Γιατί θα χρεοκοπήσουμε... σε απλά ελληνικά!

Οταν ο ανίκητος ηλίθιος δίνει τη σκυτάλη στον «Καραμήτρο» δεν υπάρχει ελπίδα καμιά.

Κάντε ένα ταξίδι δια μέσου της Αθηνών – Πατρών και θα καταλάβετε…


Η εξήγηση είναι απλή….






1^ον γιατί δεν ξέρουμε να οδηγούμε


2^ον γιατί δεν έχουμε δρόμους


Και η ζωή έχει δείξει ότι εάν δεν ξέρεις να οδηγείς (κυριολεκτικά και μεταφορικά) δεν υπάρχει περίπτωση να σωθείς.


Και επίσης εάν δεν μπορείς να φτιάξεις ένα δρόμο της προκοπής πώς θέλεις «Καραμήτρο» να φτιάξεις οδικό χάρτη για την έξοδο από την κρίση?
Και για να εξηγούμαι....

Το κομμάτι της Αθηνών – Κορίνθου είναι κατασκευασμένο με προδιαγραφές σύγχρονου αυτοκινητόδρομου – λέμε τώρα- και γι αυτό κοστίζει πανάκριβα 3,10 ευρώ ανά σταθμό διοδίου.


Ο σύγχρονος αυτοκινητόδρομος έχει αρχίσει και πετάει νερά και έχει επίσης και μπόλικα μπαλώματα. Αυτό δεν είναι τίποτα, όμως, μπροστά στην ανίκητη βλακεία του χρήστη.


Ο δρόμος διαθέτει τρεις λωρίδες και μια τέταρτη τη λεγόμενη έκτακτης ανάγκης. Το όριο ταχύτητας είναι 120 χιλιόμετρα.


 Ο ανίκητος ηλίθιος – και είναι η πλειοψηφία- ακυρώνει τον αυτοκινητόδρομο οδηγώντας στη μεσαία λωρίδα με 90 χιλιόμετρα!

Ο ανίκητος ηλίθιος όταν πλησιάζεις δεν κάνει δεξιά αλλά φρενάρει και όταν του ανάβεις τα φώτα συνεχίζει να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου.


 Ο ανίκητος ηλίθιος, τελικά, σε υποχρεώνει, να χρησιμοποιήσεις τη δεξιά λωρίδα για να μην σπας τα νεύρα κάθε 10 δευτερόλεπτα εκείνου που κινείται στην αριστερή γιατί έχει πατήσει λίγο γκάζι παραπάνω.


Το επόμενο κομμάτι, αυτό της Κορίνθου – Πατρών, είναι εικονική πραγματικότητα.
 Γέφυρες χάσκουν μισοτελειωμένες, οι μπουλντόζες και οι εκσκαφείς είναι εξαφανισμένοι.
 Το αντίτιμο παραμένει στα 3,10 ευρώ παρά το γεγονός ότι οι παλιές δυο λωρίδες κυκλοφορίας έχουν γίνει μια με τη χρήση κώνων.
  Οι εργολάβοι τα έχουν μαζέψει εδώ και μήνες και έχουν εξαφανιστεί με ελαφρά πηδηματάκια περιμένοντας να πέσει πρώτα ζεστό χρήμα για να βάλουν μπρος.
 Ο προγραμματισμός του έργου έχει πέσει έξω μερικά χρονάκια και δεν αποκλείεται να μείνει έτσι και για τις επόμενες δεκαετίες.
Και όταν ο ανίκητος ηλίθιος δίνει τη σκυτάλη στον «Καραμήτρο» δεν υπάρχει ελπίδα καμιά.


Της Gold Finger