Το «απεχθές κομματικό σύστημα»

«Αναδιάρθρωση», «επιμήκυνση», «κού­ρεμα», «απεχθές χρέος», «ελεγχο­μένη χρεοκοπία», «αθέτηση πλη­ρωμών», «πτώχευση», «δημόσιο χρέος», είναι μερικές από τις δεκάδες εκφράσεις που έχουν εισαχθεί στην καθημερινότητά μας και εμπλουτίζουν τις γνώσεις μας πάνω στη λειτουργία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Ωστόσο, αυτή τη φορά, η εκμάθηση είναι επώ­δυνη γιατί δεν είναι πλέον θεωρητική, αλλά αφο­ρά την ίδια μας τη ζωή: Η τσέπη μας αδειάζει, οι δουλειές μας χάνονται, το μέλλον μας υποθηκεύ­εται δίχως αντίκρισμα. Αυτή τη φορά, ακόμα και στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, τα πράγματα είναι σοβαρά.
Γι’ αυτό, βρισκόμαστε μπροστά στο εξής πα­ράδοξο για τις συνήθειες του Έλληνα: μοιάζει να μην έχει πια την ενοχλητικά επιπόλαιη και βι­αστική κρίση του πάνω στα προβλήματα που εν­σκήπτουν ή, μάλλον, για να το διατυπώσω ακρι­βέστερα, μοιάζει να απεμπόλησε εκείνα τα χα­ρακτηριστικά τού ξερόλα που τον έκαναν άμεσα αυθεντία οικονομολόγο, χειρουργό, συνταγματο­λόγο, σεισμολόγο, αστροναύτη – αν το καλούσε η περίσταση.
Ο Έλληνας μοιάζει να είναι ...
προβληματισμένος και σιωπηλός. Έχω την εντύπωση ότι για πρώτη φορά, μετά την πολύβουη και πολύξερη μεταπολίτευση, δεν φλυαρεί ανοήτως και ακατάσχετα, αλ­λά επιτέλους ακούει και προβληματίζεται προτού ανοίξει το στόμα του.
Μια άλλη συνέπεια της κρίσης είναι η δοκιμασία του πολιτικού μας συστήματος, το οποίο, όσο κι αν φαίνεται ότι δεν το αγγίζει τίποτα, δεν θα γλιτώσει το πέρασμα από τα καβδιανά δίκρανα της λαϊκής κρίσης ή και οργής.
Πέρασε ένας χρόνος μνημονίου και συνεχών ελέγχων από την τρόικα δημιουργώντας ένα κλί­μα εθνικής μελαγχολίας και μια αίσθηση αδιεξό­δου, δίχως ωστόσο να μας καταστήσει στο ελά­χιστο σοφότερους πάνω στους λόγους για τους οποίους φτάσαμε σε αυτό το σημείο, αν έπρεπε ή όχι να καταφύγουμε στο μνημόνιο, αν μπορούσα­με να κάνουμε διαφορετικά, ποιες τέλος πάντων εφικτές και σοβαρές λύσεις είχαμε ως χώρα για να αντιμετωπίσουμε τα χάλια μας. Σ’ αυτό το ευμετά­βλητο τοπίο όλα ανατρέπονται· μισθοί, συντάξεις, εργασιακές σχέσεις...
Δημιουργείται πλέον μια ασφυκτική και έκρυθ­μη ατμόσφαιρα στις σχέσεις κράτους - πολίτη μέ­σα από μια σειρά σαρωτικών αλλαγών· το μόνο που μένει σταθερό και πεισματικά αμετάβλητο είναι το πολιτικό μας σύστημα. Αυτό δηλαδή που φέρει ολοκληρωτικά την ευθύνη της διακυβέρνη­σης της χώρας, και αυτό που οφείλει να δώσει μια λύση στο αδιέξοδό της.
Αντί αυτού, τα κόμματα του Κοινοβουλίου δεν δείχνουν στο σύνολό τους την παραμικρή δι­άθεση να αλλάξουν τακτική. Με δυο λόγια, να απεμπολήσουν όλα εκείνα τα κομματικά χαρα­κτηριστικά που λειτουργούν σε βάρος της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της ευνομίας, της αξιοκρατίας, και εν τέλει της κοινωνίας. Τα πα­ρακολουθούμε με έκπληξη και κατάπληξη να παραμένουν προκλητικά αμετακίνητα, προση­λωμένα στις παθογένειές τους, στις αγκυλώσεις τους, στην προάσπιση του κόμματος έναντι της πατρίδας.
Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές που είμαστε εκ των πραγμάτων μπροστά σε τεράστια, πραγματικά και δυσεπίλυτα προβλήματα, το σύνολο του πολιτικού μας συστήματος φαίνεται όχι μόνο εγκληματικά ανεπαρκές, αλλά και προκλητικά περιχαρακωμένο στον αυτισμό του.
Από εκεί που - λογικά - η κοινωνία θα περίμενε μια ουσιαστική συμβολή, έχουμε μια κατακερματι­σμένη Αριστερά, της οποίας η μεγάλη πλειοψηφία αποτελεί το παγκόσμιο παράδοξο να είναι σταλι­νική και να το διαλαλεί με τιμή και δόξα!... Το δε ελάχιστο υπόλοιπό της αρκείται σε επαναστατικές αταξίες παιδικού σταθμού.
Από την άλλη, η Δεξιά, παρά το γεγονός ότι αλ­λάζει ονόματα και σήματα για να απεμπολήσει το χυδαίο της παρελθόν με τους χίτες, τους ταγματασφαλίτες, τους τραμπούκους και τους χουντικούς, παραμένει αμετανόητη και απόλυτα προσηλωμέ­νη σε αυτό, παρά τις συντριπτικές εξελίξεις της κοινωνίας. Δείγμα της σεμνής και ταπεινής της δι­ακυβέρνησης λάβαμε πρόσφατα...
Επίσης η ακροδεξιά της παρωνυχίδα αρκείται σε επιδόσεις σουρεαλιστικών ποιητικών σχολιασμών της πολιτικής ζωής με - επιλεγμένα - γραφικούς εκπροσώπους.
Τέλος, οι σοσιαλδημοκράτες, οι πλέον εκσυγ­χρονισμένοι διαχειριστές της εξουσίας, προσπα­θούν να μας πείσουν ότι είναι οι καλύτεροι, όταν καταφέρνουν να επιβληθούν στην ανθρώπινη αδυναμία τους να μη δημιουργούν τεράστια σκάν­δαλα!

xenofonb@gmail.com
Ποντικι