Η μικρή Φιλανδία απειλεί το ευρώ!

Το  αποτέλεσμα των προχθεσινών εκλογών της Φιλανδίας έφερε σε θέση κλειδί ένα μικρό ευρω-σκεπτικιστικό κόμμα, κάτι που αποδεικνύει ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση πλήττει πλέον και τον πλούσιο πυρήνα της ευρωζώνης.
«Είμαι πρόεδρος του κόμματος εδώ και 14 χρόνια. Σήμερα είναι η μέρα της πληρωμής!», δήλωσε περιχαρής ο   Timo Soini, αρχηγός του κόμματος των Αληθινών Φιλανδών.
Η επιτυχία του εν λόγω κόμματος στις εκλογές, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη υποστήριξη που απολαμβάνει, έρχεται να δέσει με τα αυξανόμενα προβλήματα που οι διασώσεις κρατών δημιουργούν στην ευρωζώνη.
Τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, τρία μεγάλα κόμματα (οι Σοσιαλδημοκράτες, οι Συντηρητικοί, και οι Κεντρώοι) κυριαρχούν στη πολιτική σκηνή της χώρας, κυβερνώντας ακόμη και με συνασπισμούς. Τη περασμένη Κυριακή, αυτή η περίοδος έκλεισε οριστικά. Νικητές των εκλογών αναδείχθηκαν
οι Συντηρητικοί (20.4%), οι Σοσιαλδημοκράτες (19.1%), και οι Αληθινοί Φιλανδοί με 19.0%.  Σε σχέση με τις εκλογές του 2007, οι δυο πρώτοι έχασαν ποσοστά, ενώ οι Κεντρώοι έχασαν ακόμη πιο πολύ, λαμβάνοντας μόλις το 15.8% των ψήφων.
Σε αντίθεση με αυτούς, οι Αληθινοί Φιλανδοί τετραπλασίασαν την απήχησή τους, ελκύοντας αγανακτισμένους εργάτες, αγχωμένους υπαλλήλους, και θυμωμένους ψηφοφόρους της επαρχίας, στερώντας τους από τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Κεντρώους.
Όπως μια πεταλούδα μπορεί να προκαλέσει ανεμοστρόβιλο, το μικρό αυτό κόμμα της Φιλανδίας μπορεί κάλλιστα να ταρακουνήσει ολόκληρη την ευρωζώνη. Το παν είναι το τάιμινγκ. Η Φιλανδία μπήκε στην ΕΕ το 1995, μετά τη κατάρρευση της ΕΣΣΔ και του εμπορίου μεταξύ τους. Ακολούθησε πτώση των τραπεζικών εργασιών, και μια ύφεση που  ήταν η χειρότερη από τη δεκαετία του `30.
Μετά από πολλές δεκαετίες ευαίσθητων γεωπολιτικών ισορροπιών, δίπλα στη Σοβιετική Ένωση, η συμμετοχή στην ΕΕ υποστηρίχθηκε σθεναρά από το δυναμικό δίδυμο των Σοσιαλδημοκρατών Paavo Lipponen  και  Martti Ahtisaari, πρωθυπουργού και προέδρου αντίστοιχα. Ο δεύτερος μάλιστα, στη συνέχεια κέρδισε  το Νόμπελ Ειρήνης του 2008.
Την ίδια χρονιά δημιουργήθηκε και το κόμμα των Αληθινών Φιλανδών από τον Timo Soini,  που βασίστηκε στη διάλυση ενός παλιού κόμματος διαμαρτυρίας που είχε σημειώσει επιτυχία στα 70ς και 80ς, όταν δεκάδες χιλιάδες Φιλανδοί είχαν αναγκαστεί να μεταναστεύσουν στη Σουηδία λόγω της ανεργίας.
Σε αντίθεση με τα καταχρεωμένα PIIGS (Portugal, Italy, Ireland, Greece & Spain), οι Φιλανδοί εργάστηκαν σκληρά στη διάρκεια της ύφεσης, η οποία εκτόξευσε τον δείκτη ανεργίας από το 2.1% το 1990 στο 19.9% τον Μάιο του 1994. Ο Soini είχε κόμμα, αλλά δεν είχε αέρα στα πανιά του.
Αφήνοντας στην άκρη τις μικρές τοπικές αγορές, οι φιλανδικές πολυεθνικές επιδίωξαν παγκόσμια ανάπτυξη. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αγκομαχούσαν προσπαθώντας να ακολουθήσουν. Η ΝΟΚΙΑ σημείωσε αλματώδη ανάπτυξη στη κινητή τηλεφωνία. Οι γίγαντες της ξυλείας Stora Enso και  UPM Kymmene γιγαντώθηκαν περαιτέρω και συνενώθηκαν. Οι μεταλλουργικές Metso , KONE , Outokumpu και Ruukki διεθνοποιήθηκαν. Ακόμη και οι χημικές Kemira και Orion σημείωσαν ανάπτυξη. Μετά από 15 χρόνια σταθερής ανάπτυξης, η πρόσφατη οικονομική κρίση χτύπησε και τα Φιλανδία, με το ΑΕΠ της να συρρικνώνεται κατά 8%. Τα τελευταία δυο χρόνια σημειώνεται μια κάποια ανάκαμψη, που βασίζεται όμως σε παραδοσιακές πηγές εισοδήματος.
Η παγκοσμιοποίηση σήμερα δημιουργεί περισσότερες θέσεις εργασίας για τις φιλανδικές πολυεθνικές στο εξωτερικό παρά στο εσωτερικό της χώρας. Σε αυτό το μικρό κράτος, 25 μόνον εταιρίες είναι υπεύθυνες για το 50% όλων των εξαγωγών. Ακόμη και η ΝΟΚΙΑ παλεύει.
Κόντρα σε κάθε πρόβλεψη, η Φιλανδία εξελίχθηκε σε μια από τις πλέον ταχέως αναπτυσσόμενες οικονομίες της ευρωζώνης. Στο τέταρτο τρίμηνο του 2010, το ΑΕΠ της αναπτύχθηκε κατά 5.2%. Παράλληλα, το έλλειμμα του προϋπολογισμού κρατήθηκε στα όρια του 3%, την ίδια ώρα που η οικονομία της χώρας συρρικνώθηκε κατά 8.2% μέσα στο 2009. Φέτος προβλέπεται μείωση του ελλείμματος στο 1.6%,  ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος της ΕΕ είναι 5.1%.
Οι περισσότεροι Φιλανδοί αντιτίθενται στις οικονομικές διασώσεις της ευρωζώνης. Μετά από την ανάκαμψή τους από το πλήγμα των 1990ς και την παγκόσμια οικονομική κρίση, δεν έχουν πλέον καμία συμπάθεια για τη δημοσιονομική χαλαρότητα των κρατών της Νότιας Ευρώπης, μελών του Club Med.
Οι τελευταίες εκλογές έλαβαν χώρα λίγες μέρες μετά την ανάγκη διάσωσης της Πορτογαλίας, και τις συζητήσεις για την αναγκαιότητα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
Με το αποτέλεσμα που πέτυχαν οι Αληθινοί Φιλανδοί, θα μπορούν τώρα να δημιουργήσουν προβλήματα στη κρίση του ευρώ, επειδή η Φιλανδία, σε αντίθεση με άλλες χώρες της ΟΝΕ, απαιτεί κοινοβουλευτική έγκριση για τυχόν συμμετοχή της χώρας σε οικονομικές διασώσεις.
Ακόμη και πριν τις εκλογές, το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, οι Σοσιαλδημοκράτες, άρχισαν να θέτουν όρους για την υποστήριξη προς τη Λισσαβόνα. Το ίδιο έκαναν και οι συντηρητικοί, απαιτώντας αυστηρά μέτρα.
Τώρα με τον Katainen να σχηματίζει κυβέρνηση, η ΕΕ μπορεί να αισθάνεται ανακουφισμένη αφού ο πολιτικός αυτός θεωρείται ευρωπαϊστής, και στηρίζει τη διάσωση της Πορτογαλίας. Οι Αληθινοί Φιλανδοί όμως, θα αναζητήσουν τρόπους να μπλοκάρουν τον μηχανισμό στήριξης της ΕΕ.
Το εκλογικό αποτέλεσμα συνεπάγεται σύνθετες κομματικές συνεννοήσεις προκειμένου να δημιουργηθεί βιώσιμος κυβερνητικός συνασπισμός, οπότε θα είναι πολύ δύσκολη η απόφαση για τη πορτογαλική διάσωση από το κοινοβούλιο, και ίσως χρειαστεί να περάσει ένας τουλάχιστον μήνας.
Επίσης, ο νέος συνασπισμός προβλέπεται να συμπεριλαμβάνει στις τάξεις του ένα τουλάχιστον κόμμα που αντιτίθεται στις διασώσεις. Αυτό θα είναι οι Αληθινοί Φιλανδοί ή οι Σοσιαλδημοκράτες, που είχαν καταψηφίσει τα προηγούμενα πακέτα διάσωσης της Ελλάδας και της Ιρλανδίας.
Και αφού οι κανονισμοί της ΕΕ απαιτούν ομόφωνη έγκριση για κάθε διάσωση, η υποστήριξη της Φιλανδίας είναι κρίσιμος παράγοντας. Πρόκειται για μια από τις ελάχιστες εναπομείνασες ευρωζωνικές οικονομίες με αξιολόγηση ΑΑΑ. Πάντως οι αξιωματούχοι της ΕΕ, άρχισαν ήδη να αναζητούν επιλογές για τη διάσωση της Πορτογαλίας, που δεν θα συμπεριλαμβάνουν τη Φιλανδία, αν αυτό κριθεί απαραίτητο.
πηγη