Εθισμός στην προκατάληψη...Cannabίs Sativa

Ρεπορτάζ: ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΑΜΠΙΛΑ
Στο άκουσμα της κλωστικής κάνναβης το μυαλό των περισσοτέρων ανατρέχει στην ινδική κάνναβη, με αποτέλεσμα να συγχέεται το κλωστικό λινό με τη ναρκωτική ουσία, λόγω άγνοιας των πολιτών αλλά και λόγω έλλειψης πληροφόρησης από την πολιτεία.Το πρόβλημα στη χώρα μας, όμως, είναι ότι την ίδια σύγχυση έχουν και οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, με αποτέλεσμα η καλλιέργεια κλωστικής κάνναβης να είναι παράνομη και να χάνονται ακόμα και ευρωπαϊκές επιδοτήσεις.
Η «παρεξηγημένη» ποικιλία Cannabίs Sativa χαρακτηρίζεται ...
κλωστική, βάσει των κοινοτικών κανονισμών και συναντάται σε πλήθος βιομηχανικών εφαρμογών, από καμβά, χαρτί, υφαντά, ενδύματα, μέχρι υλικά μονώσεων, οικοδομικά υλικά, χρώματα και είδη κοσμητικής. Το βασικό στοιχείο που τη διαφοροποιεί από την ινδική κάνναβη είναι η περιεκτικότητα της τετραϋδροκανναβινόλης (THC), ψυχοδραστικής ουσίας, που δεν υπερβαίνει το 0,2%.
Η καλλιέργεια της Cannabis Sativa όχι μόνο θεωρείται νόμιμη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά επιδοτείται κιόλας, καθώς συνεισφέρει στην ενίσχυση της τοπικής οικονομίας.
Κακούργημα αντί για επένδυση
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων, Μιχάλη Τρεμόπουλου, «το 2008 η συνολική έκταση καλλιεργειών στην Ευρωπαϊκή Ένωση κυμάνθηκε από 110.000 έως 180.000 στρέμματα και η παραγωγή από 9.000 έως 20.000 τόνους. Πάνω από το μισό αυτής της ποσότητας παράγεται στη Γαλλία».
Αντίθετα, στην Ελλάδα, η καλλιέργειά της βιομηχανικής κάνναβης θεωρείται κακούργημα, που επιφέρει ποινή κάθειρξης τουλάχιστον 10 ετών αλλά και χρηματική ποινή μέχρι 290.000 ευρώ, παρόλο που πριν από μερικές δεκαετίες αποτελούσε μια από τις σημαντικές καλλιέργειες και στη χώρα μας.
Η «δαιμονοποίηση» του φυτού έχει πλήξει και τα καταστήματα που πωλούσαν προϊόντα από κλωστική κάνναβη, οι ιδιοκτήτες των οποίων διώκονταν με την αιτιολογία της ενθάρρυνσης της χρήσης ναρκωτικών. Ενδεικτικό παράδειγμα το Kannabishop που κατηγορήθηκε για διαφήμιση, εισαγωγή και πώληση ναρκωτικών ουσιών, επειδή έφερε ως σήμα το φύλλο της κάνναβης. Ένα φακελάκι τσαγιού κάνναβης με φραγκοστάφυλο επέφερε τρεις κατηγορίες για εμπορία ναρκωτικών, ανάμειξη με τρόφιμα και εξαπάτηση του καταναλωτικού κοινού, και αυτό καθώς πραγματοποιήθηκε ποιοτική και όχι ποσοτική έρευνα από τις αρχές.
Το παράδοξο αυτό φαινόμενο, της ποινικοποίησης της καλλιέργειας και του εμπορίου, παρέμεινε ως κατάλοιπο της αντιναρκωτικής εκστρατείας που ξεκίνησε το 1936 από τις ΗΠΑ.
Το φυτό με τα χαρακτηριστικά που φέρει, διαθέτει τη δυνατότητα να προσφέρει στην προώθηση της οικολογικής νοοτροπίας, αφού έχει περιορισμένες επιπτώσεις στο περιβάλλον. Συγκεκριμένα, όπως επισημαίνει ο κ. Τρεμόπουλος, «η κλωστική κάνναβη, ως οικολογική καλλιέργεια, δεν χρειάζεται χημικά ζιζανιοκτόνα, ενώ ο αγρός μένει καθαρός από ζιζάνια και για την επόμενη καλλιεργητική περίοδο. Επίσης, οι απαιτήσεις σε νερό είναι σχετικά μικρές ενώ η ίνα του σαπίζει όταν έρχεται σε επαφή με το νερό». Υπογραμμίζει, ακόμα, πως «τα προϊόντα του φυτού της κάνναβης αξιοποιούνται τα τελευταία χρόνια για την παραγωγή νέων “πράσινων” καινοτόμων προϊόντων, όπως τα “βιοπλαστικά” ενώ και το σύνολο του υπέργειου μέρους του φυτού είναι αξιοποιήσιμο. Πρόσθετο πλεονέκτημα αποτελεί και το γεγονός ότι τα υφαντά της βιομηχανικά επεξεργασμένης κάνναβης θεωρούνται υποαλλεργικά».
Δεδομένων των διαφόρων προβλημάτων που ανακύπτουν ανά καιρούς στην αγροτική οικονομία αλλά και της επιβάρυνσης του υπεδάφους και του υδροφόρου ορίζοντα από τα χημικά λιπάσματα, η κλωστική κάνναβη ως εναλλακτική καλλιέργεια μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας. Ο κ. Τρεμόπουλος σημειώνει χαρακτηριστικά ότι τα προϊόντα αρχικής μεταποίησης των κανναβοστελεχών και των σπόρων έχουν μεγάλη προστιθέμενη αξία. Από μελέτη του ΕΘΙΑΓΕ το 2000 έχει προκύψει ότι η καλλιέργεια κλωστικής κάνναβης μπορεί να αποβεί αποδοτικότερη της καλλιέργειας αραβοσίτου. Λόγω των κλιματικών συνθηκών, η χώρα μας ευνοείται στην καλλιέργεια ποικιλιών κλωστικής κάνναβης με υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες ανώτερης υφαντικής ποιότητας, σε αντίθεση με τις χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, όπου οι ίνες είναι μέτριας ποιότητας και προορίζονται κυρίως για τη χαρτοβιομηχανία και για παραγωγή μονωτικών υλικών.
Το μέλλον των αγροτικών εκμεταλλεύσεων προβλέπεται αβέβαιο, ωστόσο ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων φαίνεται αισιόδοξος, τονίζοντας ότι στο εγγύς μέλλον ενδέχεται να τροποποιηθεί η νομοθεσία της Ελλάδας, ώστε να εναρμονιστεί με την κοινοτική ευρωπαϊκή νομοθεσία, εφόσον οι αρμόδιες αρχές εγκαταλείψουν τις προκαταλήψεις τους και υιοθετήσουν ρεαλιστικές και χρήσιμες για τους αγρότες προσεγγίσεις, μακριά από εταιρικές εξαρτήσεις και επιρροές.