ένα ΑΤΜ δεν κλαίει ποτέ !!!

Οι άποροι και οι άστεγοι, που πολλαπλασιάζονται με ραγδαίους ρυθμούς,
 λόγω της σκληρής λιτότητας που πλήττει τους πολίτες, 
ετέθησαν στο επίκεντρο της συνάντησης του πρωθυπουργού, 
Λ. Παπαδήμου με το δήμαρχο Αθηναίων Γ. Καμίνη, στο Μέγαρο Μαξίμου.

και παρακάτω άλλη είδηση μας πληροφορεί:

Κοντά σε αστέγους τους απόρους από την ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, 
βρέθηκε το μεσημέρι της πρωτοχρονιάς ο πρωθυπουργός 
Λουκάς Παπαδήμος, ο οποίος επισκέφθηκε τοκλειστό γήπεδο του Ρουφ, 
όπου, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων αλληλεγγύης που διοργανώνει 
ο δήμος Αθηναίων, παραχωρήθηκε γεύμα. 

..........

Ο πρωθυπουργός δήλωσε «ιδιαίτερα ευτυχής» που είχε την ευκαιρία να γιορτάσει 

την πρωτοχρονιά «με τους συμπολίτες μας που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη». 

Ο Παπαδήμιος....

 Απέταξε τον λαϊκισμό της δοτής υπουργού εργασίας του δοτού πρωθυπουργού της Ιταλίας.

 Όχι, τα δάκρυα δεν ταιριάζουν σε ένα ΑΤΜ...

 Στάθηκε στο ύψος του και στις απαιτήσεις των καιρών. Να κλαίνε έχουν καθήκον οι πολιτικοί.

 Και το ΑΤΜ δεν είναι πολιτικός....

Είναι τραπεζίτης και έχει τον πρώτο λόγο για τις τύχες τούτης της χώρας. Ως εκ τούτου διαθέτει την ηρεμία ενός ΑΤΜ, εκφωνεί κλεμμένες λέξεις, εμπνέει σιγουριά για τις καταθέσεις παντός έχοντος. Και αισθάνεται ιδιαίτερα ευτυχής σαν αντικρύζει τα θύματά του. 

Μέρες τώρα απέστρεφα τα μάτια, τα αυτιά και τις σκέψεις μου από αυτές τις ειδήσεις. Με εξόργιζαν και συνάμα μου προκαλούσαν αηδοχαρά.

 Με τρόμαζε η πιθανότητα να κλάψει ένα ΑΤΜ.

 Το κλαμίνι - ο δήμαρχος - πάει κι' έρχεται, αλλά το να κλάψει ένα ΑΤΜ δεν καταπίνεται με τίποτα.

 Με βασάνιζε όμως η σκέψη τι ζητά ένα ΑΤΜ μέσα στο στρατόπεδο των αστέγων.

Ώσπου σήμερα τα χαράματα έλυσα το γρίφο.

 Στρατόπεδα αστέγων!

 Στρατόπεδα πεινασμένων, προσφύγων, αρρώστων, πτωχευμένων. Στρατόπεδα παντού. Να η νέα καμπάνια για το νέο κράτος πρόνοιας.

 Αυτό που χρόνια ονειρεύονταν οι τραπεζίτες. Θα ενισχύσει -εξήγγειλε το ΑΤΜ- το δήμαρχο στην ιεραποστολή του με 5 εκατομμύρια ΕΥΡΩ.

 Θα εγκαινιασθεί σε λίγες μέρες και ο ξενώνας αστέγων του κλαμίνη με 100 κλίνες για να στεγάσει τους 17.000 αστέγους της πόλης.

 Και κεί που καθημερινά, και πριν γίνει το ΑΤΜ πρωθυπουργός, ο δήμος μοίραζε 1.200 μερίδες φαγητού, τώρα περικόπηκαν στις 650. Έτσι για να νοιώσουν στο πετσί τους οι άστεγοι και οι πεινώντες τη συμπόνοια του ΑΤΜ.

Στρατόπεδα παντού. Για νάχουν οι προύχοντες τόπον φιλευσπλαχνίας και οι κυρίες τους την ημέρα του Πάσχα τη χάρη να τσουγκρίζουν κόκκινα αυγά με τους κολασμένους.

 Για νάχουν οι δοτές μας εξουσίες το άλλοθι της κοινωνικής τους πολιτικής. Και τον οβολό των γκαλά της φιλανθρωπίας. Το κοινωνικό κράτος εξέλιπεν, ζήτω τα στρατόπεδα της φιλανθρωπίας.

Στρατόπεδα που εποικίζονται όλο και πιο ασφυκτικά. Από ψυχές που άφησαν πίσω τους σπίτια, συγγενείς, χωριά, περιουσίες, απροστάτευτα στο έλεος των καραδοκούντων αρπαχτικών. Χρεωμένα στους τραπεζίτες δεν υπάρχει πλέον λόγος να μην κατασχεθούν.

 Οι κάτοικοί τους βρήκαν άσυλο στη ζεστή αγκαλιά του στρατοπέδου.

Ήταν μια όμορφη, πιστεύω, και ζεστή ατμόσφαιρα, πρόσθεσε το ΑΤΜ και κατέληξε λέγοντας: Πιστεύω να βρουν και μιμητές και υποστηρικτές.

 Τί να εννοεί το ΑΤΜ άραγε ;

 Ότι οι κατασκηνωτές των στρατοπέδων θα αυξάνονται και θα πληθύνονται ;

 Ότι πρέπει να ανοίξουν πολλά στρατόπεδα;

Οσονούπω, σε λίγους μήνες οι τραπεζίτες και οι φοροεισπράκτορες θα παίρνουν σπίτια, χρειώδη, περιουσίες. Η υποδομή ξεκίνησε να δημιουργείται. Το άλλοθι εξασφαλίστηκε. Και οι άστεγοι δεν θα μπορούν να περιφέρονται παρά μόνο στα γκέτο τους. Οι πεινασμένοι θα πρέπει να ελεημονούν την κυρία Λάτση και να περιμένουν καρτερικά στα λαϊκά συσίτια. 

Ναι, αυτούς που εγκλημάτισαν στη χώρα και στο λαό της θα πρέπει να τους ευγνωμονούμε κιόλας.

 Ο κ. Παπαδήμος ο αρχιτέκτονας του εκμαυλισμού, της υποδούλωσης και της χρεωκοπίας της χώρας θα αναδειχθεί σε σωτήρα του λαού της, σαν τόσους και τόσους προδότες της που τιμήθηκαν σαν εθνικοί ευεργέτες.

 Σαν τον κύριο Συγγρό κάποτε, προσεχώς τον κύριο Λάτση και τον κύριο ΑΤΜ. Τελικά για όλους τους προδότες της τούτη η πατρίδα πάντα έχει έναν καλό λόγο να πεί.

http://e-apenanti.blogspot.com/2012/01/blog-post.html