Τι κοινό έχουν η κόρη ενός εύπορου Λονδρέζου, ένας νεαρός μουσικός, ένας σεφ, μια απόφοιτος πανεπιστημίου κι ένας φοιτητής Νομικής;

Είναι μερικοί από τους συλληφθέντες ταραχοποιούς των τελευταίων ημερών που ο βρετανικός Τύπος βάφτισε «οι διαδηλωτές της μεσαίας τάξης», επειδή δεν έχουν καμία σχέση με το προφίλ του μέσου ταραξία που φαντάζονταν όλοι  δηλαδή μαύρος, φτωχός και άνεργος.


Στην υπανάπτυκτη Βρετανία συμβαίνουν αυτά. Εδώ η αστυνομία για να μη λερώσουν το ποινικό τους μητρώο οι εκπρόσωποι της μεσαίας τάξεως, οι στυλοβάτες του έθνους και του κοινωνικού ιστού, βομβαρδίζει με χημικά την πλατεία και τους διαλύει γρήγορα-γρήγορα…

Καθησυχαστικός ως προς το ενδεχόμενο απόλυσης των υπαλλήλων ΔΕΚΟ είναι σε συνέντευξή του στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία ο υφυπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Ντίνος Ρόβλιας. «Κανένας αναγκαίος και χρήσιμος εργαζόμενος του ευρύτερου δημόσιου τομέα δεν πρέπει να έχει την ανησυχία ότι θα απολυθεί» αναφέρει χαρακτηριστικά.
 Υποκλινόμαστε στην ορολογία: Αναγκαίος εργαζόμενος… Μόνο μη μαζευτούν πολλοί ανα- γκέη και γίνουν τίποτα … φουστιές.
Ως προς την αναδιάρθρωση του δημοσίου που θα οδηγήσει υπαλλήλους σε εργασιακή εφεδρεία ο υπουργός αναφέρει πως «το τυχόν πλεονάζον προσωπικό θα προσδιοριστεί , έπειτα από μελέτη και νέο οργανόγραμμα ανά φορέα. Το πλεονάζον προσωπικό θα μπει σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας. Η εργασιακή εφεδρεία δεν έχει ημερομηνία λήξης, ως προς τα προνόμια που παρέχει η κατάταξη προς πίνακες, δηλαδή ακόμη και μετά την παρέλευση του προς χρόνου οι πίνακες θα είναι σε ισχύ».

Μένουμε όλοι ικανοποιημένοι από το γεγονός ότι θα προηγηθεί μελέτη. Φτάνει να μην είναι …πρωινή. Η εργασιακή εφεδρεία είναι ένα προνομιακό καθεστώς για τους εργαζόμενους δηλαδή. Και επιπλέον δεν έχει και ημερομηνία λήξης. Οι άνθρωποι που θα τεθούν σε εφεδρεία πετάνε από τη χαρά τους και κλείνουν ήδη διακοπές στην Ίμπιζα τον Σεπτέμβρη.
Η επίσημη αναλογία προσλήψεων-αποχωρήσεων θα είναι ι προς 69 το 2012, 1 προς 1453 το 2013, 1 προς 2014 το 2014, 1 προς 4711 το 2015.

Πλήρης παρακμή, όπως γράφουμε και προηγουμένως

Στα χαρτιά αυτά. Στην πραγματική ζωή, αν τα παιδιά είναι «καλά» και με «μπλοκάκι» τα παίρνουμε και μετακλητούς (χωρίς κουτσουρεμένους μισθούς) τους κάνουμε. Χρόνιο το «έγκλημα» στον στενό, τον ευρύτερο και τον ευρύτατο δημόσιο τομέα.

Και δεν είναι και τέλειο όπως του τσαντάκια, ο οποίος  άρπαξε την τσάντα μιας γυναίκας στη μικρή πόλη Σεβερίνα της Βραζιλίας και κατάφερε να ξεφύγει αφήνοντας όμως πίσω του ένα αδιάσειστο στοιχείο: τη… μασέλα του. Η είδηση διαδόθηκε γρήγορα στη μικρή κοινότητα και ο κλέφτης θα κοιμόταν ήσυχος αν ένας κάτοικος δεν έβρισκε τη μασέλα του δράστη. Οι αστυνομικοί κατάφεραν έτσι πολύ γρήγορα να εντοπίσουν τον… απρόσεχτο Μίλτον Σεζάρ ντε Ζεζούς, 34 ετών, που πάνω στη βιασύνη του ξέχασε τα δόντια του στον τόπο του εγκλήματος.

Επειδή λοιπόν τα «δόντια» υπάρχουν και ο καθένας έχει τα δικά του, θα χρησιμοποιηθούν και στην περίπτωση της επιλογής των «αναγκαίων και χρήσιμων» εργαζόμενων. Έτσι τουλάχιστον μουρμουρίζουν οι πράσινοι παροικούντες τη Ιερουσαλήμ.

Η δική μας άποψη μας ασφαλώς είναι ότι η αξιοκρατία θα θριαμβεύσει για μία ακόμη φορά. Άλλωστε το λύσαμε το ζήτημα της ενοχλητικής μεσαίας τάξης: τη θέτουμε σε «εφεδρεία»: εργασιακή, φορολογική, ψυχολογική. Πρόκειται σαφώς για το πιο επαπειλούμενο είδος της ελληνικής πανίδας μετά την καρέτα-καρέτα…

Μ.Ο.