ΛΗΘΗ και Α-ΛΗΘ(Η)ΕΙΑ. . .

Στην εικόνα η Τιτανίδα Μνημοσύνη σε Σύγχρονη Αναπαράσταση. Πηγή εικόνας el.science.wikia.com
 Την λέξη αλήθεια προσπαθώ  όσο μπορώ να την αποφεύγω, και  τεκμηριώνω (αυτό που η λέξη σημαίνει για) οποιοδήποτε ζήτημα, με επιχειρήματα που βασίζονται σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα και προ παντός στην λογική. Τον ορισμό της λέξεως αλήθεια, τον έδωσε ο Πλάτων, τον δίνει και η ίδια η ετυμολογική ανάλυση της λέξεως.  Αλήθεια είναι η άρνηση στη λήθη. Άλφα στερητικό και λήθη. Α+ΛΗΘΗ= ΑΛΗΘΕΙΑ. Την λέξη αυτή την χρησιμοποίησαν και την χρησιμοποιούν, κατά κόρον κάθε είδους  ηγέτες, και ειδικά οι εκπρόσωποι των δογμάτων. Όταν όμως προσπαθούν να πείσουν για την «αλήθεια» τους, η οποία «στέκεται» μόνο με την λήθη των μαζών τότε τι είδους αλήθεια είναι αυτή; Η συγκεκριμένη λέξη από την τόση χρήση αιώνων, έχασε την αξία της. Γι αυτό είπα στην αρχή ότι προσπαθώ να την αποφεύγω…

Θα σας πω μια ιστορία, όσο πιο σύντομα γίνεται και θα τελειώσω με ένα ερώτημα. Αν κάπου κάνω λάθος παρακαλώ διορθώστε με. Γνωρίζουμε ότι σε κάποιες περιοχές της Μακεδονίας, ομιλείται ένα σλαβικό  γλωσσικό ιδίωμα, το οποίο κάποιοι (ελπίζω λίγοι) ανιστόρητοι, αγνοώντας τι διαπράττουν, το αποκαλούν «μακεδονική» γλώσσα, και κάποιοι άλλοι ευτυχώς λίγοι, το αποκαλούν έτσι για τους γνωστούς σκοπούς. Ειπώθηκε κατά καιρούς ότι αυτό το ιδίωμα το επινόησαν έμποροι που είχαν συναλλαγές με τους σλάβους, ώστε να διευκολύνονται με τις δουλειές τους… Ο καθένας φαντάζεται και επινοεί ότι του κατέβει, ειδικά όταν είναι ανιστόρητος. Μπορεί να χρησιμοποιήθηκε αργότερα για εμπορικές συναλλαγές, όπως και για «καμάκι» από αυτούς που το μιλούν προς τις σλάβες τουρίστριες (κάποτε), αλλά το ζήτημα είναι πως καθιερώθηκε αυτό το ιδίωμα ώστε να το χρησιμοποιούν κάποιοι έλληνες. Και να πως έχουν τα πράγματα. Μετά το τέλος του Β΄ Ρωσο-Τουρκικού πολέμου (Απρίλιος 1877 - Ιανουάριος 1878), υπεγράφη η γνωστή  Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου Κωνσταντινούπολης  μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας. Με τη συνθήκη αυτή εκτός των άλλων υποχρεώθηκε η Τουρκία από την Ρωσία να αναγνωρίσει την ύπαρξη της  μεγάλης Βουλγαρίας ως  μεγάλη αυτόνομη Ηγεμονία συνολικής έκτασης 163.000 τετρ χλμ. περιλαμβάνοντας την περιοχή από τον Δούναβη μέχρι το  Αιγαίο. Δηλαδή την κυρίως σημερινή Βουλγαρία, την Ανατολική Ρωμυλία, Δυτική Θράκη, Μακεδονία, το λιμάνι της Καβάλας και την Χαλκιδική. Αφού ως γνωστόν η Ρωσία ήθελε την Βουλγαρία ως σκαλοπάτι για να   βρέξει τα   πόδια της στο Αιγαίο. Αντέδρασε τότε η Ευρώπη για τους δικούς  της λόγους λέγοντας: για ποια μεγάλη Βουλγαρία μας λέτε αφού  δεν υπάρχουν βούλγαροι στην περιοχή που βρέχετε από το Αιγαίο. Και τότε η Βουλγαρία με σφαγές και διώξεις προσπάθησε να εκβουλγαρίσει τους Έλληνες  επιβάλλοντας τους το γλωσσικό ιδίωμα που ξέρουμε σήμερα. Σήμερα κάποιοι κάτοικοι που μιλούν αυτό το ιδίωμα αγνοούν με ποιον τρόπο επιβλήθηκε στους προγόνους τους και επιμένουν να  το αποκαλούν "μακεδονική" γλώσσα, μάλιστα κάποιος μου είπε ότι είναι τιμή του και καμάρι του!!! Ξέχασε ή μάλλον δεν έμαθε ποτέ, οι άνθρωποι εκείνοι του τέλος του 19^ου με αρχές του 20^ου αιώνα με ποιον τρόπο αναγκαστήκαν να μάθουν να μιλούν αυτό το κατασκεύασμα και γιατί. Ευθύνη φέρει κυρίως το κράτος γιατί στην διδακτέα υλη των μαθημάτων της εκπαίδευσης  υπάρχουν λίγες μόνο γραμμές για το κεφάλαιο αυτό της Ιστορίας μας. Η λήθη λοιπόν είναι η αίτια όλων των κακών. Με την λήθη στέκονται οι ψεύτικες «αλήθειες», και με άγνοια της πραγματικής Ιστορίας. Πάει καιρός από τότε που δεν περιμένουμε τίποτα από το κράτος μέσω των σχολείων, ώστε να βγούμε από την λήθη. Ο καθένας ας ανοίξει τα ματιά του μόνος του αν θέλει… Άλλος τρόπος δεν υπάρχει.

Και τώρα το ερώτημα με το οποίο σας είπα ότι θα κλείσω το θέμα. Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, οι άνθρωποι που μιλούν αυτό το σλάβικο ιδίωμα, το θεωρούν δικό τους και το αποκαλούν «μακεδονική» γλώσσα… λόγω αγνοίας της Ιστορίας η οποία (άγνοια) επιφέρει την λήθη. Μπορείτε να σκεφτείτε άλλη περίπτωση, αλλά σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό (και αναφέρομαι κυρίως στον τρόπο επιβολής), όπου πιστεύεται για κάποιο θέμα, κάτι, το οποίο  δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, λόγω αγνοίας της Ιστορίας και λόγω της λήθης;

 Σείριος