Θάνατος στην αντίστιξη!

Του Τζίμη Πανούση
(Από τα Ουρί της Ανατολής στα Ούρα της Δύσης) 
Είμεθα άτυχοι διότι οι πρόγονοί μας είχανε να κάνουνε με εταίρες κι εμείς νταραβεριζόμεθα με εταιρείες απρόσωπες και αρσενικές. Μακάριοι οι πτωχοί τω σπέρματι, που δεν θα υποχρεώσουν τους άμοιρους απογόνους τους να ζήσουν το παρανάλωμα του εκσυγχρονισμού και τις πληγές της πολυκοσμίας! Να αραιώνουμε σιγά σιγά, σύντροφε αναγνώστη, γιατί δεν μας χωράει ο τόπος.
Εγώ προτείνω να τα παίρνουμε τα καθρεφτάκια που μας δίνουνε για αντάλλαγμα οι βάρβαροι, αλλά να τα χρησιμοποιούμε κατάλληλα. Με το καθρεφτάκι μπορείς να κοιτάς πίσω στα παθήματα παρελθόντων ετών και να μαθαίνεις.
Είναι πολύ δύσκολο, αλλά έτσι πρέπει να γίνει! Η συσσώρευση της άχρηστης πληροφορίας μακριά από εμάς, σε απόσταση ασφαλείας. Πηδάμε,... δηλαδή, τον άγνωστο "Χι" ("εξ" τον λένε οι κουτοφράγκοι τον εξαποδώ) μαζί με τους χίτες και τους ταγματασφαλίτες που κρύβονται από πίσω του και βυθιζόμαστε στη μεταχίπικη νιρβάνα. Τη Βάνα που ανοίγει τη ΝΙΡ, τη Νότα της Ιστορικής Ρεβάνς. Η νότα είναι η μουσική γυναίκα-έπαθλο και την κερδίζεις με κουπόνια υπομονής, άυλα.
Τα πάντα ρέουν! Ένα μίγμα κολλώδες σαν μύξα μωρού παιδιού που έχει πλαντάξει στο κλάμα γιατί το γάλα που βγαίνει από τον σιλικονάτο μαστό της μητέρας του μυρίζει προτηγανισμένη πατάτα, ψιλοκομμένη σε τσιπς πασπαλισμένα με μηδενικά και μονάδες.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε πληροφόρηση από την ανατολή. Αν γνωρίζαμε τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν και στη Μογγολία θα ήτανε καλύτερα τα πράγματα, γιατί αν δεν βρει ο γύφτος τη γενιά του πώς θα αναγαλλιάσει η καρδιά του;
Εκτός από τα ύπουλα πρακτορεία Ρόιτερ και Τας θα έπρεπε να υπάρχει και το πρακτορείο Κεμπάπ για να ισορροπεί το διχασμένο γεωπολιτικό μας στίγμα.
Πώς να κλείσεις τα μάτια σου και να ησυχάσεις με τόσες οθόνες στραμμένες γύρω σου; Μετά από ανάλυση των κοπράνων των περιστεριών της πλατείας Συντάγματος αποκαλύφθηκε ότι τα συμπαθή πτηνά πάσχουν από βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις εξαιτίας του βουλευτικού ορυμαγδού ακριβώς κάτω από τους περιστερώνες τους.
(Καίριο χτύπημα στη μάστιγα του παθητικού καπνίσματος πέτυχε η οργάνωση μπανιστιρτζήδων Αθηνών και περιχώρων: μετά από παρέμβασή της στο "Συμβούλιο Επικαρπίας" απαγορεύτηκε το κάπνισμα στα παράνομα ζευγαράκια αμέσως μετά την ερωτική πράξη).
Θέλω να απολογηθώ ως νεολαίος και ως άνθρωπος. Αυτή η στροφή η επικίνδυνη προς την επιφάνεια είναι πατροπαράδοτη, αρχαιοελληνική. Γνωρίζουμε εμείς οι νέοι πολύ καλά το αμέτρητο βάθος και το αβυσσαλέο μας παρελθόν, που είναι ίδιο και απαράλλαχτο με το μέλλον. Το ένστικτο των εφήβων αναγνωρίζει τη ματαιότητα των εγκόσμιων και της αποσπασματικής γνώσης, με αποτέλεσμα να αφήνεται στα διοξείδια της περιοδικής γαργαλιστικής επιφάνειας για να ξεχνάει το φόβο.
Γουστάρω την οικογενειακή ζωή με τις ειδικές ανάγκες, την ετεροφυλοφιλία, τη μονογαμία επί χάρτου, την ελληνική σχιζοφρένεια και την ελληνική γλώσσα στα κάρβουνα τ' απάτητα.
Όταν οι γιδοβοσκοί έψελναν εκστασιασμένοι το "Ωσανά" στη γη της επαγγελίας κατά το σωτήριον έτος μηδέν, δεν κοιτάγανε στον ουρανό το υπέρλαμπρο άστρο! Αυτά, αγαπητοί μου, αποτελούν παραπληροφόρηση των σιωνιστών και των ντόπιων λακέδων τους. Κάτω κοιτάγανε οι γιδοβοσκοί! Την τροφή των ζωντανών τους, που τη μαγάριζε αυτή η homeless οικογένεια του επιπλοποιού Ιωσήφ. Για το σανό φωνάζανε: "Μην κάθεστε πάνω στα σανά, γιατί θα μείνουνε νηστικά τα ζώα!".
Σιγά να μη νοιάζονται για την τσέπη μας οι κατασκευαστές της κοινής γνώμης, της εκδιδόμενης επί χρήμασι! Πλασάρουνε τελευταία, αν έχεις προσέξει, τις λάμπες αλογόνου. Θέλουνε να βάλουνε στα σπίτια μας γόνους αλόγων για να έρθουμε σε ρήξη με την κοινή λογική και να μη βλέπουμε πού μας πάνε τα τέσσερα.
Ένας από τους πολλούς τρόπους αντίστασης είναι να γυρίσουμε στα κεριά. Άλλος τρόπος είναι ν' ανάβουμε λιβάνια και να συμφιλιωθούμε με το σκοτάδι (Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι σε λίγο δεν θα έχουμε ανάγκη από τα δημόσια φώτα τους. Θα μας φέγγει επαρκώς η φωτιά στ' αναμμένα μπατζάκια μας).
Ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου

(Γι' αυτό είναι ακριβό το ενοίκιο)!

Κάπου εδώ, και συγκεκριμένα λίγο πιο πίσω, τελειώσανε οι 13 παράγραφοι του παραγράφοντος καλλιτέχνη.

Ακολουθεί έμμετρο υστερόγραφο:

ΥΓ.: Φέρτε μου δέκα κάμερες και είκοσι ρεπόρτερς

Να βγώ να πώ τον πόνο μου να σπάσουν οι καπότες!

Να ξεχυθούν τα σπέρματα τ' αδικοσκοτωμένα

Γιατί σ' αγάπησα πολύ, μα πιο πολύ εμένα!

http://radiofonix.blogspot.com