Δολοφόνοι!

Αυτό που είδα σήμερα ήταν ό,τι ακριβώς ευχόμουν να μη δώ.
Ηταν αηδιαστικό, εμετικό και ό,τι κι αν πει κανείς δεν μπορεί να σταθεί μπροστά στην εικόνα.

Ημουν στην αρχή της Συντάγματος απέναντι από το Public όταν ακούστηκε η πρώτη κροτίδα σαν βόμβα που ηταν φανερό ότι δεν ήταν κρότου λάμψης. 

Και γυρνώντας προς τα κει ειδα δολοφόνους, να πετούν επί πολλή ώρα πέτρες στο μπλοκ του ΠΑΜΕ έξω από τη "Μεγάλη Βρεττανία".

 Οι πέτρες έγιναν πανίσχυρες κροτίδες, καπνογόνα και στη συνέχεια πυροτεχνήματα(σαν αυτά που έχουν στα γήπεδα που ριχνόντουσαν αναμμενα μεσα στο μπλοκ του ΠΑΜΕ που είχε τραβηχτεί πίσω από την περιφρούρηση που ήταν αντιμέτωπη με τους δολοφόνους.

 Τέλος τα πυροτεχνήματα έγιναν Μολότωφ(!!!) που έφευγαν προς τον κόσμο με τ'ι άλλη πρόθεση από το να κάψουν απεργούς εργαζόμενους που κατέβηκαν στο δρόμο χωρίς εξοπλισμό ΜΑΤατζή για να παλέψουν για τη ζωή τους ρισκάροντας πολλά.

Ειδα στη συνεχεια να γίνεται ντου από την περιφρούρηση του ΠΑΜΕ που προσπαθούσε να αμυνθεί στην αγρια επίθεση.

Κι εκεί απομακρύνθηκα γιατί δεν γινόταν να μείνω άλλο εκεί, αφού ήξερα τι θα ακολουθούσε.
Σε λίγο είχε μπεί στο παιχνίδι η αστυνομία και τα ΜΑΤ με δακρυγόνα, κρότου λάμψης και τα σχετικά. Η επιχείρηση εκκένωση της πλατείας είχε αρχίσει.

Ειναι καθαρό ότι αν δεν είχε συμβεί όλο αυτό, ακόμα κι αυτή τη στιγμή στις 8μμ θα υπήρχαν εκατοντάδες χιλιάδες στο Συνταγμα, αφου η διαδήλωση μετά το μεσημέρι και παρά την επίθεση της αστυνομίας, ξαναδυνάμωσε από όσους είτε έφευγαν και ξαναγύριζαν, είτε ερχόντουσαν στην πλατεία μετά τη δουλειά(όσοι δεν είχαν απεργήσει).

Δεν ανήκω στο ΠΑΜΕ ή σε κανέναν άλλο χώρο και ήμουν στην κάτω μεριά της πλατείας που ηταν γεμάτη επί ώρες μπροστά από τη Βουλή.

 Κι εκεί είδα ανθρώπους με το χερι στο στόμα να παρακολουθούν με ένα φοβερό σφίξιμο στο στομάχι απο όσα εγιναν.
Δεν ξερω ακόμα τι σχεση είχε ο δύστυχος... πατέρας 2 παιδιών συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ με τα επεισόδια ειναι όμως τραγικό από όλες τις πλευρές. Ενας εργαζόμενος άνθρωπος, συναγωνιστής μας σε αυτή τη δυσκολη μάχη χάθηκε.
Η πολιτική ευθύνη βαραίνει τους ώμους αυτής της τρεκλίζουσας κυβέρνησης που σέρνει το λαό με κάθε τρόπο στην εξαθλίωση, και που στις καθημερινές διαδηλώσεις μας κτυπά και μας ψεκάζει σαν κατσαρίδες ποιος ξερει με τι είδους χημικά. Ομως  υπάρχουν και μεσα μας φοβερά προβλήματα που πρέπει να λυθούν.
Αυτοί που χτυπούσαν εργαζόμενους άοπλους χωρίς εξάρτηση απεργούς μιας μεγάλης συδικαλιστικής παράταξης με σκοπό να τραυματίσουν ή και να σκοτώσουν, δεν είναι δυνατόν να ηταν ούτε εργαζόμενοι ούτε διαδηλωτές.
Ειχαν έρθει να κάνουν άλλη δουλειά εκεί.
Ξέρω οτι πολλοί θα κανουν άλλες μεταφορές και μεταφράσεις των γεγονότων.
Ομως ξερω επίσης οτι ίσως το κάνουν κινούμενοι από αντιπάθεια ή και μίσος -έστω και πολιτικό- προς το ΠΑΜΕ.
Ας προσπαθησουν πριν βγάλουν την εκτίμησή τους, να βγάλουν έξω αυτόν τον παράγοντα αν θελουν να είναι αντικειμενικοί. Αυτό που έγινε σήμερα ήταν τρομερό και δεν πρέπει να περάσει έτσι.
Ειδα και ακουσα πολλά ακόμη.

Τι κρίμα για μια τόσο τεράστια λαική διαμαρτυρία.

Γ.Σαρρης