Τι εννοείτε ακριβώς, κυρία Διαμαντοπούλου, όταν καλείτε τους Έλληνες φοιτητές που σπουδάζουν σε βρετανικά πανεπιστήμια να γυρίσουν πίσω για να συμβάλουν στην αναμόρφωση της χώρας; Τι εννοείτε ακριβώς με τα παρακάτω:"Είναι δική μας υπευθυνότητα, ως κυβέρνηση, να σας προσφέρουμε τις ευκαιρίες. Είναι, επίσης, δική σας υπευθυνότητα, όταν σας προσφέρεται η ευκαιρία, να σκεφθείτε την επιστροφή σας ... στην Ελλάδα και να συμβάλλετε στην προσπάθεια αναμόρφωσης του μέλλοντος της χώρας μας";
Έχετε μήπως σκεφτεί πως φτάσαμε εδώ στον Βορρά για να σωθούμε; Γιατί, αν εξαιρέσουμε τους γόνους των "καλών οικογενειών", που έρχονται εδώ για να μην αναμιγνύονται με τους ιθαγενείς στα ελληνικά πανεπιστήμια, οι υπόλοιποι που φτάνουν εδώ έρχονται όχι μόνο για να κάνουν ένα μεταπτυχιακό ή διδακτορικό αλλά για να δημιουργήσουν έστω μια ελπίδα να ζήσουν αξιοπρεπώς. Είμαστε μετανάστες, κάτι που παραδεχόμαστε πια όταν παρέλθει η φοιτητική ιδιότητα.
Γιατί όλα αυτά τα "λαμπρά μυαλά" που καλείτε κατά καιρούς, αυτοί που με υποτροφία πάνω στην υποτροφία σπουδάζουν, έχουν προέλθει από τα ελληνικά πανεπιστήμια, από αυτά που καθημερινά υποβαθμίζονται, όπως λέτε, από την ύπαρξη ασύλου και όχι βέβαια από την υποχρηματοδότηση που στραγγαλίζει την έρευνα και την οποία βέβαια επιβάλλει η κυβέρνησή σας αλλά και οι προηγούμενες. Είναι οι ίδιοι φοιτητές που έφυγαν πριν από όχι πολύ καιρό, στην κυριολεξία κακήν κακώς, άνεργοι, χλευασμένοι, γιατί δεν είχαν τον μπάρμπα στην Κορώνη, απελπισμένοι και αφήνοντας πίσω κάθε πρόσωπο που αγαπούν. Ίσως οι φοιτητές του LSE δεν είναι το τυπικό δείγμα αυτού που περιγράφω, αλλά αν βγείτε έξω από το προαύλιο του μοναδικού πανεπιστημίου της Μ. Βρετανίας που ζητεί το λιγότερο 11.000 ευρώ δίδακτρα για ένα μονοετές μεταπτυχιακό, ίσως βρείτε κάποιους από αυτούς που περιγράφω.
Για να μην αναφερθώ σε όσους σπουδάζουν και δουλεύουν για να ζήσουν (σε Ελλάδα και εξωτερικό) ή σε αυτούς που χρειάστηκε ακόμα και να πάρουν δάνεια για να φύγουν, με το μεταπτυχιακό να αποτελεί απλώς τον προθάλαμο της μετανάστευσης. Γιατί δεν ξέρω αν γνωρίζετε πως ο πιο ασφαλής τρόπος να είσαι αρεστός στον ξένο εργοδότη είναι να έχεις και πτυχίο από τη χώρα του, να είσαι λιγότερο ξένος από όσο δείχνεις.
Είναι ευκαιρία να γυρίσουμε για να δουλεύουμε για 592 ευρώ, part time ή καθόλου; Ή καλύτερη ευκαιρία για ποιον;
Μόνο ως πλάκα μπορώ να εκλάβω την ομιλία στο LSE, αν και δυστυχώς οι συνθήκες που ζούμε πλέον μάς έχουν αφαιρέσει ακόμα και την αίσθηση του χιούμορ, πέραν των μισθών μας. Πραγματικά τρέμω την πιθανότητα να βρεθεί έστω και ένας να σας πιστέψει.
Μια απόφοιτος του Πανεπιστημίου Αθηνών, του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ και βλέπουμε ακόμα...
ΥΓ.: "Για λόγους ασφάλειας" η εκδήλωση έγινε με "no bag policy". Φοβήθηκαν οι διοργανωτές ότι θα πέσουνε κορνέδες. Οι φοιτητές πάντως πέρασαν μέσα και άνοιξαν πανό διαμαρτυρίας.
Αναδημοσίευση από την ΑΥΓΗ, 4/2/2011
Το δικό της το βλαστάρι γιατί ετοιμάζεται από νήπιο μόνο για σπουδές στο Εξωτερικό? Στους φοιτητές που κάλεσε να έρθουν στην Ελλάδα είναι και γόνοι πολιτικών και κυρίως του Αρχηγού τους? Σα δε ντρεπόμαστε λέω εγώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή