρεται πλέον για παραγωγικές επενδύσεις άλλα για ανέξοδες και εύκολες «αρπαχτες».

4) Και οι δούλοι στις πυραμίδες της Αιγύπτου δούλευαν 24 ώρες το 24ωρο, επτά μέρες τη βδομάδα (...) (και οι πυραμίδες) έγιναν ένα προϊόν που δουλεύει ακόμα και την Πρωτοχρονιά.

 Όμως το μόνο που έμεινε ήταν τα σκορπισμένα οστά των δούλων στην έρημο, τα πλούτη των βασιλιάδων της Αιγύπτου και τα κέρδη των μεγάλων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων μαζί με τη δυστυχία του Αιγυπτιακού λαού σήμερα.

Ερώτημα : Αυτό που δεν συγκινεί και δεν θίγει τον ιδιοκτήτη των «Jumbo», θα συγκινήσει και θα θίξει τον δικό μας πατριωτισμό, δηλαδή τον πατριωτισμό των λαϊκών στρωμάτων της Πιερίας;

Γραφείο τύπου της Ν.Ε. Πιερίας του Κ.Κ.Ε