Ο σιωπηλός Παπανδρέου κάνει τον… αναστενάρη

Με μισοβυθισμένο καρά­βι μοιάζει το κυβερνών κόμμα, που οι βουλευ­τές του σαν τα ποντίκια επιχειρούν να μπουν στη βάρκα των… αντιδράσεων, με στόχο να διασωθούν την επόμενη μέρα.
Τα άλλοτε ερμητικά κλειστά στόματα ανοίγουν όλο και πιο συχνά τις τελευ­ταίες μέρες και το νέο «Εθνικό Σχέ­διο», σε συνδυασμό με την εμφανή αποτυχία του μνημονίου και την αλλε­πάλληλη επιδρομή μέτρων, έχει φέρει πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ στα πολιτι­κά τους όρια.
Παρ’ ότι κανείς προς το παρόν δεν πο­ντάρει σε οργανωμένη αντίδραση και πτώση της κυβέρνησης από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος, όλο και περισσότεροι βουλευτές υψώ­νουν φωνή επιχειρώντας να διατηρήσουν ψήγματα πολιτικής και ιδεολογι­κής αυτοτέλειας και ανεξαρτησίας, με προφανή στόχο τη διάσωσή τους από μια διαβρωτική διακυβέρνηση και μια κυβέρνηση σε πτωτική τροχιά.
Ο πρωθυπουργός, σαν αναστενάρης,
προσπαθεί να μην πατήσει τα αναμ­μένα κάρβουνα που απλώνουν μπρο­στά του οι βουλευτές, με όπλα: την ψυχραιμία, τη σιωπή και ένα σχέδιο αποδραματοποιήσης της κατάστασης. Παρ’ ότι, όπως υπογραμμίζουν συνερ­γάτες του, έχει διαπιστώσει πως το σύ­στημα έχει πιεστεί πολύ και χρειάζεται πραγματική συνεργασία και διαβού­λευση της κυβέρνησης με τους βου­λευτές προκειμένου να αποφευχθούν πιο δραματικές εξελίξεις.
Χωρίς να κάνει αυτοκριτική για το γε­γονός ότι έχει αποκλείσει το ΠΑΣΟΚ από διαδικασίες σοβαρού πολιτικού διαλόγου και το έχει καταστήσει χώρο σεμιναρίων γενικών και αφηρημένων γνώσεων.
Ο ιδεολογικός πολτός και το κουκού­λωμα δομικών διαφορών που επιβλή­θηκε μετά τον «εμφύλιο» του 2007 με στόχο την εξουσία, επέστρεψε αυτές τις μέρες σαν παθογένεια.
Η απουσία της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, η οποία χαρακτηριζόταν από την έντονη πολιτική και ιδεο­λογική αντιπαράθεση και λειτουργού­σε ως πεδίο εκτόνωσης και αποφόρτι­σης της πολιτικής πίεσης, είναι παρα­πάνω από εμφανής.
Δεν είναι τυχαία η πρόσφατη αποστρο­φή του Νίκου Σαλαγιάννη, του πιο αιχ­μηρού επικριτή της πολιτικής Παπαν­δρέου, ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα είναι το μόνο φόρουμ διαλόγου που υπάρχει στο ΠΑΣΟΚ.
Κάτω από τον πανικό για την κατάστα­ση που δημιουργήθηκε, το γραφείο του πρωθυπουργού υποχρέωσε τους υπουργούς να περάσουν την Τρίτη απ’ όλους τους Κοινοβουλευτικούς Τομείς Εργασίας (15 τον αριθμό) προκειμέ­νου να ενημερώσουν για τους σχεδι­ασμούς και τις πρωτοβουλίες που θα αναληφθούν τους επόμενους μήνες. Ο απώτερος στόχος είναι να διασκεδα­στούν οι ανησυχίες και οι αγωνίες των κυβερνητικών βουλευτών ότι το πρό­γραμμα δεν βγαίνει, ότι η κυβέρνηση έχει… ρετάρει και βαδίζει στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
Το παίρνει πάνω του
Ο Παπανδρέου για μια ακόμα φορά επιχειρεί να πάρει πάνω του το παιχνί­δι και με απόφασή του, που δημοσιο­ποιήθηκε χτες το μεσημέρι, θα συνε­δριάσουν την Παρασκευή τα τρία από τα τέσσερα θεσμικά όργανα στα οποία προεδρεύει. Καταρχήν το Υπουργικό Συμβούλιο, στη συνέχεια η Κοινο­βουλευτική Ομάδα και το απόγευμα το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ. Εκεί ο ίδιος ο Παπανδρέου θα ανακοι­νώσει - σε πολύ αδρές γραμμές, κατά τις πληροφορίες - το «Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης».

Πολιτικός στόχος βέβαια είναι να καθησυχάσει τις ανησυχίες και να ελέγξει για μια ακόμα φορά το πολιτικό παιχνί­δι. Στο πλαίσιο αυτό ζήτησε απ’ όλους τους υπουργούς αλλά και από τα στε­λέχη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, όπως και από τους επικεφαλής των ΚτΕ, σημειώματα με τις απόψεις και τις τοποθετήσεις των βουλευτών, προκει­μένου να ενσωματωθούν αυτές οι παρατηρήσεις. Συνεργάτες του έλεγαν ότι με το σχέδιο θα επιχειρηθεί να δοθεί μια αίσθηση αναπτυξιακής τροχιάς στη χώρα που θα απαντά στις αγωνίες των βουλευτών, των οικονομικών ανα­λυτών αλλά και της ρητορικής της Νέας Δημοκρατίας. Επισημαίνουν ακόμα ότι δεν πρόκειται στην παρούσα φάση να εμπλέξουν στο σχέδιο ζητήματα όπως η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, θέμα που αποτελεί αιτία πολέμου από κάποιους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.


Αλλά ακόμα και το ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων – και η επέκτασή του στις υπό δημόσιο έλεγχο ΔΕΚΟ – παρ’ ότι περιλαμβάνεται έμμεσα στο πακέτο, αλλά και στο μνημόνιο, αφού μέσω αυτού προσδοκώνται σο­βαρές περικοπές δαπανών, θα ακο­λουθήσει της ψήφισης του σχεδίου.
Στην κυβέρνηση περιμένουν να δουν τη στάση της Ν.Δ. απέναντι στο πακέ­το, αλλά και τις προτάσεις Σαμαρά για την οικονομία. Ακόμα πάντως υπάρχει σχετική διχογνωμία στην κυβέρνηση για το αν η επικύρωση του Μηχανι­σμού Διάσωσης του Ευρώ απαιτεί ενι­σχυμένη πλειοψηφία (180 ψήφοι) ή αρκεί η απλή κοινοβουλευτική πλειο­ψηφία. Πολλοί μέσα στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι θα πρέπει να πιεστεί η Ν.Δ. και συνεπώς να ζητηθεί αυξημένη πλειοψηφία προκειμένου να μη φλερ­τάρει με αντιμνημονιακές και αντιευ­ρωπαϊκές δυνάμεις. Ο πρωθυπουργός όμως ακόμα διστάζει αφού θεωρεί ότι η χώρα δεν πρέπει να πάει σε εκλο­γές στην παρούσα φάση, ενώ πολλοί υπουργοί εκτιμούν ότι ο εκβιασμός θα πιάσει, καθώς ούτε ο Σαμαράς θα ήθε­λε τώρα εκλογές…
Ανάσταση σημιτικών
Πίσω όμως από τις γκρίνιες και τις δια­φοροποιήσεις πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ επισημαίνουν ότι όσο φθείρεται η εικόνα του πρωθυπουργού και εξανε­μίζεται η αίσθηση ότι είναι κραταιός σε πολιτικό επίπεδο τόσο αναγεννιούνται οι γνωστές παθογένειες στο κυβερνών κόμμα. Μέσα από τις στάχτες τους σαν τον φοίνικα, ομάδες και ομαδούλες αρχίζουν να ξεμυτίζουν με στόχο την επόμενη μέρα. Η σύγκρουση γύρω από το μνημόνιο, η κριτική για την κυβερνη­τική επίδοση αποκτά μέρα με τη μέρα ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Οι εκσυγ­χρονιστές, παρ’ ότι δεν έχουν επίσημη πολιτική έκφραση και έχουν διακόψει τα πολλά - πολλά με τον Ευάγγελο Βε­νιζέλο, είδαν με χαρά την επανεμφά­νιση του Κώστα Σημίτη, ο οποίος με εκτενέστατο άρθρο του στην «Καθημε­ρινή» χτύπησε την κυβέρνηση εκεί που πονάει. Είπε, δηλαδή, ότι η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο και επισημαίνοντας ότι το οικονομικό επιτελείο ακολουθεί την πολιτική τού «βλέποντας και κάνο­ντας». Οι βολές Σημίτη ικανοποίησαν πολλούς βουλευτές που δεν ήθελαν να μείνει αναπάντητη η επίθεση Πά­γκαλου ότι η δεύτερη τετραετία Σημίτη ήταν αποτυχημένη. Ο Νάσος Αλευράς, που μαζί με τον Γιώργο Φλωρίδη απο­τελούν την πιο προωθημένη εκσυγχρο­νιστική πτέρυγα στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, συνέχισε την κριτική χτες επιμένοντας ότι «θα ήταν καλύτερα για όλους αν η κυβέρνηση αυτό το είχε αποσαφηνίσει από την αρχή αποφεύγοντας ίσως μια ωραιοποίηση της κατάστασης στα πρώ­τα βήματα, όταν πράγματι ελήφθησαν δύσκολα και αναγκαία μέτρα».
Και, χώνοντας το μαχαίρι ακόμα πιο βαθιά στην πληγή, πέρασε στο παρασύνθημα αποδομώντας πλήρως τους τελευταίους επικοινωνιακούς χειρι­σμούς Παπακωνσταντίνου: «Δηλώσεις του στυλ “δεν θα χρειαστούν άλλα μέ­τρα” ή “φαίνεται φως στο τούνελ” ή “τα δύσκολα περάσανε” θα μπορού­σαν να είχαν αποφευχθεί και θα μπο­ρούσαμε να είχαμε μια πολύ πιο ρεαλι­στική αποτίμηση της πραγματικότητας με αριθμούς».
Η κριτική που προς το παρόν διατυπώ­νεται με εύσχημο τρόπο δημόσια, έχει ξεφύγει από τις κλειστές συναντήσεις και κατατίθεται στις συνεδριάσεις των οργάνων. Ακόμα δεν έχουν βρει ηγε­τική έκφραση, αλλά σε οργανωτικό επίπεδο έχουν αρχίσει να… ξεσκουριάζουν, και στο μέλλον, όπως λένε, θα κάνουν την παρουσία τους πιο δυνατή.

Παπακωνσταντίνου υπό προθεσμία…

Παρ’ ότι στο παρασκήνιο πολλά λέγονται για τα πραγματικά κί­νητρα κάποιων βουλευτών να σπρώξουν τα πράγματα με τα «φρουτάκια» σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις και πολλοί βλέπουν από πίσω επιχειρη­ματικά συμφέροντα, είναι γεγονός ότι η ομόφωνη αντίδραση των 15 βουλευ­τών απέναντι στο νομοσχέδιο για τα τυ­χερά παιχνίδια είχε και πολιτική βάση. Η «χρησιμοποίηση» της Κοινοβουλευ­τικής Ομάδας από την κυβέρνηση έχει φέρει τους βουλευτές στα όριά τους, αφού εκτιμούν ότι οι υπουργοί διαβου­λεύονται με όλους εκτός από τους ίδι­ους. Η κυβέρνηση επιχειρεί να τους κα­ταστήσει συνομιλητές της όλους, εκτός απ’ αυτούς που ψηφίζουν τις νομο­θετικές της πρωτοβου­λίες και σηκώνουν το βάρος εκπροσώπησής της στην κοινωνία. Ειδικά για τον υπουργό Οικονο­μικών εκτιμούν ότι συμπε­ριφέρεται με έπαρση και αλαζονεία, κουνάει το δάχτυλο στους βουλευ­τές και την κοινωνία και έχει πέσει εντελώς έξω στις εκτιμήσεις του. Του κα­ταλογίζουν ότι δεν διαπραγ­ματεύτηκε με την τρό­ικα σε κανένα στάδιο, παρασύρει τον πρωθυπουργό σε επικίν­δυνες ατραπούς και έχει νεοφιλελεύθε­ρες απόψεις, μακριά από την παράδοση του ΠΑΣΟΚ. Όπως επισημαίνει παλιό κοινοβουλευτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, αν ήταν άλλος στη θέση του, δεν πρό­κειται να είχε υποστεί τον εξευτελισμό να αποσύρει ολόκληρο το νομοσχέδιο, θα είχε λάβει εγκαίρως τα μηνύματα και θα είχε κάνει τις προσαρμογές πριν έλ­θει το φιάσκο. Με τον τρόπο που αντέ­δρασε στο ΚτΕ αντιδρά και στη διοίκηση του υπουργείου, επιμένουν πολλοί βου­λευτές, καταλογίζοντάς του κολοσσιαί­ες ευθύνες για το στραπάτσο των δημο­σίων εσόδων. Πάντως, και στο γραφείο του πρωθυπουργού υπάρχει πια η αίσθηση ότι ο Γ. Παπακωνσταντίνου έχει υπονο­μευτεί πια στη θέση αυτή και δεν θα αντέξει για πο­λύ. Έτσι δεν αποκλείουν να υπάρξει ανασχηματι­σμός, όταν κατακάτσει ο κουρνιαχτός και μπουν όλα τα θέματα σε μια σειρά, δηλαδή υπερψηφι­στεί το «Εθνικό Σχέδιο Δράσης», περάσει το ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο και επικυρωθεί ο Μηχανισμός Διάσωσης του Ευρώ από το ελληνικό Κοινοβούλιο.
Λέτε ο υπουργός Οικονομικών να κάνει πολυήμερες διακοπές αυτό το καλοκαίρι;
Η Βάσω και οι αριστερόστροφοι

Η Βάσω Παπανδρέου, από την άλλη, που αποτελεί ένα άλλο κεφάλαιο, με συνεχείς παρεμβάσεις εντός των ορ­γάνων της Βουλής, έσπασε τη δημόσια σιωπή της επιμέ­νοντας να θέτει ένα θέμα ταμπού για την κυβέρνηση: το ζήτημα της οικειοθελούς αναδιάρθρωσης σε συνεργασία με τους δανειστές μας. Η θέση αυτή, που διατυπώνεται και από άλλους αριστερόστροφους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, όπως ο Μίμης Ανδρουλάκης, αλλά και την Αριστε­ρή Πρωτοβουλία, συναντά μεγάλη απήχηση εντός του ΠΑΣΟΚ και σφοδρές αντιδράσεις στον τραπεζικό τομέα. Η Β. Παπανδρέου δεν μοιάζει να έχει πια φιλοδοξίες να γίνει ομαδάρχης. Η αποκάλυψη μάλιστα ότι ήταν έτοιμη να εγκαταλείψει την ενεργό πολιτική επειδή διαφωνούσε με το μνημόνιο, επιβεβαιώνει την άποψη ότι αναμετράται με την ιστορία της και ενδεχομένως να θέτει παρακατα­θήκες ως χρυσή εφεδρεία για την επόμενη μέρα του πο­λιτικού σκηνικού. Στη συνέντευξή της στην ηλεκτρονική έκδοση του «Βήματος» σημειώνει βιτριολικά ότι δεν θα καταθέσει δημόσια προτάσεις στην κυβέρνηση για το «Εθνικό Σχέδιο», αφού κανείς δεν της το ζήτησε, και τα χώνει άγρια στον πρωθυπουργό « Ήμουν μεταξύ εκεί­νων που ζητούσαν σκληρά μέτρα αμέσως μετά τις εκλο­γές του 2009. Δυστυχώς, ήταν άλλες οι προτεραιότητες εκείνη την περίοδο. Θεωρώ ότι, αν είχαμε δράσει εγκαί­ρως, θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει μεγάλο μέρος των όσων ακολούθησαν. Αλλά αυτό πια είναι απλώς μία υπόθεση». Και συνεχίζει ακάθεκτη στοχεύοντας Παπακωνσταντίνου και Χρυσοχοϊδη: «Τώρα, σε ό,τι αφορά τη “συνταγή” εξόδου από την κρίση, θεωρώ ότι θα μπορού­σαμε να ήμαστε πιο ευέλικτοι στην οικονομική πολιτική. Για παράδειγμα, η μεγάλη αύξηση του φόρου στα καύσι­μα, όχι μόνον παγώνει την Οικονομία, αλλά τελικά μειώ­νει και τα ίδια τα έσοδα του Δημοσίου. Δεν πρέπει να το ξαναδούμε; Επίσης, το ΕΣΠΑ “τρέχει” ακόμα με ρυθμό απορρόφησης 25%. Στην αμυντική βιομηχανία, δεν έχουν οριστεί όλες οι διοικήσεις. Στις εφορίες τα πράγματα εί­ναι χειρότερα κι από το 2009, που ήταν μία προεκλογική χρονιά. Η ύφεση στην οποία έχει μπει η οικονομία μας πρέπει να μας ανησυχεί όλους». Η κριτική αυτή, που έχει έντονη ιδεολογική απόχρωση και βάζει απέναντι τις νεο­φιλελεύθερες συνταγές που επιβάλλει η τρόικα και θρι­αμβικά αποδέχεται το οικονομικό επιτελείο, γίνεται από πολλούς βουλευτές, που εκτιμούν ότι η παρέα Παπακωνσταντίνου καταστρέφει το ΠΑΣΟΚ. Ο μόνος που το λέει δυνατά είναι ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, αλλά στην… όχθη αυτή έχουν περάσει και πολλοί αρκετά πιο «ψύχραι­μοι» βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Η Βάσω πάντως δεν έχει σκο­πό να ηγηθεί «κινήματος ανταρσίας» μέσα στο Κίνημα, αλλά έχει αποφασίσει όσο την αντέχει το σχοινί να λέει αυτό που πιστεύει.

απο το Ποντικι