Πόλος ζωής, έλξης και . . . ηδονής!

Τα στήθη υπήρξαν ανέκαθεν ένα από τα όπλα της γυναικείας γοητείας. Μπροστά σ’ αυτήν τη δύναμη, οι άνδρες παραλύουν. Οι γυναίκες το ξέρουν και χρησιμοποιούν τα θέλγητρά τους για να τους κατακτήσουν, να τους γοητεύσουν ή ακόμα και να τους «χειριστούν» για να επιτύχουν αυτό που θέλουν.

Πολλά αριστουργήματα της ζωγραφικής απεικονίζουν το μυστήριο και τη δύναμη του γυναικείου στήθους. Στους περίφημους πίνακες της ρωμαϊκής ευσπλαχνίας βλέπουμε ηλικιωμένους άνδρες να θωπεύουν τα στήθη νεαρών γυναικών, οι οποίες τα προσφέρουν γενναιόδωρα στους φυλακισμένους που δεν έχουν άλλη πηγή σίτισης.  Όμως, πίσω από το θρησκευτικό και ηθικοπλαστικό πρόσχημα αυτών των έργων κρύβεται στην πραγματικότητα η μεγάλη ερωτική φόρτιση του γυμνού γυναικείου στήθους.

Τα στήθη μέσα από το πέρασμα των αιώνων αντιμετωπίζονται ως σεξουαλικά στολίδια και πηγή διέγερσης, αλλά και ως μέσα συντήρησης ή θαλπωρής,ως απειλή, ως εργαλείο διαφήμισης ή προπαγάνδας και πολλές φορές ως αντικείμενο εκμετάλλευσης, εμποροποίησης και πηγής χρημάτων.

Το γυναικείο στήθος ...είναι «ιερό» γιατί προσφέρει το μητρικό γάλα, ταυτίζεται με τη σίτιση, την τροφή, αλλά και εδραιώνει τη συναισθηματική σχέση της μητέρας με το παιδί της, σηματοδοτώντας τη ζωή και το θάνατο για κάθε νεογέννητο.

Το γυναικείο στήθος, σύμφωνα με νεότερες ψυχαναλυτικές θεωρίες, μπορεί να είναι «καλό» ή «κακό», που είτε ικανοποιεί τις ανάγκες του νεογέννητου και το βοηθά στη μετέπειτα καλή του ψυχική και σωματική εξέλιξη, είτε αδιαφορεί για τις ανάγκες του και αποτελεί την πηγή νευρώσεων και την έναρξη ψυχοπαθολογικής συμπτωματολογίας.

Tο στήθος φαίνεται να πρωταγωνιστεί στις ερωτικές φαντασιώσεις των ανδρών. Στις αρχές του 20ού αιώνα ήταν έντονα διεγερτική η θέα και μόνο του αστραγάλου ή της γάμπας μιας γυναίκας που αποκαλύπτονταν κάτω από τις μακριές φούστες. Σταδιακά, το γυναικείο σώμα γίνεται ολοένα και πιο αποκαλυπτικό, πιο ερεθιστικό αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια στην ανδρική φαντασία.

Tο στήθος αποτελεί πόλο έλξης και ηδονής, γιατί υποσυνείδητα αναπαράγονται και αναβιώνονται αισθήματα ασφάλειας και τρυφερότητας, ανάλογα μ’ αυτά που βιώνει το βρέφος όταν θηλάζει. O θηλασμός είναι η πρώτη σωματική επαφή του βρέφους με τη μητέρα, η οποία, εκτός από την τροφή που παίρνει, του δίνει και ευχαρίστηση. Tο στόμα είναι η πρώτη ερωτογενής ζώνη του παιδιού και αποτελεί το αρχέτυπο όλων των μετέπειτα ερωτικών σχέσεων και για τα δύο φύλα.

Μια γυναίκα με μεγάλα στήθη αποτελεί και μια μητρική φιγούρα που «τρέφει», δίνει ευχαρίστηση και προσφέρει στοργή και θαλπωρή.

Τον τελευταίο αιώνα η απαρχή της αποδοχής του γυναικείου σώματος χωρίς συστολές και ταμπού, οι φεμινιστικές απόψεις και κινήματα, η σεξουαλική απελευθέρωση σηματοδοτούν την ανατροπή μιας φαντασιακής κατασκευής που κωδικοποιεί τους κοινωνικούς φόβους μιας πατριαρχικής κοινωνίας για τον εν δυνάμει «ανατρεπτικό» ρόλο της γυναίκας. Οι γυναίκες προσπαθούν σύμφωνα με τη Marylin Yalom να βρουν τους τρόπους με τους οποίους θα ανακτήσουν τα στήθη τους για τα σώματά τους και να εκφράσουν τη σχέση τους με αυτά τα στηθοφόρα σώματα μέσα από την πολιτική, την ποίηση και τις εικαστικές τέχνες.

Το γυναικείο στήθος αποτελεί το σύμβολο της γυναικείας σεξουαλικότητας μέσα από το πέρασμα των αιώνων τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες. Το μέγεθός του και το σχήμα του είναι και ενδεικτικό για το πόσο καλά νιώθει μια γυναίκα με το σώμα της, πόσο ανοικτή και εξοικειωμένη αισθάνεται με το σώμα της, τη θηλυκότητά της αλλά και τη σεξουαλικότητά της και τη συμπεριφορά της στο σεξ και στον έρωτα.

πηγη