ΣΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΑΞΟΝΑ ΕΛΛΑΔΟΣ-ΚΥΠΡΟΥ-ΙΣΡΑΗΛ-ΑΡΜΕΝΙΑΣ

 

Αξίζει να αφιερώσει ο αναγνώστης λίγα λεπτά για να διαβάσει τα παρακάτω (από τον ''Ινφογνώμωνα''), προερχόμενα από το τουρκικό κρατικό TRT. Οι αναφορές σε Ελλάδα και Κύπρο και η εν γένει θεώρηση, αντανακλούν πιστά στερεότυπα στην τουρκική πολιτική σκέψη, που δεν θεωρούμε εύκολο να αναθεωρηθούν. Προκύπτει ζήτημα έλλειψης πολιτικής βούλησης να αλλάξουν οι τουρκικές θεωρήσεις για την δική μας πλευρά, αφού παραμένουν διαποτισμένες από καθαρά επιθετικό-επεκτατικό πνεύμα, κάτι εν τέλει ''δομικό'' στην τουρκική στρατογραφειοκρατία αλλά και στους κόλπους των ισλαμιστών.

''Την προηγούμενη εβδομάδα αναφερθήκαμε σε μια ανθρώπινη ντροπή που διαπράχθηκε κατά τα τέλη του 20ου αιώνα. Μιλήσαμε για μια ανθρώπινη τραγωδία που διαδραματίστηκε πριν από 19 χρόνια ακριβώς, τον Φεβρουάριο του 1992 στην πόλη Χοτζαλί του Αζερμπαϊτζάν. Η γενοκτονία στο Χοτζαλί σημειώθηκε την νύχτα της 25ης Φεβρουαρίου και ξημερώματα της 26ης Φεβρουαρίου του 1992 με την επίθεση που εξαπέλυσαν οι αρμενικές δυνάμεις στην πόλη, που βρίσκεται στα αζερικά εδάφη.

Σήμερα θα κάνουμε λόγο για μια νέα και περίεργη συμμαχία που δημιουργείται το τελευταίο διάστημα στην Ανατολική Μεσόγειο…

Αυτή η νέα συμμαχία που συγκροτείται στα ανατολικά της Μεσογείου, δηλαδή στα δυτικά του Λιβάνου και της Συρίας, στα βόρεια του Ισραήλ και στα νότια της Τουρκίας, στην πραγματικότητα είναι μια συμμαχία η οποία υφίσταται εδώ και χρόνια ανάμεσα στην "Νότια Κύπρο" και την Ελλάδα, αλλά στην οποία συμμετείχε το 2010 και το Ισραήλ ακολουθώντας μια καιροσκοπική πολιτική, και την οποία τελευταία, και συγκεκριμένα τον Ιανουάριο του 2011, υποστήριξε και συμμετείχε μια χώρα του Καυκάσου, η Αρμενία.

Αυτή η περίεργη και διασταυρωμένου άξονα συμμαχία πρέπει να μελετηθεί και κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο για την περιφερειακή ειρήνη και ασφάλεια, ειδικά αν στους υπολογισμούς προσθέσουμε και τις μεταβλητές της πολιτικής και κοινωνικής αναταραχής που το τελευταίο διάστημα συγκλόνισε βαθιά ειδικότερα όλη την Βόρεια Αφρική.

Προσπαθήστε να φανταστείτε τον πολιτικό χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου, μπορείτε να μαντέψετε ότι κάποιες χώρες της περιοχής μπορούν να κινηθούν με μεταβαλλόμενες πολιτικές, δικαίως ή αδίκως, θετικά ή αρνητικά.

Λόγου χάρη θα δείτε ότι η Διοίκηση της "Νότιας Κύπρου", η οποία σε σύντομο διάστημα, μέσα σε μόνο τρία χρόνια, το 1963 με χουνέρι της Ελλάδας διέλυσε μονομερώς την ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία που ιδρύθηκε το 1960 με Τούρκο-Ρωμαίικη συνεργασία και με διεθνείς συμφωνίες, προχώρησε στην τακτική να ενώσει το Νησί με την Ελλάδα με ένα πραξικόπημα που έγινε στις 15 Ιουλίου 1974, για το οποίο είχε αποφασίσει πάλι η Αθήνα.

Επίσης μπορείτε να κατανοήσετε και τη συνεργασία που κάνει από εκείνα τα χρόνια και μέχρι σήμερα η Ελλάδα με τους Ρωμιούς του Νησιού, οι οποίοι από το 1963 εκ των πραγμάτων μονόπλευρα κατέλαβαν την εξουσία δια παρανόμων οδών, δηλαδή με τη Ρωμαίικη Διοίκηση της "Νότιας Κύπρου" η οποία είναι η μοναδική υπαίτιος της διχοτόμησης του Νησιού, με την Πράσινη Γραμμή την οποία χάραξαν οι στρατιώτες της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών που ήρθαν στην Κύπρο…

Έτσι μπορείτε πια να ερμηνεύσετε πιο σωστά την αδιάλλακτη συμπεριφορά της Αθήνας, η οποία επιδιώκει να κυριαρχήσει στην Ανατολική Μεσόγειο και ειδικότερα στη Θάλασσα του Αιγαίου, μαζί με τη "Νότια Κύπρο", κατά της Τουρκίας. Από τις πρόσφατες εξελίξεις μπορείτε να καταλάβετε ότι δεν είναι ειλικρινείς οι δηλώσεις της Αθήνας όπως «εμείς υποστηρίζουμε την Τουρκία κατά την πορεία της προς την Ευρωπαϊκή Ένωση».

Με αφετηρία την ημιεπίσημη ελληνική θέση ότι μέχρι πρότινος, δηλαδή μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990 («στην Ανατολική Μεσόγειο υπάρχουν δυο σημαντικοί αντίπαλοι του Ελληνισμού: Αυτές είναι ο Παντουρκισμός και ο Σιωνισμός»), θα υποθέτατε ότι υπό κανονικές συνθήκες η Αθήνα – πέρα από τις γνωστές σχέσεις – δεν θα μπορούσε να προσεγγίσει τόσο την Άγκυρα ή το Τελ-Αβίβ. Όμως η κρίση που προκάλεσε η επιδρομή των Ισραηλινών κομάντος και των καταδρομέων της επίλεκτης μονάδας «Shayetet 13» (Στολίσκος 13) την τελευταία νύχτα του Μαΐου 2010 εναντίον του τουρκικού πλοίου «Mavi Marmara», το οποίο έπλεε στα διεθνή ύδατα της Μεσογείου και μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, και η δολοφονία εννέα ακτιβιστών κατά τη διάρκεια του ισραηλινού ρεσάλτου, άλλαξε κατευθείαν τις ισορροπίες.

Εν τέλει, η δίκαια και σκληρή αντίδραση της Τουρκίας στην παράνομη αυτή επιδρομή είχε ως αποτέλεσμα τον παραγκωνισμό του Ισραήλ, το οποίο προσέγγισε αμέσως την Αθήνα, η οποία από ότι φαίνεται έψαχνε μια ευκαιρία που θα δημιουργούσε ένα αντιτουρκικό περιβάλλον, και την Νότια Κύπρο που ακολουθεί την εντολή της Ελλάδας και αυτά τα στοιχεία αποφάσισαν να συνυπάρξουν. Σαν να μην έφτανε αυτό, στα τέλη του Ιανουαρίου και η Αρμενία αποφάσισε να προσχωρήσει σε αυτόν τον σχηματισμό.

Αν κοιτάξουμε τις πρόσφατες εξελίξεις, θα δούμε ότι στη Συμμαχία Ελλάδας-"Νότιας Κύπρου" που υπήρχε εδώ και χρόνια, προστέθηκε και το Ισραήλ το τελευταίο τρίμηνο του περασμένου έτους. Ενώ τώρα, ο Πρόεδρος της Αρμενίας, Σερζ Σαρκισιάν, κατά την επίσκεψη που πραγματοποίησε στην Κύπρο, έκανε ένα νέο βήμα και η Αρμενία, που είναι μια χώρα του Καυκάσου, συνδέθηκε/ενσωματώθηκε σε αυτήν την συμμαχία της Ανατολικής Μεσογείου. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης ο Σερζ Σαρκισιάν δήλωσε ότι «η Αρμενία υποστηρίζει τις θέσεις της Νότιας Κύπρου σε σχέση με το Κυπριακό και πως διαιωνίζεται λαμπρό το μέλλον των σχέσεων ανάμεσα στην "Νότια Κύπρο" και την Αρμενία». Ο Αρμένιος Πρόεδρος Σαρκισιάν μεταξύ άλλων ισχυρίστηκε πως «η Τουρκία δεν θα μπορέσει να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αν δεν αναπτύξει εποικοδομητικές σχέσεις με τις γειτονικές χώρες».

Ο επικεφαλής της Ρωμαίικης Διοίκησης της "Νότιας Κύπρου", Δημήτρης Χριστόφιας, από την πλευρά του «ευχαρίστησε τον Σαρκισιάν για την στήριξη της Αρμενίας στις θέσεις των Ρωμιών για το Κυπριακό και τον αγώνα τους για απαλλαγή από την τουρκική παρουσία». Ο Χριστόφιας πρόσθεσε επίσης «ότι η "Νότια Κύπρος" υποστηρίζει τις προσπάθειες για επίλυση του προβλήματος του Ναγκόρνο Καραμπάχ, στο πλαίσιο του ΟΑΣΕ και της διαδικασίας του Μινσκ, με ειρηνικά μέσα και στη βάση του διεθνούς δικαίου». Ο Σαρκισιάν αφού παρέστη στην τελετή εγκαινίασης αρμενικού μνημείου στη Λάρνακα της "Νότιας Κύπρου" αναχώρησε για την Ελλάδα και πραγματοποίησε επίσκεψη στην Αθήνα. Εδώ ο Έλληνας Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπουλίας, υποδεχόμενος τον Αρμένιο Πρόεδρο Σερζ Σαρκισιάν είπε: «Κατακρεουργηθήκαμε από τον ίδιο βάρβαρο». Αυτές είναι περίεργες και παρωχημένες δηλώσεις οι οποίες φανερώνουν ποιός κάνει συμμαχία με ποιόν και εναντίον ποιών, και το τι είδους συμμαχία είναι αυτή. Μακάρι ο Έλληνας Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, να κατονόμαζε εκείνους τους βάρβαρους και να το μαθαίναμε όλοι…

Μακάρι ο κος Παπούλιας να μπορούσε να κατονόμαζε και να φανέρωνε τους «πιστοποιημένους-εγκεκριμένους γυρολόγους που εξαπάτησαν την Ευρωπαϊκή Ένωση» και τα τελευταία χρόνια προκάλεσαν οικονομική κρίση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απευθυνόμενη στους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσε να πει «μας εξαπάτησαν οι ίδιοι απατεώνες» και κανείς δεν θα είχε αντιρρήσεις. Τότε και ο ελληνικός λαός θα καταλάβαινε καλύτερα ποιος φταίει που τώρα αναγκάζονται να ξεχυθούν στους δρόμους.

Αν κάπου στον κόσμο υπάρχει μια «αντιτουρκική συμμαχία», σίγουρα σε αυτήν συμμετέχουν οι Ρωμιοί ή οι Αρμένιοι. Πέρα όμως από αυτήν την πραγματικότητα, αυτόν τον καιρό διαδραματίζονται κάποιες πολύ πιο σημαντικές εξελίξεις που απειλούν την περιφερειακή ειρήνη. Τώρα είναι η ώρα που όπως λέει μια τουρκική παροιμία «να καθίσουμε στραβά και να μιλήσουμε σωστά». Πρώτα απ’ όλα, έχει ξεκινήσει ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτή η διαδικασία εμπεριέχει μεγάλα ρίσκα. Αυτή η διαδικασία αποσκοπεί στο να μειώσει την δραστικότητα της Τουρκίας στην περιοχή. Στόχος αυτής της διαδικασίας είναι να φέρει σε μειονεκτική θέση τη "Βόρεια Κύπρο" και τους Τουρκοκύπριους. Εάν αυτή η διαδικασία συνεχίσει όπως έχει σχεδιαστεί, η Ανατολική Μεσόγειος θα εισέρθει στις αναταραχές της συμμαχίας Ισραήλ, Νότιας Κύπρου και Ελλάδας, την οποία υποστηρίζει και η Αρμενία.

Αυτή η ατέρμονη διαδικασία είναι πολύ πιο σοβαρή από τις προκλητικές ενέργειες κάποιων ισραηλινών μη κυβερνητικών οργανώσεων, οι οποίες μετά το περιστατικό Mavi Marmara ήρθαν με λέμβους μέχρι τα ανοιχτά της "Βόρειας Κύπρου" και προσπάθησαν να διαδηλώσουν υπέρ των Ρωμιών. Είναι πάρα πολύ ωφέλιμο να παρακολουθούμε τη διαδικασία με προσοχή. Διότι οι εξελίξεις που διαδραματίστηκαν μετά από την ανακάλυψη, αν και δεν ξέρουμε γιατί τώρα, των αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο, μπορούν να προκαλέσουν γεωστρατηγική στροβιλώδη ροή.

Το Ισραήλ, μέσω της συμμαχίας με τους Ρωμιοκύπριους και την Ελλάδα, και τη στήριξη της Αρμενίας από το Καύκασο, ελπίζει ότι θα βγάλει την Τουρκία από την εξίσωση της περιοχής. Το πως θα αντιδράσει η Τουρκία σ’ αυτό το παιχνίδι είναι θέμα μιας άλλης συζήτησης. Επίσης κάποιες άλλες εξελίξεις, λόγου χάρη η τραγικοκωμική συμπεριφορά της Γερμανίδας Καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ κατά την επίσκεψη που πραγματοποίησε τον Ιανουάριο στην "Νότια Κύπρο", με τις ανισόρροπες δηλώσεις που δεν έχουν καμία ιδέα για την πραγματικότητα, δεν αφήνουν το Κυπριακό να μπει στην τελική ευθεία''.

πηγη