Γιώργο χάσαμε…

του Αλέξανδρου Μερκούριου
Τα νέα σενάρια στον άγνωστο πόλεμο του ελληνικού χρέους που ακόμη κανείς δεν ξέρει… πόσο είναι, περιλαμβάνουν μία αναδιάρθρωση που δεν θα ονομαστεί αναδιάρθρωση, αλλά…repositioning!
Μπορεί πολλοί να θεωρούν ότι πολλά παίζονται στο Eurogroup που συνεδριάζει σήμερα (και) για την Ελλάδα, αλλά η σημερινή σύνοδος, δεν είναι παρά ένα ακόμη επεισόδιο στην υπερπαραγωγή «ο Άγνωστος Πόλεμος του ελληνικού χρέους» που να είστε βέβαιοι ότι θα παίζεται για πολλά χρόνια στην Ευρώπη.
Μία ακόμη ένδειξη για το πόσο πολύ θα τραβήξει η ιστορία (και κυρίως για το ότι οι συνέπειες της είναι ακόμη άγνωστες) είναι ότι η Κομισιόν δουλεύει ακόμη μέρα και νύχτα για να καταγράψει την ακριβή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας αλλά και το ποιες είναι οι δανειακές ανάγκες της χώρας για τα επόμενα χρόνια. Δηλαδή (ας είναι καλά τα Greek statistics) οι άνθρωποι ακόμη δεν ξέρουν ούτε πόσα θα έπρεπε να μας δώσουν…
Και αυτό είναι η πιο τρομακτική διαπίστωση για το ελληνικό πρόβλημα: ακόμη δεν ξέρουν (ούτε ξέρουμε) τι γίνεται…
Γι αυτό και ο  Όλι Ρεν, θέλει να γίνει έστω και τώρα μία σωστή καταγραφή της κατάστασης προτού παρουσιάσει τις προτάσεις του στους υπουργούς της ευρωζώνης.
Γι αυτό και καθυστέρησε η άφιξη της Τρόικας στην Αθήνα, αλλά και γι αυτό ήταν για πρώτη φορά τόσο επιθετική απέναντι στους Έλληνες υπουργούς: «Αν θέλετε να σωθείτε πείτε μας επιτέλους τι συμβαίνει και τι μπορείτε να κάνετε», ήταν το μήνυμα που πήραν τα στελέχη του υπουργικού συμβουλίου που συναντήθηκαν με τους εκπροσώπους του ΔΝΤ της ΕΚΤ και της ΕΕ. Αλίμονο βέβαια, και αν οι ίδιοι ήξεραν.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν αναμένονται σαφείς ανακοινώσεις στη σημερινή συνεδρίαση του Eurogroup. Όμως, καλά ενημερωμένες πηγές, αναφέρουν ότι στο πλαίσιο της αυστηροποίησης, το Eurogroup θα καλέσει την Ελλάδα να αναλάβει τις υποχρεώσεις της και να εφαρμόσει όλα τα «απαραίτητα» μέτρα που θα της υποδειχθούν στο εξής. Και παράλληλα θα γίνεται αναφορά για επανεξέταση των όρων του μνημονίου και για νέα βοήθεια προς τη χώρα, χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες. Η επανεξέταση των όρων, είναι αυτό που κρύβει, όπως γράφαμε την περασμένη εβδομάδα, την αναδιάρθρωση. Γιατί, όπως είδαν όσοι διάβασαν την προηγούμενη Πέμπτη και τον Ρουμπινί, η αναδιάρθρωση δεν βολεύει, αλλά είναι εκ των ων ουκ άνευ.
Έτσι, όσοι διαβάζουν πιο μακριά, βλέπουν εξελίξεις στο έκτακτο Eurogroup που συγκαλείται για τον Ιούνιο. Και ο επόμενος, ο Ιούλιος, θα είναι ο μήνας των εξελίξεων. Ποιο είναι το σενάριο:
Ακόμη κι αν δεν ονομαστεί αναδιάρθρωση θεωρείται βέβαιη μια διαδικασία επιμήκυνσης –αρχικά- του νέου χρέους των 110 δις ευρώ και μεταγενέστερα των 344 δις ευρώ, με επιτόκιο κοντά στο 3,5%. Θα περιλαμβάνει 3 κεντρικούς άξονες:
ΠΡΩΤΟΝ, επιμήκυνση και haircut σε σταδιακή αλλά παράλληλη (χρονικά) διαδικασία ώστε να μπορεί να γίνει αργότερα.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, Ευρωπαϊκή εγγύηση στην διαδικασία, και
ΤΡΙΤΟΝ, ενεργοποίηση του ευρωμηχανισμού ώστε η Ελλάδα να δανεισθεί όχι από τις αγορές αλλά από την ΕΕ με απώτερο στόχο την συγκέντρωση του χρέους της χώρας από τα διάσπαρτα χαρτοφυλάκια σε διμερές επίπεδο μεταξύ της Ελλάδος και της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Στη διαδικασία αυτή θα υπάρχει και ανοικτό ενδεχόμενο για ένα νέο δάνειο με το οποίο η ΕΕ και το ΔΝΤ θα χορηγήσουν επιπλέον 50  δις ευρώ στην Ελλάδα, στη βάση όμως, ενός νέου μνημονίου.
Η κεντρική αντίληψη στην Ευρώπη είναι ότι  το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής σταθερότητας θα πρέπει να γίνει ο μεγάλος δανειστής της χώρας μας καθώς η Ελλάδα είναι πλέον αδύνατο να βγει στις αγορές το 2012. Ήτοι: η  ΕΚΤ επιμένει στην εφαρμογή του μνημονίου σε συνδυασμό με αγορά ελληνικών κρατικών τίτλων μέσω του ταμείου EFSF καθώς ο Τρισέ είναι κατηγορηματικά αντίθετος σε οποιαδήποτε μορφή αναδιάρθρωσης.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι από τον Απρίλη και μετά η Ελλάδα θα έπρεπε  να αυξήσει τον δανεισμό της από τις αγορές, αφού οι δόσεις του δανείου των 110 δις. ευρώ θα είναι πολύ μικρές σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες της χώρας.
Τι λένε οι πρωταγωνιστές:
Η Αθήνα ζητά παράταση στη δημοσιονομική προσαρμογή ώστε να είναι πιο ρεαλιστική και να σταματήσει η αμφισβήτηση από τις αγορές. Κάτι που θα δώσει και ανάσα στο Μαξίμου ώστε να μην ανακοινώνει νέα μέτρα κάθε τρεις και λίγο. Επίσης ζητά δέσμευση από την ευρωζώνη ότι θα παραχωρήσει νέο δάνειο αν οι αγορές διατηρήσουν υψηλά επιτόκια.

Η Γερμανία θεωρεί ότι ένα νέο δάνειο θα δώσει ευχέρεια την Ελλάδα για νέες καθυστερήσεις στη δημοσιονομική προσαρμογή και προτείνει την επιμήκυνση των ομολόγων που λήγουν την επόμενη πενταετία με υψηλότερο επιτόκιο και με ρήτρες που θα διασφαλίζουν ότι οι πιστωτές δεν θα χάσουν τα λεφτά τους. Κυρίως όμως ζητά την υπογραφή νέου μνημονίου με εγγυήσεις τη δημόσια περιουσία. Και σε αυτό φαίνεται πως δεν διαφωνεί η ελληνική κυβέρνηση.
Η Κομισιόν και το προεδρείο του Eurogroup που πρέπει σύντομα να αποφασίσουν, προτείνουν μια συμβιβαστική λύση. Σύμφωνα με αυτή, η Ελλάδα, έπειτα από συνεννόηση με τους πιστωτές της, θα έρθει σε οικειοθελή επιμήκυνση των ομολόγων για την περίοδο 2012 - 2017, με αντάλλαγμα μία παράταση στη δημοσιονομική προσαρμογή για μείωση του ελλείμματος. Μια τέτοια αναδιάρθρωση, κατά τους αξιωματούχους της τρόικας, ονομάζεται repositioning. Δηλαδή δεν λέγεται de facto αναδιάρθρωση, αφού κανένας πιστωτής δεν θα χάσει τα χρήματά του.
Όλα αυτά ενώ η Τρόικα, που βρίσκεται ήδη στην Αθήνα βλέπει σοβαρά προβλήματα για τη χορήγηση της επόμενης δόσης. Και ζητά ακόμη λιγότερο κράτος και περισσότερες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Τι θα μπορούν να διαπραγματευτούν λοιπόν οι κυβερνώντες σε δύο μήνες που δεν θα έχει μείνει τίποτα για να δώσουν;
Μόνο τα ομόλογα που λήγουν τη διετία 2012 - 2013 ανέρχονται σε περίπου 51 - 52 δισ. ευρώ. Δηλαδή, η Ελλάδα θα πρέπει τα επόμενα χρόνια να βρει μόνη της 51 - 52 δισ. ευρώ, ενώ οι αγορές αυτήν τη στιγμή δείχνουν ότι δεν είναι διατεθειμένες να δώσουν ούτε 1 ευρώ.
Γι αυτό κυκλοφορούν και τα σενάρια των εκλογών, και τα οποία γίνονται ακόμη πιο προβληματικά μετά τα χάδια του Σαμαρά, σε επιχειρηματίες, αλλά και ψηφοφόρους, που όπως έχουν φτάσει τα πράγματα, ακούνε ότι τους βολεύει… Όπως κάποιοι πίστευαν τον Γιώργο, που έλεγε το 2009 ότι «λεφτά υπάρχουν»…