Εκκλησία κατά μεταμοσχεύσεων ζωτικών οργάνων

(Εκτός και εάν ο αποδέκτης είναι επίσκοπος)

Από το «χορό του θανάτου», στο ομώνυμης θεματολογίας μουσείο του αυστριακού χωριού Metnitz. O Χάρος οδηγεί τον (μιτροφόρο) πάπα στην Κόλαση, έργο εμπνευσμένο από τη ʽΘεία Κωμωδίαʼ του Δάντη.

Η Εκκλησία της Ελλάδος είναι υποχρεωμένη να είναι κατά των μεταμοσχεύσεων ζωτικών οργάνων του σώματος από θέση αμετακίνητης Αρχής. Για τον απλούστατο λόγω πως η λήψη ζωτικού μοσχεύματος από το δότη θεωρείται ευθανασία, αφού η πράξη γίνεται εν όσω ο ετοιμοθάνατος ζει και απλά έχει επέλθει ο εγκεφαλικός θάνατος.

 Η Εκκλησία δεν τολμά να το πει αυτό ευθέως και αφήνει να υφέρπει η εντύπωση πως δέχεται τις μεταμοσχεύσεις. Ο Αγιορείτης καλόγερος και μέντιουμ Παϊσιος ο Τουρκοφάγος ήταν στο θέμα αυτό σαφής:

Ο σεβαστός αγιορείτης Ιερομόναχος και πνευματικός Γρηγόριος, εκ του στενοτάτου περιβάλλοντός του, ερώτη­σε τον πατέρα Παΐσιον για το θέμα των μεταμοσχεύσεων και τα συναφή με αυτό αναφυόμενα προβλήματα.

 Ο Γέροντας απαντώντας επέτρεψε μεν την μεταμόσχευσιν ενός εκ των διπλών οργάνων, αλλ’ απέκλεισε κατηγορηματικώς την αφαίρεσιν και μεταμόσχευσιν οργάνων αναγκαίων δια την επιβίωσιν, σε οποιαδήποτε περίπτωσιν, αφού δι’ αυτής προξενείται η θανάτωσις του δότου. Χρησιμοποίησε μάλιστα δια κατοχύρωσιν της θέσεώς του τα ακόλουθα δύο επιχειρήματα:

Πρώτον, ότι αποτελεί ανεπίτρεπτον παρέμβασιν αντιστρατευομένην το δημιουργικόν έργον του Θεού, από την μια θανατώνοντας τον δότη, και από την άλλην δημιουρ­γώντας μας την έπαρσιν για την «ζωοποίησιν» του λήπτου. Και δεύτερον, ότι θα γίνει αιτία εφευρέσεως τρόπων να σκοτώνουν τους ασθενείς, για να τους πάρουν τα όργανά τους».

Ασφαλώς το δεύτερο επιχείρημα δεν είναι αντίρρηση επί της Αρχής αλλά επί της διαδικασίας. Το πρώτο όμως έχει σοβαρή θεολογική βάση και ο αγράμματος καλόγερος πράγματι διατυπώνει τη μόνη θέση που μπορεί να γίνει αποδεκτή από την Εκκλησία.

Με σαφήνεια και με θεολογικά επιχειρήματα έχουν θεμελιώσει τις αντιρρήσεις τους και ο αρχιμανδρίτης κ.Λουκάς Τσιούτσικας – πρωτοπρεβύτερος κ.Στέφανος Στεφόπουλος και ο Αγιορείτης καλόγερος κ.Δαμασκηνός βασίζοντάς τες στην ασάφεια της έννοιας του «εγκεφαλικού θανάτου», προϋπόθεσης της αποκοπής μοσχεύματος, και στην μη ταύτισή της με το βιολογικό θάνατο.

Ασφαλώς οι θέσεις της Εκκλησίας που λατρεύει φονιάδες Αγίους, της Εκκλησίας που ευλόγησε άδικους πολέμους, που ποτέ της δε σεβάστηκε την ανθρώπινη ζωή (ψευτοηθικολογεί μόνο για τις εκτρώσεις και για την ευθανασία), είναι πολύ ρευστές και προσαρμόζονται αυτόματα όταν π.χ. η Σύνοδος επιτρέπει εκτρώσεις Ελληνοκυπρίων γυναικών που βιάστηκαν (μόνο από Τούρκους στρατιώτες) ή ηρωοποιεί «για εθνικούς λόγους» ομαδικές αυτοκτονίες (Σούλι, Αρκάδι κλπ), γράφοντας τότε τα δόγματά της στα παλιά της τα παπούτσια.

Ο αρχιεπίσκοπος Χρήστος Παρασκευαϊδης, που δεν φανταζόταν πως θα χρειαστεί και οίδιος μεταμόσχευση ζωτικού οργάνου, είχε διατυπώσει κι αυτός παρόμοιες αντιρρήσεις στις 8/3/2001 τις οποίες η Εκκλησία φρόντισε όταν έτρεξε πανικόβλητος στις ΗΠΑ να εξαφανίσει

Κανείς εκκλησιαστικός δεν στηλίτευσε την ασυνέπεια του Αρχιφαρισαίου, ούτε ο κ.Νίκος Χατζηνικολάου δεσπότης Αλέξη Τσίπρα και Κερατέας, αρμόδιος της Εκκλησίας για τέτοια θέματα («Βιοηθική είναι ο επιστημοφανής τίτλος), ίσως γιατί ήταν απασχολημένος με το κουκούλωμα της υπόθεσης του αρχιμανδρίτη Γιοσάκη, αρμοδιότητα που σήμερα έχει αναλάβει ο ίδιος ο κ.Ιερώνυμος.

Ο Ναζιστής αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος που προωθούσε τις ιδέες της λοβοτομής των αντιρρησιών συνείδησης και της εθνικής ανάγκης για δολοφονίες αθώων Αλβανών όταν ήλθε ή ώρα του να πάει στην Κόλαση, αφού πρώτα κλαψούρισε στην τηλεόραση («Γιατί σε μένα θεέ μου»/και όχι σε κάποιο πνευματικό παιδί μου από το ποίμνιο), αφού έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια το κερδοφόρο τοτέμ της Τήνου και το αηδιαστικό θαυματουργό κουφάρι του αρχαιοκάπηλου και ιερόσυλου πορνοκαλόγερου Βησσαρίωνα της μητρόπολης Λαμίας, αφού μας φορτώθηκε οικονομικά στο σβέρκο τρέχοντας πανικόβλητος με το καραμανλικό αεροπλάνο (και με το καραμανλικό φυλαχτό!) στις αιρετικές ΗΠΑ, με τη συντροφιά του Θεόκλητου τ.Βρεσθένης, άρπαξε παρά πάσαν ιατρική δεοντολογία μόσχευμα που δεν δικαιούταν, παίρνοντας με τον τσαμπουκά της Εξουσίας τη σειρά από ασθενή που περίμενε και το εδικαιούτο ως θεραπεύσιμος (ο Χουντοδουλος δεν το εδικαιούτο και λόγω διπλού καρκίνου και λόγω ηλικίας και λόγω σακχάρου και λόγω χρονικής προτεραιότητας), αλλά όπως αναμενόταν δεν γινόταν τίποτα και το μόσχευμα επέστρεψε στο ριγμένο δικαιούχο του (Εβραίο!), ο οποίος και σώθηκε.

Την άτιμη και θρασύδειλη πράξη του Χριστόδουλου περιέγραψε σαφέστατα ο δρ.Γ. Νακρατζάς σε ώτα μη ακουόντων.

Θέλω εδώ να επισημάνω μια αθλιότητα που διέπραξε ο κ. Αλαβάνος, τότε πρόεδρος ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έσπευσε με θρήνους στην κηδεία του Αρχιεπισκόπου, πλάϊ στην κα Παπαρήγα, τον οποίο λίγους μήνες πριν η «Αυγή» είχε καταγγείλει για ασελγείς πράξεις σε ίδρυμα αρρένων (ο Χουντόδουλος δεν τόλμησε να απαντήσει) και χαρακτήρισε τη στάση του Χριστόδουλου γενναία, χωρίς ούτε ένας από το κόμμα του να αντιδράσει ενώ αργότερα ο κ.Θανάσης Λεβέντης (ΣΥΝ-Δημ.Αρ.) εκφώνησε γελοίο εγκώμιο του Χουντόδουλου στη Βουλή.

Επανέρχομαι στο θέμα μου για να επισημάνω πως και σήμερα η Εκκλησία της Ορθόδοξης Ιεράς Εξέτασης που έκαιγε ζωντανούς ανθρώπους στο Βυζάντιο και στη Ρωσία, έρχεται να διατυπώσει τις αντιρρήσεις της στο σχέδιο νόμου για τις μεταμοσχεύσεις, χωρίς να διαθέτει ίχνος ηθικής, ιστορικής, νομικής, επιστημονικής ή έστω πολιτικής νομιμοποίησης χωρίς κανείς πολιτικός στην αμετανόητα διεφθαρμένη μέχρι τέλους χώρα μας, να της θυμίζει έστω τη συμπεριφορά του Χριστόδουλου.

Νομίζω πως τα κωλύματα που βάζει η Εκκλησία στους γελοίους πολιτικάντηδες που τη ρωτούν, θα λύνονταν αυτόματα αν το νομοσχέδιο προέβλεπε πως οι επίσκοποι της Ανατολικής Εκκλησίας και όσοι δεν έχουν κάνει δήλωση δότη, δεν δικαιούνται μόσχευμα ζωτικού οργάνου, εκτός κι αν είναι ανήλικοι, οπότε οι ίδιοι (και οι γονείς τους) αυτόματα μετά τη λήψη, γίνονται και δότες για το μέλλον.

…

ΥΓ1

Απολαύστε: Ορθόδοξη Θεία κωμωδία. Μεταμόσχευση ποδιού από τους άγιους Ανάργυρους.

ΥΓ2

Ο μοναδικός Έλληνας (Ελληνοαμερικανός για την ακρίβεια) ιερέας που χάρισε όργανό του (στην αιρετική Δύση, η γενναιοδωρία αυτή μεταξύ μη συγγενών έχει συμβεί αρκετές φορές) σε ενορίτη του, (όλοι τους όμως προσφωνούνται πατέρες), ο αρχιμανδρίτης Ιωάννης Χαιρόπουλος στις ΗΠΑ, εγκατέλειψε αυτόβουλα την ιερωσύνη. Διαβάστε:

«…ο Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Χαιρόπουλος….εγκαταλείπει την ιεροσύνη, ζητά να καθαιρεθεί και να επιστρέψει στις τάξεις των λαϊκών. .. αφού πριν από πέντε χρόνια δώρισε το ένα του νεφρό και σώθηκε ένα δεκαεξάχρονο Ελληνοαμερικανόπουλο…….στην ερώτηση (σημ.Λασκ. για τα αίτια της παραίτησης) αν συντρέχουν αιτίες ηθικής φύσεως και συγκεκριμένα ομοφυλοφιλίας, παιδεραστίας ή κάτι άλλο, είπε «απολύτως όχι».Επίσης, όταν ρωτήθηκε αν σκέπτεται να νυμφευθεί, απάντησε ότι «σ’ αυτή τη φάση αυτό που σκέπτομαι μόνο είναι η απόφαση εγκατάλειψης της ιεροσύνης και τίποτε άλλο» και συμπλήρωσε «αλλά δεν αποκλείω τίποτε». Η καινούργια ιδιότητα του π. Χαιρόπουλου είναι εκπρόσωπος και επικεφαλής του τμήματος οικονομικής ανάπτυξης του Οργανισμού «Children’s Tumor Foundation»…. «ασχολείται με την ασθένεια που λέγεται neurofibromatosis, …ο πρόεδρος του Ελληνικού Κολεγίου και της Θεολογικής Σχολής π. Νικόλαος Τριανταφύλλου όταν πληροφορήθηκε ότι ο Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Χαιρόπουλος προτίθετο να εγκαταλείψει την ιεροσύνη τον κάλεσε και του είπε να αναλάβει Διευθυντής της φοιτητικής ζωής της Σχολής, πλην όμως ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος δεν επέτρεψε το διορισμό του….».

Σημ.Λασκ.: Ενώ αν είχε διαπράξει παιδεραστία όπως οι φίλοι του κ.Δημήτριου κληρικοί που τους προστατεύει προκλητικά, φοβάμαι πως ο διορισμός θα ήταν άμεσος.

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος