Τρέχω, για να μην απατήσω τη γυναίκα μου

Της Εύης Σαλτού

Στέκεται στη μέση ενός χωματόδρομου, φορώντας μόνο τα αθλητικά του παπούτσια και ένα σορτς: αυτή είναι η φωτογραφία που κοσμεί το εξώφυλλο του νέου βιβλίου του ελληνοαμερικανού υπερμαραθωνοδρόμου Ντιν Καρνάζη με τίτλο «Run».


 Η νέα του συγγραφική προσπάθεια, μάλιστα, αναμένεται να έχει την ίδια τύχη με το πρώτο του βιβλίο «Υπερμαραθωνοδρόμος» που κυκλοφόρησε το 2005 και μεταφράστηκε σε 11 γλώσσες

Το εντατικό τρέξιμο μπήκε στη ζωή του, όπως χαρακτηριστικά λέει, μετά την κρίση της μέσης ηλικίας. Γιόρταζε μαζί με φίλους τα 30ά γενέθλιά του, πίνοντας σε ένα μπαρ τεκίλα και σκεφτόμενος την πιθανότητα να κάνει one – night stand με μία γυναίκα που μόλις είχε γνωρίσει. «Και τότε ήταν που... οραματίστηκα τον εαυτό μου σε μερικά χρόνια: μεσήλικος και χοντρός, ο οποίος θα είναι δυστυχισμένος και θα απατά τη γυναίκα του. Δεν ήθελα κάτι τέτοιο», δήλωσε στην πρόσφατη συνέντευξή του στους «Times».

 Η επόμενη κίνησή του ήταν να αφήσει το ποτό του, να βγει από το μπαρ και να βάλει στοίχημα με τον εαυτό του για το αν θα μπορούσε να τρέξει 30 μίλια. Αρκετές ώρες αργότερα, μένοντας μόνο με το εσώρουχό του και το T-shirt ολοκλήρωσε τη διαδρομή και κάλεσε τη σύζυγό του να τον παραλάβει με το αυτοκίνητο.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ. Ετσι ξεκίνησαν όλα. Αφησε τη δουλειά του, ως στέλεχος μάρκετινγκ σε φαρμακευτική εταιρεία, εμπειρία που τον βοήθησε στην καριέρα του ως δρομέα, μιας και ξέρει πώς θα πρέπει να διαφημίσει τις αθλητικές του προσπάθειες. «Πήγα σχολείο, ολοκλήρωσα τις πανεπιστημιακές μου σπουδές, έπιασα μια καλή δουλειά. Όλα μου ήρθαν πολύ εύκολα. Λαχταρούσα όμως λίγη δράση. Γι’ αυτό μία μέρα πήγα στη σύζυγό μου και της είπα πως παραιτούμαι από τη δουλειά με ό, τι αυτό συνεπάγεται», έχει πει.

Το βιογραφικό του είναι πλούσιο σε… χιλιόμετρα: έχει τρέξει ασταμάτητα 560 χιλιόμετρα μέσα σε μόλις 80 ώρες και 44 λεπτά. Παράλληλα, έχει κάνει και τα τρία 50άρια: 50 δηλαδή μαραθώνιους σε 50 Πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής σε χρονικό διάστημα 50 ημερών! Οι μεγάλες αποστάσεις δεν τον τρομάζουν, όπως δεν τον φοβίζουν και οι ακραίες καιρικές συνθήκες.

 Διαφορετικά δε θα μπορούσε να τρέξει τον μαραθώνιο του νότιου πόλου, με τον υδράργυρο να δείχνει 8 βαθμούς κάτω από το μηδέν ή εκείνον στην Κοιλάδα του Θανάτου στην Καλιφόρνια, όπου αντίθετα η θερμοκρασία είχε χτυπήσει κόκκινο, με 45 βαθμούς Κελσίου. Αλλωστε, έχει μία σχέση με τον πόνο που ακούγεται στους περισσότερους περίεργη. «Μας λένε πως ο σωματικός πόνος είναι κάτι κακό. Δεν είμαι τόσο σίγουρος. Πολλοί δρομείς συνειδητοποιούν πως είναι περισσότερο ζωντανοί από ποτέ, μόνο όταν πονάνε».

ΥΓΙΗ ΠΑΙΔΙΑ. Πριν από περίπου δύο μήνες, το όνομά του φιγουράριζε και πάλι σε περιοδικά, εφημερίδες και τηλεοπτικές εκπομπές. Δεν είναι και λίγο να τρέχει κανείς 3.000 μίλια μέσα σε 75 μέρες! Διέσχισε 16 πολιτείες ενώ η μέση απόσταση που κάλυπτε καθημερινά ήταν 60 με 80 χιλιόμετρα, δηλαδή 8 με 15 ώρες.«Υπήρξε μέρα που έτρεξα απόσταση 115 χιλιομέτρων. Μπορείτε εύκολα να καταλάβετε γιατί χρειάστηκε να αλλάξω 50 ζευγάρια παπούτσια και να καταναλώσω συνολικά 1.800 λίτρα υγρών», είχε δηλώσει στα «ΝΕΑ», λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωση του εγχειρήματός του, που στόχο είχε να συγκεντρώσει χρήματα (178.000 δολάρια) για τη μη κερδοσκοπική οργάνωση Action for Healthy Kids, όραμα της οποίας είναι να απαρνηθούν οι νέοι άνθρωποι και τα παιδιά την καθιστική ζωή και την παχυσαρκία.

Η αναγνώριση των προσπαθειών του ξεκίνησε το 2006, όταν ο Ελληνοαμερικανός προτάθηκε από το περιοδικό «Men’ s Fitness» ως ο πιο γυμνασμένος άνθρωπος στον κόσμο. Εναν χρόνο αργότερα, μπήκε στη λίστα του περιοδικού «TIME» με τους 100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο.

Μία από τις μεγαλύτερες στιγμές στην πορεία του ως δρομέα ήταν όταν η Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ, Μισέλ Ομπάμα, τον κάλεσε στο Λευκό Οίκο, γνωρίζοντας για την τελευταία του προσπάθεια και τον ιερό σκοπό της. Οπως είχε δηλώσει ο Καρνάζης, του εκμυστηρεύθηκε πως τόσο η ίδια όσο και η υπόλοιπη οικογένεια τον παρακολουθούσαν από την τηλεόραση να διασχίζει την Αμερική.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ. Για να φέρει εις πέρας τα υπερκατορθώματά του, όμως, ο Καρνάζης χρειάζεται… καύσιμα. Εχει δηλώσει επανειλημμένα πως οι θερμίδες που πρέπει να καταναλώνει για να μπορεί να τα βγάζει πέρα με τα χιλιόμετρα είναι εξαιρετικά πολλές. Μπορεί πάντως να είναι πρότυπο της σωστής και ισορροπημένης διατροφής, ωστόσο συνηθίζει όταν τρέχει μεγάλες αποστάσεις να καταναλώνει γρήγορο φαγητό, όπως πίτσα, την οποία παραγγέλνει από τα εστιατόρια από τα οποία περνά τρέχοντας. Πάντως, αυτήν την περίοδο η διατροφή του περιορίζεται, κυρίως, σε γιαούρτι και φρούτα για πρωινό και σολομό και λαχανικά για το κυρίως πιάτο.

Επόμενος στόχος; Το 2012 ο Ντιν Καρνάζης ελπίζει να ξεκινήσει μία νέα υπερμαραθώνια προσπάθεια: Να τρέξει ένα μαραθώνιο σε κάθε χώρα μέσα σε διάστημα ενός έτους, με τους ντόπιους να τρέχουν μαζί του. «Τόσο πολλά πράγματα μας χωρίζουν: φυλές, θρησκεία. Το τρέξιμο, όμως, ένα πράγμα κοινό για όλους. Ακόμη κι αν δε μιλάμε την ίδια γλώσσα», τόνισε σε πρόσφατη συνέντευξή του. Ωστόσο, μεγάλο του όνειρο παραμένει η κλασική διαδρομή του Φειδιππίδη: Αθήνα – Σπάρτη – Αθήνα – Μαραθώνα.

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Η σύζυγός του Κωνσταντίνου – όπως βαφτίστηκε – Καρνάζη, Τζούλι, είναι ο άνθρωπος που τον στηρίζει. Οπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στα «ΝΕΑ», είναι ο πρώτος από την οικογένειά του που δεν παντρεύεται γυναίκα ελληνικής καταγωγής. «Παρ’ όλ’ αυτά, η Τζούλι βαφτίστηκε χριστιανή ορθόδοξη», είχε τονίσει. Για τον 48χρονο Ελληνοαμερικανό και πατέρα της 16χρονης Αλεξάνδρας και του 13χρονου Νικόλα, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον. Αν και η σύζυγός του δεν είναι δρομέας φαίνεται να συμμερίζεται το πάθος του Ντιν για το τρέξιμο. Μάλιστα, σε ένα κεφάλαιο στο νέο βιβλίο του Καρνάζη η ίδια εκμυστηρεύεται πως η μεγαλύτερη ταλαιπωρία είναι οι λίγες ώρες ύπνου που την αφήνει ο σύζυγός της να απολαύσει.

Παρόλο που αισθάνεται περήφανος για την ελληνική του καταγωγή – ο πατέρας του είναι από ένα χωριό κοντά στην Τρίπολη ενώ η καταγωγή της μητέρας του είναι από την Ικαρία – ντρέπεται για το γεγονός ότι τα ελληνικά του είναι πολύ φτωχά. «Θα ήθελα να περάσω ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Ελλάδα για να μπορέσω να τα βελτιώσω.

 Οι γονείς μου, πάντως, μού έλεγαν φοβερές ιστορίες για την Ελλάδα. Εκείνη, όμως, που εξιστορούσε τις καλύτερες, οι οποίες είχαν μέσα και μεγάλη δόση φαντασίας, ήταν η γιαγιά μου. Ακόμη θυμάμαι που μου είπε πως ενώ κολυμπούσε σε κάποια παραλία της Ικαρίας, ένα χταπόδι της επιτέθηκε. Λέτε γι’ αυτό το αγαπημένο μου φαγητό να είναι το χταποδάκι;..».

πηγη