Οιδίπους...o βασιλευς !

Από την Φρικηπαίδεια, την ελεύθερη παρωδία

Ο Οιδίπους ήτο ήρως της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας και θεατρογραφίας αποδεικνύων την από παλαιόθεν άκραν διαστροφικήν συνείδησην των κατοίκων του νοτίου άκρου της χερσονήσου του Αίμου.

Το παλάτι του Βασιλέως της Θήβας. Διακρίνεται το βασιλικό ζεύγος, κάτω αριστερά, ο χοιροβοσκός που εισέρχεται από την πύλη του παλατιού. καθώς και η αναγνώστρια των ωών - μάγισσα. Πάνω δεξιά, αγναντεύουν οι τρείς μάγοι με τα δώρα.

Ούτος εγεννήθη υπό ευτυχεστάτου βασιλικού ζεύγους, καθ’ ον καιρόν οι βασιλείες δεν εκινδύνευον από νεοπαγείς λαοκρατικάς επινοήσεις. Εις τους ευδαίμονας ούτους χρόνους οι άνακτες εσυνήθιζον να ενδιατρίβουν εις καφεμάντιδας και χαρτοριπτρίας, αι οποίαι αναθηλάζουσαι το βασιλικόν θησαυροφυλάκιον απέδιδον επωφελεστάτους προφητείας προς εδραίωσιν του δυναστικού οίκου. Μία εξ' αυτών, ονομαζομένη κυρία Πέπη, προεφήτευσε τω βασιλεί πως έμελλε να φονευθή παρά του ιδίου του υιού του, οίος έπειτα θα υπανδρεύετο την μήτηρ του. Δίδων πλήρην πίστιν εις τα ρηθέντα υπό της καφεμάντιδος, της εχούσης το καλύτερον όνομα εν Θήβαις, και αφού συνεβουλεύθη και χειρομάντιδα καθώς και κορυφαίαν αναγνώστρια των ωών (χυδαϊστί "αβγουλού"), απεφάσισεν όπως αποκτείνη το άρτι γεγεννημένον τέκνον του, μη αρεσκόμενος εις τους φόνους (και δη του ιδίου) και τας αιμομιξίας. Μη δυνάμενος, όμως, όπως πράξη τοιούτον στύγος ταις ιδίαις χερσί απέδωσε το τεκνίον εις τινά χοιροβοσκόν προς ανάλωσιν. Ο δύστυνος υπηρέτης, έχων φόβον θεών και οικονομικάς δυσπραγίας, προετίμησε όπως ανταλλάξη μετ’ αλλοφύλου συμβοσκήτωρος το βρέφος με ολίγας χοιριβότους άκρας, προς θρέψιν της αγέλης του. Ο υιοθετήσας βοσκήτωρ, υπάγων το τεκνίον εν τη οικία του, εβρέθη αντιμέτωπος με την μήνιν της πενθεράς του, κατακεραυνούσα αυτόν με τους εξής λόγους:

-Βρε άχρηστε, που άναθεμα τα προξενιά που μου φέρανε! Που στραβώθηκα και σου έδωκα τη θυγατέρα μου! Έξι παιδιά έχεις να θρέψεις! Αυτό το μούλικο τι το κουβάλησες; Και έδωσες και την προίκα της κόρης μου, το κτήμα με τα αγγούρια να ταΐζει ο άλλος τα γουρούνια του! Ή πάντο πίσω ή να πας στη μάνα σου τη γκαβή να κάτσεις!...

Ο Οιδίποδας στο σπίτι του χοιροβοσκού.

Απέλπις ο βοσκήτωρ και ενδρεπόμενος να επιστρέψη το βρέφος τω συναδέλφω του, το απέθεσε εις τους βατήρας του ανακτόρου του τοπικού βασιλέως. Ανακαλύπτων τοιούτο ο βασιλεύς το παιδοθέτησεν, άτεκνος και νώθουρος ων, ορίζων αυτό διάδοχον. Ανδρώμενος ο νεοήληξ, οίος είχε το όνομα Οιδίπους, λαμβάνων παρά του αληθούς πατρός του την αγάπην προς τας μαγγανίας, εμετέβη εις εν Ευρώπαις εκπεδευθείσαν βαμβακεύτριαν, δυναμένη την ανάγνωσιν των πελμάτων, θέλων όπως μάθη το μέλλον και το τυχηρόν του γάμου του. Αύτη βλέπουσα την αθλίαν των ποδών του κατάστασιν αύθις εδιέγνωσε:

–Αμάν βρε λεβέντη μου! Με τέτοια ποδάρια μόνο η μάνα σου σε παντρεύεται! Άμα σκοτώσεις τον πατέρα σου θα βρείς νύφη.

Ο νεανίας εταράχθη σφόδρα εκ των επαίων της μάντιδος και ολοφυρόμενος απεφάσισεν όπως υπάγη εν ετέρω τόπω, προκειμένου να αποφύγη τας ανιέρους ταύτας μίξεις. Αφήκε γράμμα λυπητηρόν τη μητρί του πάνωθεν του κομοδίνου και απεχώρησεν αρματηλάτης.

Το κάρο του γέροντος μετά τη συμπλοκή.

Βαίνων προς το άγνωστον και το φοβερόν, συνήντησε έτερον άρμα καλυτέρας φρατρίας, θέλον όπως προσπεράση το ιδικόν του και μη υπολογίζον οδικούς κανόνας και τα τοιαύτα. Επί του άρματος επέβαινον εις ηλικιωμένος και έτεροι δύο. Ο νεανίας Οιδίπους ήρχισε να χειρονομή ασεβώς, διανθίζων τον γέροντα μετ’ εκφράσεων ως:

-Μάζεψε ρε κωλόγερε το κάρο σου, γαμώ τον Ερμή σου! Σάννορε (νεοελλ. Καραγκιόζη)!

Ο σεβάσμιος υπερήλιξ τότε, μη δυνάμενος να ελέγξη την οργήν του, ύψωσε την παλάμην του, διήνοιξε τους δακτύλους του και την έστρεψε προς τον νεανίσκον, δεικνύων την ιπποδύναμιν του άρματος, η οποία ήτο πέντε ίππων. Ο νεανίσκος, αντικρύζων τούτο και θεωρώντας το προσβλητικόν, επήδησε αστραπιαίως εκ του άρματός του ακινητοποίησε το όχημα του γέροντος, τον έσυρε έξωθεν και ήρχισε να του δεικνύει την πολεμικήν αρετήν της αιωνίου ελληνικής φυλής. Με τους δύο πρώτους γρονθισμούς ο πρεσβύτης γέγονεν μελίχλωρος, φαινόμενος ως να τον έβρεν αποπληξία (χυδαϊστί "ταμπλάς") και εις ευσύνοπτον χρόνον παρέδωκε ακοινώνητος την ψυχήν του τω Πλούτωνι. Ακολούθως, ο νεοήληξ ετακτοποίησεν και τους ετέρους δύο, και μη έχων ουδεμία τύψιν συνειδήσεως, πλήρως φυσιολογικώς ανεχώρησε παρά της ιδίας οδού, αγνοών ότι ο γέρων, ων προ ολίγου είχεν προδώση η ευαίσθητος φύσις του, ήτο ο Λάιος, βασιλεύς των Θηβών και κατά φύσιν πατήρ του.
Έξωθεν της πόλεως των Θηβών συνήντησε το περίφημον τέρας της αρχαιότητος, την Σφίγγα, έχουσαν κεφαλήν Μαρίκας Μητσοτάκη και σώμα Θεοδώρου Παγκάλου (ουχί του δικτάτορος), ήτις κατεδυνάστευε τον λαόν της πόλεως, εμφανιζομένη γυμνή εν μέσω της αγοράς και προκαλούσα πλήθος θανάτων. Αύτη λοιπόν η Σφιγξ εζήτη υπό τους διαβάτας την λύσιν τριών αινιγμάτων διά να επιτρέψη την διέλευσίν των προς την πόλιν. Εις τον Οιδίποδα έθεσε τρία ερωτήματα:

α) Τι ορυκτά παράγει το ορυχείο Κουήν Μαίρη της Αυστραλίας;

Ο Οιδίπους απήντησε: Τι είναι η Αυστραλία;

β) Ποιό είναι το μικρό όνομα της αδερφής της Άννας Βίσση; (από τότε έκανε καριέρα)

Ο Οιδίπους απήντησε: Λία

γ) Ποιός ήταν ο πρώτος σύζυγος της Γκαμήλας Πάρκερ Μπόουλς;

Ο Οιδίπους απήντησε: Έλα τώρα, θα πούμε τίποτα δύσκολο;

Έτσι, διελθών με επιτυγχίαν τας δοκιμασίας της Σφιγγός, αφέθη όπως εισέλθη εν τη πόλει, και η Σφίγξ απεχώρησε διά την Αίγυπτον, όπου επιτέλους εξετιμήθη ως της ήξιζε και της ανεγέρθη και ανδριάς σωζόμενος έκτοτε. Οι κάτοικοι των Θηβών, εξετιμώντες την προσφοράν του Οιδίποδος προς την πόλιν τους, του προέτειναν να νυμφευθή την προσφάτως χηρεύσασα βασίλισσάν των, Ιοκάστην. Ο νεανίας έχων από παλαιόθεν τάσιν προς τας υπερηλίκους (βλέπε λήμμα Μιλφάς) δεν ενδιαφέρθη διά την ηλικιακήν των διαφοράν των τριάκοντα ετών και προεχώρησε εις την ανίερον συζυγίαν, αγνοών φυσικώς και πάλιν τα περί φυσικής των συγγενείας. Εκ του γάμου των προήλθαν τρία τέκνα, πάσχοντα άπαντα υπό του συνδρόμου του μογγολισμού, αλλά λόγω της μη έτι ανακαλύψεως της Μογγολίας και του ομωνύμου συνδρόμου εθεωρούντο φυσιολογικά. Αι ερωτικαί συνομιλίαι βεβαίως μεταξύ Οιδίποδος και Ιοκάστης παρέμεινον αθάνατοι άχρι του 21ου αιώνος:

-Τι σου κάνω μάνα μου!

-Έλα παιδί μου, δώστα όλα!

Η πάλαι ποτέ μάντις κυρία Πέπη, η και προεφητεύσασα τω Λαΐω περί της φρικτής οικογενειακής του μοίρας, απομείνασα τυφλή, έσπευσε μία των ημερών προς τον νέον βασιλέα Οιδίποδα και του προσέφερε πολυτίμους πληροφορίας εκ του παρελθόντος έναντι διασφαλίσεως του γήρατός της εν τοις βασιλικοίς γηροκομήοις. Η αποκάλυψις των παλαιών προφητειών ανησύχησε τον Οιδίποδαν, αλλά η φυσική ροπή απάντων των βασιλέων προς την ηλιθιότηταν τον ημπόδισε να ιδή το καταφανές και τον οδήγησε εις αλλους αντί άλλων συσχετισμούς. Τελικώς, η εμφάνισις της αληθείας και της μιαράς συζυγίας ην διήλθον οδήγησαν την μεν Ιοκάστην εις εγκλεισμόν εν μοναστηρίω, τους παίδας εν ιδρύματι χρονίως πασχόντων και τον Οιδίποδαν να συγγράψη την αυτοβιογραφίαν του, η οποία υστέρως διασκευασθείσα θεατρικώς παρά του Σοφοκλέους απήλαυσε της θερμής αγάπης του κοινού. Κατόπιν του θανάτου του ο Οιδίπους ετιμήθη και εκ της ιατρικής κοινότητος με την ονοματοδοσίαν του περιφήμου συμπλέγματος.