Όλοι τρέχουν, το Μαξίμου σφυρίζει

 

Αναβρασμός υπάρχει παντού. Στην Αθήνα, τις Βρυξέλλες, την Φρανκφούρτη, το Βερο­λίνο, την Ουάσιγκτον. Μόνο το Μα­ξίμου σφυρίζει αδιάφορα και θεωρεί ότι όλα θα λυθούν ως δια μαγείας γι­ατί «δεν συμφέρει κανέναν να πτω­χεύσει η Ελλάδα». Άρα, όλοι οι έξω θα βάλουν νερό στο κρασί τους και θα βρουν τη χρυσή λύση της νέας δα­νειοδότησης, είτε τώρα είτε το φθι­νόπωρο. Η εκταμίευση της πέμπτης δόσης δεν κινδυνεύει ουσιαστικά και η χώρα μας θα έχει –  τυπικά τουλά­χιστον –  ρευστό μέχρι το τέλος του έτους.
Ο εξαιρετικά απλοϊκός τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει την κατά­σταση ο πρωθυπουργός δημιουργεί σοβαρά προβλήματα πλέον, ...
όχι μόνο στο εσωτερικό του κόμματος και της κυβέρνησης αλλά και στα γραφεία των ιθυνόντων της Ε.Ε., που καλού­νται να αποφασίσουν πώς θα αντιμε­τωπίσουν τον συστημικό κίνδυνο που προκαλεί η Ελλάδα στην ευρωζώνη και κατά συνέπεια στην παγκόσμια οικονομία.
Συστημικός κίνδυνος
Όμως,  η τρόικα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στη σύνταξη της έκθε­σης αξιολόγησής της για τη βιωσιμό­τητα του ελληνικού χρέους. Και αυτό γιατί το χρέος δεν είναι βιώσιμο και για να γράψει κάτι διαφορετικό, η τρόικα θα είναι νομικά εκτεθειμένη. Έτσι, ακόμα παλεύει με τους όρους και τις φράσεις που θα γραφτούν ώστε να προχωρήσει το νέο πακέτο διάσωσης.
Τα χρονοδιαγράμματα είναι ασφυ­κτικά, μπήκαμε ήδη στη δεύτερη εβδομάδα των καθυστερήσεων και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έκθεση περιμένουν και έκθεση δεν βλέπουν. Έτσι το θέμα του νέου δανείου προ­χωρά μόνο σε τεχνικό επίπεδο και σε επίπεδο task force, όπου επικρατεί η άποψη ότι το πακέτο πρέπει να έρθει από τον προσωρινό μηχανισμό στήριξης EFSF, ώστε να παρακαμφθεί η επικύρωσή  του από τα 27 κοινοβού­λια της Ε.Ε.
Η λογική είναι να δοθεί ένα δάνειο της τάξεως των 35 δισεκατομμυρίων ευρώ, ώστε να εξασφαλιστεί η χρη­ματοδότηση του 2012 καιγιατο2013 με 2014 οι δανειακές ανάγκες να κα­λυφθούν με μέρος των εσόδων από αποκρατικοποιήσεις, από την ανταλ­λαγή ομολόγων ιδιωτών που θα συμ­μετέχουν εθελοντικά στο πρόγραμμα και με δανεισμό εντόκων γραμματίων που θα εκδώσει ο ΟΔΔΗΧ. Υπάρχει μάλιστα και ο σχεδιασμός για έκδο­ση ομολόγων εντός του 2012, ως τεστ για να διαπιστωθεί η αντίδραση των αγορών.
Σπασμωδικές κινήσεις
Όμως, η συμπεριφορά του κυβερ­νητικού σχήματος τις τελευταίες μέ­ρες, και ιδιαίτερα μετά τη συνάντηση του Γ. Παπανδρέου με τον πρόεδρο του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, γεννάει ανησυχίες καθώς τίποτα δεν προχωρά, ούτε καν ο σχεδιασμός των αποκρατικοποιήσεων, που θεωρείται κλειδί στις εξελίξεις. Με αποτέλεσμα να γίνονται σπασμωδικές κινήσεις και να ξεπουλιούνται επιχειρήσεις του Δημοσίου σε τιμές... κόστους, όπως βλέπουμε να συμβαίνει αυτές τις μέρες με τον ΟΤΕ. Και κινδυνεύου­με να δεσμεύσουμε όλη τη δημόσια περιουσία πριν καν εξασφαλίσουμε τη νέα βοήθεια που δεν θα λύσει το πρόβλημα του χρέους, αλλά θα το μετακυλίσει για λίγο παρακάτω.
Το ερώτημα που γεννάται είναι το εξής: Τι θα γίνει το 201_, όταν το χρέ­ος θα χτυπήσει ξανά κόκκινο, η δημό­σια περιουσία θα έχει δεσμευθεί, οι κερδοφόρες εταιρείες θα έχουν που­ληθεί σε δανειστές και επενδυτές και θα είμαστε στο έλεος των αγορών για νέα δανεικά. Θα ζητήσουμε και νέο δάνειο; Με τι εξασφαλίσεις; Και εάν ναι, από ποιον; Γιατί δύσκολα η Ε.Ε. θα ξαναβάλει το χέρι στην τσέπη.
Για να μην συμβούν όλα αυτά, πρέ­πει τα μέτρα του μεσοπρόθεσμου να πιάσουν τόπο. Δηλαδή, οι φόροι να εισπραχτούν στο έπακρο, τα έσοδα το ίδιο, οι δαπάνες να μειωθούν, ενώ παράλληλα, με έναν μαγικό τρόπο, τα νοικοκυριά να παραμένουν σε εύρω­στη οικονομική κατάσταση και όχι μό­νο να μπορούν να αντεπεξέλθουν στα χαράτσια, αλλά να έχουν και χρήματα στην άκρη για να τα καταναλώσουν ώστε να πάρει μπρος η αγορά. Ως δια μαγείας η ύφεση να υποχωρήσει σε ένα εξάμηνο, η ανάπτυξη να επα­νέλθει χωρίς αναπτυξιακά έργα και η χώρα θα αρχίσει να παράγει πρω­τογενή πλεονάσματα, τα οποία είναι απαραίτητα για να επανακτήσουμε τον έλεγχο των δημοσιονομικών μας μεγεθών.
Την ουτοπική αυτή πορεία οραματί­ζονται στην κυβέρνηση και αυτήν θα πουλήσει ο πρωθυπουργός στον κό­σμο για να καταπιεί το δεύτερο μνη­μόνιο. Με τη σιωπηλή στήριξη των δανειστών βεβαίως, που απλά επιδι­ώκουν την υφαρπαγή των δημόσιων πόρων και το προσωρινό μπάλωμα του προβλήματος «μέχρι παρακά­τω».
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Αλέκος Παπαδόπουλος απέδωσε με ρεαλισμό την κατάσταση στην οικο­νομία της χώρας. Μιλώντας σε ημε­ρίδα κατηγόρησε την κυβέρνηση και την τρόικα για έλλειψη σοβαρότητας αλλά και για τη δημιουργία μιας πλα­σματικής εικόνας, λέγοντας ότι «δεν πρόκειται να γίνει τίποτα» με το νέο πακέτο γιατί εξακολουθούμε να βα­δίζουμε με προβλέψεις και στόχους που είναι ανεδαφικοί.
Όπως είπε, δεν είναι δυνατόν να έχει τεθεί στόχος φέτος η μείωση του ελλείμματος στο 7,6% όταν μόνο οι δαπάνες για τόκους αντιστοιχούν σε έλλειμμα 7,_%. Πρακτικά, είπε, ο φετινός προϋπολογισμός προβλέπει ουδέτερο πρωτογενές πλεόνασμα το οποίο όχι μόνο δεν μπορεί να επιτευχθεί, αλλά υπάρχει και περίπτωση το έλλειμμα να κολλήσει κοντά στο 10%. Και αυτό γιατί η φοροκαταιγίδα που έρχεται δεν αφήνει περιθώρια κίνησης της αγοράς.
«Δεν μπορεί για το 2015 να προ­βλέπεται έλλειμμα 3% όταν μόνο οι τόκοι που πρέπει να πληρώσει το Δη­μόσιο ανέρχονται στα 20 δισ. ευρώ. Για να επιτευχθεί ο παραπάνω στόχος η ελληνική οικονομία θα πρέπει το 2015 να εμφανίσει πρωτογενές πλε­όνασμα 7%, γεγονός που ιστορικά δεν έχει γίνει ποτέ», είπε χαρακτη­ριστικά.
Τις ανησυχίες του Α. Παπαδόπου­λου μοιράζονται όλοι σχεδόν οι ψύ­χραιμοι αναλυτές που θεωρούν ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει άλλη μια τρύπα μέσα στο νερό απλά και μόνο για να διασωθεί πολιτικά. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι από την αρ­χή της υπογραφής του μνημονίου τα νούμερα δεν έβγαιναν, όμως η άρνη­ση του υπουργού Οικονομικών να το παραδεχθεί, η αστοχία στις κινήσεις και οι λάθος αποφάσεις, μας έσυραν εδώ που βρισκόμαστε σήμερα. Και ας προσπαθεί ο Γ. Παπακωνσταντίνου να σώσει τα προσχήματα υποστηρίζο­ντας ότι η πολιτική του δεν απέτυχε!

Ποντικι