Κνωσός-Φαιστός: του Δία η αιώρα!

Ήταν λάθος μου να μην πάρω το πλοίο για Κρήτη!

Ο άνθρωπος είναι πλασμένος να περπατά στη γη και να ταξιδεύει στη θάλασσα.
Ένιωσα πολύ ανόητος που καθόμουνα στον ουρανό με τα χέρια σταυρωμένα!
Η κατάκτηση των αιθέρων καλύτερα να μείνει για το τελευταίο στάδιο της εξέλιξής μας! Τότε που θα 'χουμε τη μορφή αγγέλου και θα πετάμε μ' αληθινά φτερά...
Το Ηράκλειο δεν είναι πλέον "μια βαρετή πόλη στην άκρη του κόσμου", όπως έγραφε ένας αμερικάνος περιηγητής πριν από 70 χρόνια. Αλλά δεν έχω χρόνο για χάσιμο. Οι φοιτητοπαρέες στη Χάνδακος και τα πιπίνια της Κοραή μπορούν να περιμένουν! Φεύγω καρφί για τ' αρχαία.
Δεν τρέφω αυταπάτες. Όπως και να 'ταν η Κνωσός παλιά, όπως και να 'ναι στο μέλλον, εγώ θα γνωρίσω την Κνωσό που δημιούργησε ο Έβανς! Και τον ευγνωμονώ γι' αυτό που έκανε.
Λένε πως στη μακρόχρονη πορεία της Κνωσού δοκιμάστηκαν όλες οι μορφές διακυβέρνησης που γνώρισε ως τα σήμερα ο άνθρωπος.
Ένα πνεύμα παιχνιδιάρικο είναι διάχυτο παντού! Επικρατεί η νότα της χαράς. Ο λαός που δημιούργησε τούτο τον πολιτισμό φαίνεται χαρούμενος, υγιής, εύρωστος, ειρηνικός.
Και θρησκευόμενος με τον μοναδικό τρόπο που αρμόζει στον άνθρωπο: με το να απολαμβάνει όσο γίνεται ό,τι διαθέτει, με το να παίρνει απ' τη ζωή όσα περισσότερα μπορούσε κάθε φορά!
Κι οι σημερινοί Κρητικοί είναι φιλότιμοι και φιλόξενοι, αλλά σε σύγκριση με τους Μινωϊτες μοιάζουν με παραμελημένα οικιακά ζώα...
Καθώς βρέθηκα στον περίβολο του παλατιού στη Φαιστό ένιωσα σα να βρίσκομαι σε μια πύρινη κούνια και με λίκνιζε απαλά ο παντοδύναμος Δίας! Λένε πως στο σημείο αυτό ο ουρανός βρίσκεται κοντύτερα στη γη απ' οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου...
Γυρίζω τριάντα αιώνες πίσω και συνειδητοποιώ πως όσα μεσολάβησαν ως τώρα είναι χλωμά, αρρωστιάρικα, στοιχειωμένα και καταδικασμένα...
Αγναντεύω την πεδιάδα της Μεσαράς και μού 'ρχετε η πεθυμιά να λουστώ στον ουρανό, να πετάξω τα ρούχα μου και να πηδήξω στο γαλάζιο...

πηγη