Μάχη χαρακωμάτων στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ

Το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ ανέκαθεν αποτελούσε τον συνδετικό κρίκο του κόμματος και της κυβέρνησης με τις κομματικές οργανώσεις και την πλατιά μάζα των μελών του κινήματος.
Από την άλλη στο Πολιτικό Συμβούλιο αποκρυσταλλώνονταν  με έντονα χρώματα οι διακριτές τάσεις εντός του ΠΑΣΟΚ, αλλά και οι προσωπικές φιλοδοξίες των υψηλά ιστάμενων στελεχών.
Έτσι, ο Μιχάλης Καρχιμάκης αλλάζοντας καταρχήν την ημερομηνία διεξαγωγής του Πολιτικού Συμβουλίου ώστε να συμπίπτει με το Εθνικό Συμβούλιο, είχε ώς στόχο:

1. Να “ελέγξει” τα νέα τρία άτομα που θα αντικαθιστούσαν τα τρία μέλη που έχουν καταλάβει κυβερνητικές θέσεις (Δ. Κουσελά, Μ. Όθωνα και Γ. Κουτσούκο)

2. Στο επόμενο Εθνικό Συμβούλιο να διαφοροποιήσει κατά το δοκούν τη σύνθεση του Πολιτικού Συμβουλίου.

Είναι γνωστό πως η πλειοψηφία των μελών του Π.Σ. δεν συμφωνούν με την κυβερνητική πολιτική, κάποιοι γιατί ...
θεωρούν πως δεν υπάρχει σχέδιο και όραμα (μέλη που κυρίως πρόσκεινται στον Βενιζέλο) και κάποιοι άλλοι γιατί θεωρούν πως ΄”πολιτική των διαδοχικών μνημονίων δεν αποτελεί μέρος της λύσης αλλά κομβικό τμήμα του προβλήματος και της κρίσης της χώρας”. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της τάσης αποτελεί το κείμενο που κατέθεσαν δέκα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, ζητούν ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής, σύγκλιση συνεδρίου, σύμφωνα με το καταστατικό, και επανασύνδεση του ΠΑΣΟΚ με τα κοινωνικά κινήματα ( http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=256874.)

Ανάμεσα στα άτομα που πρωτοστάτησαν σε αυτήν την κίνηση ήταν το μέλος του Π.Σ.  Δημήτρης Σακελλάρης, πρώην γραμματέας της ΠΑΣΠ.

Τέτοιες βέβαια “ακίνδυνες” επιστολές, παραδοσιακά αποτελούσαν το αριστερό και λαϊκό άλλοθι της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και ουσιαστικά δημιουργούσαν νέες αυταπάτες.

Σε κάθε περίπτωση το Π.Σ είναι το σκληρό εκείνο όργανο που “ελέγχει” την κυβέρνηση και έχει ερείσματα στις κομματικές βάσεις.
Για αυτό και αποτελεί “μήλον της έριδος” για όλους τους πιθανούς διαδόχους.
Δε πρέπει να μας ξεφεύγει πως ο Μ. Καρχιμάκης βρίσκεται στην πλευρά Ραγκούση, κάτι που αποδεικνύει και η συμμετοχή του στις συζητήσεις της περίφημης “κλειστής στοάς του ΠΑΣΟΚ”  Π80 (http://www.antinews.gr/2011/02/13/85412/).
Και ο Γ. Ραγκούσης θέλει να έχει τον έλεγχο του Π.Σ. και προφανώς τα άτομα που το αποτελούν.
Είπαμε, είναι ένα άριστο εργαλείο ανόδου “για την επόμενη μέρα”.

Η εκλογή πάντως των νέων τριών μελών παραλίγο να καταλήξει σε ολοκληρωτικό φιάσκο για τη πλευρά Παπανδρέου.
Ο Γ. Παναγιωτακόπουλος από την Αριστερή Πρωτοβουλία “σάρωσε” τα πάντα και απομένει να δούμε αν θα συνεχίσει να εξαπολύει επιθέσεις στην κυβέρνηση για το Μνημόνιο, πλέον από οργανωτική θέση.
Ο Νίκος Σαλαγιάννης, που είχε στηρίξει τον Ευάγγελο Βενιζέλο στην εσωκομματική διαδικασία το 2007 και η Άσπα Παπαηλιού ισοβάθμισε με τον -επίσης Βενιζελικό Δ. Καρύδη- και κέρδισε στο νήμα έπειτα από…κλήρωση.
Όλα αυτά για ένα Π.Σ. που έπρεπε να γίνει πριν τον ανασχηματισμό…

Βανζέτι
πηγη