είχε σκοτωθεί στην δουλειά ο Πάγκαλος και χρειαζόταν και δεύτερος αντιπρόεδρος.

Κουκουλοσκορπίσματα, κουκουλομαζέματα.

                                                   
                                                              (Διαλέξτε εκδοχή)

Τρεις μέρες τώρα προσπαθώ να γράψω ένα κείμενο. Δεν προλαβαίνω να γράψω δέκα λέξεις και σβήνω το κείμενο καθώς ο Γιωργάκης έχει αλλάξει τα δεδομένα.

Μέσα σε δυο μέρες είδαμε μια παράσταση με ερμηνείες που ναι μεν δεν έπειθαν αλλά που παρόλα αυτά, ίσως λόγω σκηνοθεσίας, σε είχαν σε μια αμφιβολία.

Εν τέλει μπορεί ο Γιωργάκης να έγινε ολίγον ξεφτίλα καθώς για πολλές ώρες ήταν παραιτημένος αλλά την δουλειά του την έκανε.

Αντί να πάρει το κανό του και να φύγει κινήθηκε με την κλασική πολιτική πρακτική και με όχημα τις καρέκλες έκλεισε, τουλάχιστον προς το παρών κάποια στόματα.

Για άλλη μια φορά αποδείχθηκε πόσο υπεύθυνοι είναι οι πολιτικοί μας και πόσο λειτουργούν για το εθνικό συμφέρον και όχι για την πάρτη τους.

Ο καλύτερος τρόπος λοιπόν για να κουκουλώσεις τις αντιρρήσεις και διαφωνίες κάποιου είναι να τον κάνεις υπουργό. Παράδειγμα; Κουκουλόπουλος.

Υπάρχει φυσικά και ο ...Σπηλιόπουλος και ο Οικονόμου αλλά ο Κουκουλόπουλος είναι καλύτερο παράδειγμα λόγω ονόματος.

Κάτι παρόμοιο έγινε και με τον πάντα βιαστικό Μπένι. Απλά λόγω μεγέθους αυτός πήρε δύο υπουργεία.

Αν το δεις πάντως σχηματικά έχει πολύ πλάκα. Έχεις δύο υπέρβαρους αντιπροέδρους που επί της ουσίας το μόνο αντικείμενο τους θα είναι ο χώρος που θα πιάνουν οι καρέκλες τους.

Φαίνεται ότι είχε σκοτωθεί στην δουλειά ο Πάγκαλος και χρειαζόταν και δεύτερος αντιπρόεδρος.

Ο οποίος Πάγκαλος ήταν για κάποια στιγμή εκτός κυβέρνησης. Αλλά ο Γιωργάκης σκέφτηκε ότι με το στόμα που έχει ο Πάγκαλος θα έκανε περισσότερο κακό εκτός από ότι κάνει εντός.

Τώρα πόσο ευτυχής μπορεί να είναι ο Μπένι με το υπουργείο που πήρε δεν ξέρω. Αλλά από την πλευρά του Γιωργάκη ήταν μια κίνηση έξυπνη. Γιατί την αποτυχία θα την χρεωθούν μαζί.

Και αν ο Μπένι της ΝΔ, η Ντόρα, βολεύτηκε με ένα απόκομμα ο ορίτζιναλ Μπένι θα μείνει με την τυρόπιτα στο χέρι.

Οι βουλευτές είναι ελεύθεροι να κάνουν αυτό που τους λέει το κόμμα. Διαφορετικά είναι αποστάτες.

Βέβαια αν παραιτούνται από την βουλευτική τους θέση τότε η ζημιά για το κόμμα και την κυβέρνηση είναι μικρή. Για την πατρίδα όμως ενίοτε είναι μεγάλη.

Υπάρχει μια παράλογη λογική. Αν ένας βουλευτής καταψηφίσει και ρίξει μια κυβέρνηση που δεν έχει την νομιμοποίηση από τον λαό να εφαρμόσει μια πολιτική καταστροφής (καθώς για εντελώς αντίθετα την επέλεξε) τότε κατηγορείται ότι έριξε μια εκλεγμένη κυβέρνηση.

Δηλαδή κάνει κακό αυτός που ρίχνει μια κυβέρνηση που δεν την θέλει ο λαός και που τον εξαπάτησε και όχι η κυβέρνηση που με πολιτική απάτη απόσπασε την ψήφο του λαού.

Οι πολιτικοί έχουν πολύ πλάκα. Ο Παναγιωτόπουλος έλεγε σε ένα κανάλι ότι οι εκλογές είναι επιζήμιες για τον τόπο σε τούτες τις στιγμές και την ίδια ώρα ο αρχηγός ζητούσε εκλογές.

Αυτό φανερώνει τον καιροσκοπισμό των πολιτικών και τις απόψεις τους που αλλάζουν πιο γρήγορα και από τις κωλοτούμπες του Καρατζαφέρη αρκεί να εξυπηρετηθεί το κομματικό συμφέρον.

Και φυσικά προκάλεσε εντύπωση η έκφραση του Σαμαρά στις δηλώσεις του μετά την δήλωση του Γιωργάκη που έβαλε τέλος σε πιθανή συνένοχη κυβέρνηση.

Ήταν τόσο χαρούμενος που δεν μπορούσε να κρύψει το γέλιο του και την χαρά του ούτε μπροστά στις κάμερες.

Όσο για τα μέσα μαζικής προπαγάνδας… έδειξαν καθαρά το τι σημαίνει δημοσιογράφος. Παπαγαλάκια που έλεγαν ότι τους ψιθύριζαν στο αυτί. Ούτε μια πισινή δεν κράτησαν. Πως ο Σόμπολος λέει σαν παντογνώστης ότι του έχει πει η αστυνομία; Έτσι, ακριβώς.

Λες και οι πολιτικοί δεν παίζουν τα παιχνίδια τους και δεν λένε ψέματα…

Θα μας δώσουν την 5η δόση και τα άλλα 100 δις. Ακόμα και αν εμείς δεν θέλουμε να τα πάρουμε αυτοί θα μας τα δώσουν.

Τι μεσοπρόθεσμα και αηδίες.

Και αυτό όχι επειδή είναι φιλέλληνες. Αν η Ελλάδα κηρύξει στάση πληρωμών θα έχει πρόβλημα η ευρωπαϊκή ένωση, το ευρώ και η Αμερική.

Όπως είπε ο Σαρκοζί η Ευρώπη πρέπει να δράσει σωστά και να σώσει την Ελλάδα γράφοντας ιστορία ή διαφορετικά η ιστορία θα γράψει το τέλος της Ε.Ε.

Τρέμουν μια ανοργάνωτη πτώχευση. Τρέμουν γιατί υπάρχει μια Πορτογαλία, μια Ιρλανδία, μια Ισπανία, μια Ιταλία, ένα Βέλγιο… και αυτοί θα ακολουθήσουν. Ένα τρομακτικό ντόμινο που θα αφήσει πίσω του έναν άλλο κόσμο.

Γι΄ αυτό μας μπουκώνουν με χρήμα. Και αλλάζουν τους κανόνες τους που υποτίθεται ότι δεν θα άλλαζαν με τίποτα.

Θέλουν λοιπόν να μας κρατήσουν με σωληνάκια μισοπεθαμένους ώστε να οργανώσουν την στάση πληρωμών, να είναι ελεγχόμενη ώστε η ζημιά τους να είναι περιορισμένη.

Τα νούμερα με το χρέος δεν βγαίνουν. Απλά μια πτώχευση τώρα θα καταστρέψει και τους άλλους ενώ μια πτώχευση στον χρόνο που θα επιλέξουν οι άλλοι θα καταστρέψει μόνο την Ελλάδα.

Από ότι έχει απομείνει για να καταστραφεί.

Βέβαια με την ευκαιρία και αφού μας χώνουν χρήμα λένε να εκμεταλλευτούν την κατάσταση αφού τους έχουμε παραχωρήσει την εθνική μας κυριαρχία και να κερδίσουν κάτι.

Να τους δώσουμε και την δημόσια περιουσία αντί πινακίου φακής.

Μικρός Φωκίων