Εσύ εκεί...Εγώ εδώ...

Εσύ εκεί κι εγώ στου κόσμου τον παράλληλο
 βαρύς χειμώνας και το κλίμα ακατάλληλο
Εσύ εκεί κι εγώ στου κόσμου το υπόγειο
 να σε γυρεύω σε μια ψεύτικη υδρόγειο

Εσύ εκεί κι ο έρωτάς σου διαταγή και τελεσίγραφο
 Κι εγώ εδώ, όλη τη νύχτα αγκαλιά μ’ ένα αντίγραφο

Εσύ εκεί… εσύ εκεί…

Εσύ εκεί κι εγώ στου κόσμου τα μεγάφωνα
 να τραγουδάω της αγάπης τα παράπονα
Εσύ εκεί κι εγώ σκυμμένος στην κασέτα σου
 να με ματώνει η φωνή σου και το ψέμα σου

Εσύ εκεί… εσύ εκεί…

Εσύ εκεί κι ο έρωτάς σου διαταγή και τελεσίγραφο
 Κι εγώ εδώ, όλη τη νύχτα αγκαλιά μ’ ένα αντίγραφο

Εσύ εκεί… εσύ εκεί…

Εγώ εδώ κι εσύ εκεί, στο πουθενά πιο πέρα
 κι ανάμεσά μας ο καιρός, που σήκωσε αέρα.
Έγινε φάλτσο το φιλί, μετέωρο στο στόμα
 κι εγώ βαρώ τα όργανα με το ρυθμό μου ακόμα.

Δεν ήξερα να φυλαχτώ από "φτιαχτούς" ιππότες
 μα έμαθα να σ' αγαπώ και κλείδωσα τις πόρτες.
Δεν ήξερα στον έρωτα ασπίδα να κρατάω
 μα έμαθα ν' ακολουθώ το βήμα που αγαπάω.

Εγώ εδώ κι εσύ εκεί ν' αλλάζεις να σκορπιέσαι
 σαν μαύρη τρύπα το γιατί με παίρνει σαν θυμιέσαι.
Δεν το μπορώ να υποταχτώ στης μοίρας τα παιχνίδια
 τρέχει η ζωή κι ακολουθώ, μα μένω εδώ στα ίδια.

Κουράστηκα να σε ζητώ στα πρόσωπα των άλλων
 πέρασε φως στη μηχανή και κάηκε το πλάνο.
Εγώ εδώ που μ' άφησες, μα εσύ αλλού κοιτάζεις
 σαν ένα τρένο βιαστικό, με ξέχασες κι αλλάζεις!!!!!

Πόσες αλήθειες χώρεσαν σε τόσους λίγους στίχους
 σώπασα απλά και άκουγα. . το δάκρυ σου στους τοίχους!
Κι έσταζε σα ροδοσταμα 'ρωμάτιζε το γύρω
 έδινε λόγο για να ζω σε έναν κόσμο στείρο...

Εγω εδω εσυ εκει...μα κατι στον αερα μας ενωνει...

Δεν ήξερα στον έρωτα ασπίδα να κρατάω
 μα έμαθα ν' ακολουθώ το βήμα που αγαπάω.

 Μάνος Ξυδούς

Απουσία ψάλτου...βηξ